ابن زهره، حمزه بن علی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'شيخ طوسى' به 'شيخ طوسى') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن زهره' به 'ابن زهره') |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class='wikiInfo'> | <div class='wikiInfo'> | ||
[[پرونده:NUR00161.jpg|بندانگشتی|ابن زهره، حمزه بن علی]] | [[پرونده:NUR00161.jpg|بندانگشتی|[[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]]، حمزه بن علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type='authorName'|ابن زهره، حمزه بن علی | ! نام!! data-type='authorName'|[[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]]، حمزه بن علی | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
آلِ زُهْره، يا بنى زهره، خاندانى از سادات تشيع دوازده امامى مىباشند كه بسيارى از آنان اهل علم و سياست و داراى تأليف بوده و دانشمندانى بزرگ، از آنان دانش آموختهاند. نسب اين دودمان به زهره بن على بن محمد بن محمد بن احمد بن محمد بن حسين بن اسحاق ابن جعفرالصادق(ع) مىرسد. گاه آنان را اسحاقى (اسحاقيون) نيز خواندهاند. | آلِ زُهْره، يا بنى زهره، خاندانى از سادات تشيع دوازده امامى مىباشند كه بسيارى از آنان اهل علم و سياست و داراى تأليف بوده و دانشمندانى بزرگ، از آنان دانش آموختهاند. نسب اين دودمان به زهره بن على بن محمد بن محمد بن احمد بن محمد بن حسين بن اسحاق ابن جعفرالصادق(ع) مىرسد. گاه آنان را اسحاقى (اسحاقيون) نيز خواندهاند. | ||
عزالدّين ابوالمكارم حمزه بن على بن زهره الحسينى الحلبى، معروف به ابن زهره و سيّدبن زهره (511-585ق)، فقيه، اصولى، متكلّم، نحوى و از ثقات و نقيب سادات حلب و بهنامترين فرد اين خاندان است، تا آنجا كه هرگاه | عزالدّين ابوالمكارم حمزه بن على بن زهره الحسينى الحلبى، معروف به [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] و سيّدبن زهره (511-585ق)، فقيه، اصولى، متكلّم، نحوى و از ثقات و نقيب سادات حلب و بهنامترين فرد اين خاندان است، تا آنجا كه هرگاه «[[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]]» بدون قرينهاى به كار رود، مقصود اوست. | ||
وى افزون بر پاى بلند علمى، نقيب طالبيان و پيشواى مورد قبول شيعيان حلب بود. در 570ق. كه صلاحالدين ايوبى آهنگ حلب كرد و در بيرون شهر اردو زد، الملك الصالح زنگى صاحب حلب، از بيم آنكه مردم حلب شهر را به صلاحالدين تسليم كنند، آنان را در ميدان شهر گردآورد و با گريه و لابه از آنان يارى خواست. شيعيان با تحميل اين شرايط قول همكارى دادند: حَىّ عَلى خَيْرِالعَمَل بر اذكار اذان افزوده شود؛ بخش شرقى مسجد جامع به آنان اختصاص يابد؛ نام 12 امام(ع) پيشاپيش جنازهها برده شود؛ در نماز بر مردگان پنج تكبير زنند و صيغ عقود و نكاحهايشان را ابوالمكارم حمزه جارى سازد. | وى افزون بر پاى بلند علمى، نقيب طالبيان و پيشواى مورد قبول شيعيان حلب بود. در 570ق. كه صلاحالدين ايوبى آهنگ حلب كرد و در بيرون شهر اردو زد، الملك الصالح زنگى صاحب حلب، از بيم آنكه مردم حلب شهر را به صلاحالدين تسليم كنند، آنان را در ميدان شهر گردآورد و با گريه و لابه از آنان يارى خواست. شيعيان با تحميل اين شرايط قول همكارى دادند: حَىّ عَلى خَيْرِالعَمَل بر اذكار اذان افزوده شود؛ بخش شرقى مسجد جامع به آنان اختصاص يابد؛ نام 12 امام(ع) پيشاپيش جنازهها برده شود؛ در نماز بر مردگان پنج تكبير زنند و صيغ عقود و نكاحهايشان را ابوالمكارم حمزه جارى سازد. | ||
ابن زهره آموزش را نزد پدر خويش آغاز كرد و از وى و شيخ ابوعبدالله حسين بن طاهر صورى و محمد بن حسن نقاش و با يك واسطه از ابوعلى پسر [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، اجاز روايت يافت. النهاى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] را بر حاجب حلبى خواند و از اينرو در فقه با 4 واسطه شاگرد شيخ بهشمار مىآيد. | [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] آموزش را نزد پدر خويش آغاز كرد و از وى و شيخ ابوعبدالله حسين بن طاهر صورى و محمد بن حسن نقاش و با يك واسطه از ابوعلى پسر [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]، اجاز روايت يافت. النهاى [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] را بر حاجب حلبى خواند و از اينرو در فقه با 4 واسطه شاگرد شيخ بهشمار مىآيد. | ||
شاگردان وى عبارتند از: | شاگردان وى عبارتند از: | ||
خط ۸۸: | خط ۸۸: | ||
1- انجوى نژاد، سيد مهدى، «نگاهى به ابن زهره و نظرات فقهى او»، مجله علوم اجتماعى و انسانى دانشگاه شيراز، بهار و پاييز 1379، شماره 30 و 31، ص 33 -60. | 1- انجوى نژاد، سيد مهدى، «نگاهى به [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]] و نظرات فقهى او»، مجله علوم اجتماعى و انسانى دانشگاه شيراز، بهار و پاييز 1379، شماره 30 و 31، ص 33 -60. | ||
2- دوانى، على، «مفاخر مكتب اسلام- قرن ششم هجرى/ ابوالمكارم ابن زهره، درسهايى از مكتب اسلام » مرداد 1339، سال دوم - شماره 7، ص 27 -32. | 2- دوانى، على، «مفاخر مكتب اسلام- قرن ششم هجرى/ ابوالمكارم [[ابن زهره، حمزه بن علی|ابن زهره]]، درسهايى از مكتب اسلام » مرداد 1339، سال دوم - شماره 7، ص 27 -32. | ||
3- عالم زاده، هادى، دائره المعارف بزرگ اسلامى، ج2، ص15-16، مدخل: آل زهره. | 3- عالم زاده، هادى، دائره المعارف بزرگ اسلامى، ج2، ص15-16، مدخل: آل زهره. |