ادب فنای مقربان: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۴۲: خط ۴۲:
    بهره گیری از مهمترین منابع اسلامی از دیگر ویژگی‌های این کتاب است که اسامی برخی از آن ها عبارتند از:
    بهره گیری از مهمترین منابع اسلامی از دیگر ویژگی‌های این کتاب است که اسامی برخی از آن ها عبارتند از:


    منابع تفسيرى: تفسير صافى، تفسير عياشى، تفسير نورالثقلين، تسنيم، جوامع الجامع.
    منابع تفسيرى: [[تفسير الصافي|تفسير صافى]]، [[التفسير (عیاشی)|تفسير عياشى]]، [[تفسير نورالثقلين]]، [[تسنيم، تفسير قرآن کريم|تسنيم]]، [[تفسیر جوامع الجامع (محقق، جامعه مدرسین)|جوامع الجامع]].


    منابع حديثى: اصول كافى، روضه كافى، بحار الانوار، وسائل الشيعه.
    منابع حديثى: [[اصول کافی (ترجمه و شرح کمره‌ای)|اصول كافى]]، روضه كافى، [[بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهم‌السلام|بحار الانوار]]، [[تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة|وسائل الشيعه]].


    منابع حديثى اهل سنت: صحيح مسلم، صحيح بخارى.
    منابع حديثى اهل سنت: [[صحيح مسلم]]، [[صحيح البخاري|صحيح بخارى]].


    منابع ادبى: ديوان ناصرخسرو، ديوان سنايى، ديوان فيض كاشانى، ديوان حافظ، غزليات سعدى.
    منابع ادبى: [[دیوان اشعار ناصرخسرو قبادیانی|ديوان ناصرخسرو]]، [[ديوان سنايى]]، [[كلیات علامه ملا محمدمحسن فیض کاشانی (دیوان فیض کاشانی)|ديوان فيض كاشانى]]، [[دیوان حافظ بر اساس نسخه نویافته بسیار کهن|ديوان حافظ]]، غزليات [[سعدی، مصلح بن عبدالله|سعدى]].


    منابع فلسفى و عرفانى: محجة البيضاء فيض كاشانى، گوهر مراد فياض لاهيجى، مثنوى مولوى، شرح اسماء الحسنى سيدحسن درودآبادى، جامع الاسرار سيدحيدر آملى.  
    منابع فلسفى و عرفانى: [[المحجة البيضاء في تهذيب الإحياء|محجة البيضاء فيض كاشانى]]، [[گوهر مراد|گوهر مراد فياض لاهيجى]]، [[مثنوی معنوی|مثنوى مولوى]]، [[شرح الأسماء الحسنی|شرح اسماء الحسنى]] [[درودآبادی همدانی، سید حسین|سيد حسین درودآبادى]]، [[جامع الأسرار و منبع الأنوار|جامع الاسرار]] [[آملی، سید حیدر|سيد حيدر آملى]].  


    با تأملى كوتاه در منابع فوق، مى‌توان به خوبى به جامعيت مباحث مطرح شده در اين كتاب پى برد و آن را كامل‌ترين شرح بر زيارت جامعه كبيره دانست.  
    با تأملى كوتاه در منابع فوق، مى‌توان به خوبى به جامعيت مباحث مطرح شده در اين كتاب پى برد و آن را كامل‌ترين شرح بر زيارت جامعه كبيره دانست.