دليل تحرير الوسيلة (الخمس) الإمام الخميني قدس‌سره: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - '(عليه السلام)' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق' به 'امام صادق')
جز (جایگزینی متن - '(عليه السلام)' به '(ع)')
خط ۶۵: خط ۶۵:
شارح وجوب آن را هم‌چنين از ضروريات بودنش را برگرفته از ادله‌اى همچون آيه 41 انفال كه مى‌فرمايد: '''«و اعلموا أنما غنمتم من شيء فأن لله خمسه و للرسول و لذي القربى و اليتامى و المساكين و ابن السبيل إن كنتم آمنتم بالله»'''، مى‌داند و سپس بحثى را راجع به ملك خدا و رسول بودن خمس مطرح مى‌نمايد؛ يعنى اينكه مقدار خمس در مال كسى متعلق به خدا و پيغمبر(صلى الله عليه و آله) مى‌باشد نه ملك خودش و تصرف بدون اجازه آنها غصب محسوب مى‌گردد.
شارح وجوب آن را هم‌چنين از ضروريات بودنش را برگرفته از ادله‌اى همچون آيه 41 انفال كه مى‌فرمايد: '''«و اعلموا أنما غنمتم من شيء فأن لله خمسه و للرسول و لذي القربى و اليتامى و المساكين و ابن السبيل إن كنتم آمنتم بالله»'''، مى‌داند و سپس بحثى را راجع به ملك خدا و رسول بودن خمس مطرح مى‌نمايد؛ يعنى اينكه مقدار خمس در مال كسى متعلق به خدا و پيغمبر(صلى الله عليه و آله) مى‌باشد نه ملك خودش و تصرف بدون اجازه آنها غصب محسوب مى‌گردد.


روايتى از [[امام صادق]](عليه السلام) نيز مؤيد اين معناست كه مى‌فرمايد: «يأخذ الخمس الله عز و جل لنفسه». منظور از ملكيت خدا و رسول نيز در اين‌جا همان معناى ملكيت اعتبارى است، چرا كه ملكيت حقيقى در مورد تمام موجودات عالم به خداوند تعلق دارد و شكى در اين معنا نيست.
روايتى از [[امام صادق]](ع) نيز مؤيد اين معناست كه مى‌فرمايد: «يأخذ الخمس الله عز و جل لنفسه». منظور از ملكيت خدا و رسول نيز در اين‌جا همان معناى ملكيت اعتبارى است، چرا كه ملكيت حقيقى در مورد تمام موجودات عالم به خداوند تعلق دارد و شكى در اين معنا نيست.


غنايم، معادن، گنج، غواصى، ما زاد درآمد سالانه، زمين مسلمانى كه كافر ذمى خريده باشد و مال حلال مخلوط به حرام هفت چيزى هستند كه خمس به آنها تعلق مى‌گيرد.
غنايم، معادن، گنج، غواصى، ما زاد درآمد سالانه، زمين مسلمانى كه كافر ذمى خريده باشد و مال حلال مخلوط به حرام هفت چيزى هستند كه خمس به آنها تعلق مى‌گيرد.
خط ۷۳: خط ۷۳:
انفال  
انفال  


ماتن در مورد انفال مى‌فرمايد: انفال به چيزى كه امام(عليه السلام) استحقاق آن را به مناسبت منصب امامتش دارد، اطلاق مى‌گردد؛ همان گونه كه پيامبر(صلى الله عليه و آله) به خاطر منصب رياستش چنين استحقاقى را دارد.
ماتن در مورد انفال مى‌فرمايد: انفال به چيزى كه امام(ع) استحقاق آن را به مناسبت منصب امامتش دارد، اطلاق مى‌گردد؛ همان گونه كه پيامبر(صلى الله عليه و آله) به خاطر منصب رياستش چنين استحقاقى را دارد.


در مورد اينكه انفال چه چيزهايى هستند، طبق آنچه شارح در ذيل اين مسئله آورده، بين علما اختلاف است، لكن از مجموع نظريات چنين برمى‌آيد كه انفال به هر چيزى كه توسط سپاهيان اسلام بدون جنگ و خون‌ريزى به دست مسلمانان بيفتد، اعم از زمين و غير زمين اطلاق مى‌گردد.
در مورد اينكه انفال چه چيزهايى هستند، طبق آنچه شارح در ذيل اين مسئله آورده، بين علما اختلاف است، لكن از مجموع نظريات چنين برمى‌آيد كه انفال به هر چيزى كه توسط سپاهيان اسلام بدون جنگ و خون‌ريزى به دست مسلمانان بيفتد، اعم از زمين و غير زمين اطلاق مى‌گردد.


در مورد حكم انفال نيز آنچه مشهور است اين است كه انفال در زمان غيبت به شيعيان تعلق مى‌گيرد كما اينكه نظر ماتن نيز همين است و دليلش نيز رواياتى است كه از ائمه نقل گرديده‌اند، مانند آنچه از امام باقر(عليه السلام) نقل شده كه فرموده: «هلك الناس في بطونهم و فروجهم لأنهم لم يؤدوا إلينا حقنا ألا و إن شيعتنا من ذلك و آبائهم في حل».
در مورد حكم انفال نيز آنچه مشهور است اين است كه انفال در زمان غيبت به شيعيان تعلق مى‌گيرد كما اينكه نظر ماتن نيز همين است و دليلش نيز رواياتى است كه از ائمه نقل گرديده‌اند، مانند آنچه از امام باقر(ع) نقل شده كه فرموده: «هلك الناس في بطونهم و فروجهم لأنهم لم يؤدوا إلينا حقنا ألا و إن شيعتنا من ذلك و آبائهم في حل».


== وابسته‌ها ==
== وابسته‌ها ==
۶۱٬۱۸۹

ویرایش