کوکب المباني و موکب المعاني شرح صلوات: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
}} | }} | ||
'''كوکب المباني و موكب المعاني'''، شرح کتاب | '''كوکب المباني و موكب المعاني'''، شرح کتاب «[[الصلوات المحمدية]]» [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]] (متوفی 561ق)، به قلم [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|عبدالغنی نابلسی]] (متوفی 1143ق) است. این کتاب با تحقیق و تعلیقات [[مزیدی، احمد فرید|احمد فرید مزیدی]] منتشر شده است. | ||
محقق کتاب در ابتدای اثر شرح حال مفصل عبدالقادر گیلانی<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص33-5</ref> و پس از آن زندگی و آثار نابلسی را از کتاب «الورد الأنسي في ترجمة العارف بالله النابلسي» نقل کرده است<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>. | محقق کتاب در ابتدای اثر شرح حال مفصل [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]]<ref>ر.ک: مقدمه محقق، ص33-5</ref> و پس از آن زندگی و آثار [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] را از کتاب «الورد الأنسي في ترجمة العارف بالله النابلسي» نقل کرده است<ref>ر.ک: همان، ص49</ref>. | ||
محقق، این شرح را شرحی لطیف و سودمند در توضیح معانی و مقصود و روش نویسنده دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>. | محقق، این شرح را شرحی لطیف و سودمند در توضیح معانی و مقصود و روش نویسنده دانسته است<ref>ر.ک: همان، ص4</ref>. | ||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
شارح در شرح اثر، شیوه اختصار را برگزیده؛ چراکه معتقد است «ظلمت این زمان درخشش این انوار را تاب نمی‌آورد»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص55</ref>. | شارح در شرح اثر، شیوه اختصار را برگزیده؛ چراکه معتقد است «ظلمت این زمان درخشش این انوار را تاب نمی‌آورد»<ref>ر.ک: متن کتاب، ص55</ref>. | ||
عبدالقادر گیلانی صلوات خود را در ضمن 41 صیغه ارائه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص267</ref>. صیغه‌ها با «اللهم صل...»، «اللهم نتوسل بك...» و مانند آن آغاز شده است. شیوه شرح نیز بدین صورت است که شارح بخشی از متن را ذکر می‌کند و سپس به‌ترتیب الفاظ آن را معنا و جایگاه نحوی آنها را ذکر می‌کند. او گاه به نام منبع مورد استناد و گاه هم به گوینده و هم به مصدر اشاره می‌کند. وی پس از به پایان رساندن شرح، شرح حال کوتاهی را از عبدالقادر ذکر می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص275-274</ref>. | [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]] صلوات خود را در ضمن 41 صیغه ارائه کرده است<ref>ر.ک: همان، ص267</ref>. صیغه‌ها با «اللهم صل...»، «اللهم نتوسل بك...» و مانند آن آغاز شده است. شیوه شرح نیز بدین صورت است که شارح بخشی از متن را ذکر می‌کند و سپس به‌ترتیب الفاظ آن را معنا و جایگاه نحوی آنها را ذکر می‌کند. او گاه به نام منبع مورد استناد و گاه هم به گوینده و هم به مصدر اشاره می‌کند. وی پس از به پایان رساندن شرح، شرح حال کوتاهی را از عبدالقادر ذکر می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص275-274</ref>. | ||
خاتمه کتاب قصیده‌ای است در مدح عبدالقادر گیلانی که با این بیت آغاز شده: | خاتمه کتاب قصیده‌ای است در مدح [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر گیلانی]] که با این بیت آغاز شده: | ||
'''ظهرت شموس طوالع العرفاني | '''ظهرت شموس طوالع العرفاني | ||
بالشيخ عبدالقادر الكيلاني | بالشيخ [[گیلانی، عبدالقادر|عبدالقادر الكيلاني]] | ||
و با این بیت به پایان آمده است: | و با این بیت به پایان آمده است: | ||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
لمحبه و تعاقب الملوان'''<ref>ر.ک: همان، ص278 و 279</ref>. | لمحبه و تعاقب الملوان'''<ref>ر.ک: همان، ص278 و 279</ref>. | ||
نابلسی شرح کتاب را در شعبان 1127ق به پایان رسانده است<ref>ر.ک: همان، ص280</ref>. | [[نابلسی، عبدالغنی بن اسماعیل|نابلسی]] شرح کتاب را در شعبان 1127ق به پایان رسانده است<ref>ر.ک: همان، ص280</ref>. | ||
==پانویس == | ==پانویس == | ||