رسائل المحقق الكركي: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'آقا بزرگ تهرانى' به 'آقا بزرگ تهرانى')
    جز (جایگزینی متن - 'شيخ مفيد' به 'شيخ مفيد')
    خط ۴۷۰: خط ۴۷۰:
    وى علّت تأليف كتاب را حمايت علماى اهل تسنن از فتواى حرمت سجده و درخواست فضلاء و ناراحتى علماء و فقهاء آن زمان ذكر نموده است.
    وى علّت تأليف كتاب را حمايت علماى اهل تسنن از فتواى حرمت سجده و درخواست فضلاء و ناراحتى علماء و فقهاء آن زمان ذكر نموده است.


    اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن پس از بيان اطلاقات و عمومات روايى، اجماع علماء، اصل استصحاب و نظائر آن به نظرات فقهاى بزرگى همچون شيخ مفيد (م 413 ه‍ ق) در المقنعه، شيخ طوسى (م 460 ه‍ ق) در النهاية، ابن ادريس (م 598 ه‍ ق) در السرائر، محقق اوّل (م 676 ه‍ ق) در المعتبر، علامه حلّى (م 726 ه‍ ق) در المنتهى، التذكرة، نهاية الاحكام، و شهيد اوّل (م 786 ه‍ ق) در الذكرى استناد شده است.
    اين كتاب به سبك فقه استدلالى نوشته شده است و در آن پس از بيان اطلاقات و عمومات روايى، اجماع علماء، اصل استصحاب و نظائر آن به نظرات فقهاى بزرگى همچون [[شيخ مفيد]] (م 413 ه‍ ق) در المقنعه، شيخ طوسى (م 460 ه‍ ق) در النهاية، ابن ادريس (م 598 ه‍ ق) در السرائر، محقق اوّل (م 676 ه‍ ق) در المعتبر، علامه حلّى (م 726 ه‍ ق) در المنتهى، التذكرة، نهاية الاحكام، و شهيد اوّل (م 786 ه‍ ق) در الذكرى استناد شده است.


    پس از تأليف اين كتاب فقهاى بزرگ به آن استناد نموده و به عنوان مثال صاحب جواهر در جلد 8 صفحه 414، و جلد 10
    پس از تأليف اين كتاب فقهاى بزرگ به آن استناد نموده و به عنوان مثال صاحب جواهر در جلد 8 صفحه 414، و جلد 10
    خط ۵۹۰: خط ۵۹۰:
    سبك نگارش آن فقه استدلالى است.
    سبك نگارش آن فقه استدلالى است.


    در اين مسئله دو نظريه وجود دارد كه ابن جنيد، شيخ طوسى، ابن حمزة و علامه حلّى صحت آن را تأييد نموده است و در نظريه دوم كه اين اجاره را صحيح ندانسته‌اند شيخ مفيد، سلاّر، ابن ادريس و فخر المحققين آن را انتخاب نموده‌اند.
    در اين مسئله دو نظريه وجود دارد كه ابن جنيد، شيخ طوسى، ابن حمزة و علامه حلّى صحت آن را تأييد نموده است و در نظريه دوم كه اين اجاره را صحيح ندانسته‌اند [[شيخ مفيد]]، سلاّر، ابن ادريس و فخر المحققين آن را انتخاب نموده‌اند.


    در مقدمه ناشر به نسخه‌اى مربوط به 964 ه‍ ق كه متعلّق به كتابخانه آية اللّه مرعشى است، اشاره شده است.
    در مقدمه ناشر به نسخه‌اى مربوط به 964 ه‍ ق كه متعلّق به كتابخانه آية اللّه مرعشى است، اشاره شده است.
    خط ۶۳۴: خط ۶۳۴:
    نوشته بسيار مختصرى در حدود صد خط است كه در آن احكام طلاق زنى كه شوهر او غائب است و شوهرش در زمان پاكى با وى عمل زناشويى انجام داده است، بيان شده است.
    نوشته بسيار مختصرى در حدود صد خط است كه در آن احكام طلاق زنى كه شوهر او غائب است و شوهرش در زمان پاكى با وى عمل زناشويى انجام داده است، بيان شده است.


    سبك نگارش آن فقه استدلالى است و در عين مختصر بودن نظريات بزرگانى از فقهاى اسلام همچون شيخ طوسى در النهاية و استبصار، شيخ مفيد، سلاّر، ابن ابى عقيل، ابن جنيد، على بن بابويه، ابن ادريس، علامه حلّى در القواعد، التحرير، المختلف، محقق حلى در الشرايع، و فخر المحققين در آن ذكر شده است.
    سبك نگارش آن فقه استدلالى است و در عين مختصر بودن نظريات بزرگانى از فقهاى اسلام همچون شيخ طوسى در النهاية و استبصار، [[شيخ مفيد]]، سلاّر، ابن ابى عقيل، ابن جنيد، على بن بابويه، ابن ادريس، علامه حلّى در القواعد، التحرير، المختلف، محقق حلى در الشرايع، و فخر المحققين در آن ذكر شده است.


    وى در بين اقوال مطرح شده نظريه شيخ طوسى در استبصار را مى‌پذيرد و مى‌نويسد:
    وى در بين اقوال مطرح شده نظريه شيخ طوسى در استبصار را مى‌پذيرد و مى‌نويسد: