منیة الفقیر المتجرد و سیرة المرید المتفرد: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    بدون خلاصۀ ویرایش
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    }}
    }}


    '''منیة الفقیر المتجرد و سیرة المرید المتفرد''' نوشته [[کوهن، عبدالقادر|عبدالقادر كوهن]] (متوفی 1254ق) از علمای حدیث و تصوف، در شرح صوفیانه کتاب «الآجرّوميّة»، به زبان عربی و با تحقیق و تصحیح [[منصور، بدرالدین|بدرالدین منصور]]،
    '''منية الفقير المتجرد و سيرة المريد المتفرد'''، نوشته [[کوهن، عبدالقادر|عبدالقادر کوهن]] (متوفی 1254ق) از علمای حدیث و تصوف، در شرح صوفیانه کتاب «الآجرّومية»، به زبان عربی و با تحقیق و تصحیح [[منصور، بدرالدین|بدرالدین منصور]] است.


    متن « الآجرّوميّة في النحو » نوشته محمد بن محمد بن داود صنهاجی ابوعبدالله (672-723ق)، از بهترین متون نحوی است و برای همین، توجه زیادی، به شرح و نظم وحاشیه برآن شده‌است.  [[ابن عجیبه، احمد|شيخ احمد بن عجيبة]] (1160-1224ق) از علمای تفسیر و تصوف، شرحی صوفیانه  ومفید بر این کتاب، نگاشته؛ سپس [[کوهن، عبدالقادر|شيخ عبدالقادر كوهن]]، این شرح را از متن، جداکرده و آن‌را «منیة الفقیر المتجرد و سیرة المرید المتفرد» نام نهاده‌است.
    متن « الآجرّومية في النحو » نوشته محمد بن محمد بن داود صنهاجی ابوعبدالله (672-723ق)، از بهترین متون نحوی است و برای همین، توجه زیادی، به شرح و نظم و حاشیه بر آن شده ‌است.  [[ابن عجیبه، احمد|شیخ احمد بن عجیبه]] (1160-1224ق) از علمای تفسیر و تصوف، شرحی صوفیانه  و مفید بر این کتاب، نگاشته؛ سپس [[کوهن، عبدالقادر|شیخ عبدالقادر کوهن]]، این شرح را از متن، جدا کرده و آن‌ را «منية الفقير المتجرد و سيرة المريد المتفرد» نام نهاده ‌است.
    این شرح، جامع بین روح ابن عجيبة و زبان و حال [[کوهن، عبدالقادر|شيخ عبدالقادر]] است. <ref> ر.ک: مقدمه کتاب ؛ ص4</ref>
    این شرح، جامع بین روح ابن عجیبه و زبان و حال [[کوهن، عبدالقادر|شیخ عبدالقادر]] است<ref>ر.ک: مقدمه کتاب،  ص4</ref>.


    محقق می‌نویسد: این کتاب، یک نسخه چاپ لیبی داشت که خواندنی نبود و من دوست داشتم که آن‌را، تحقیق کنم و مشکلاتش را تبیین کنم. <ref> ر.ک: همان ؛ ص5</ref>
    محقق می‌نویسد: این کتاب، یک نسخه چاپ لیبی داشت که خواندنی نبود و من دوست داشتم که آن ‌را، تحقیق کنم و مشکلاتش را تبیین نمایم<ref>ر.ک: همان، ص5</ref>.


    شيخ عبدالقادر می‌گوید:  
    شیخ عبدالقادر می‌گوید:  
    هنگامی که من بر شرح شیخ کامل، [[ابن عجیبه، احمد|احمد بن عجیبة]]، بر اجرومیة که موضوعش در مبادی علم نحو است، واقف شدم، دریافتم که وی در این شرح، بین قواعد نحوی که سبب اصلاح زبان می‌شوند و مسائل تصوفیة که سبب اصلاح قلب می‌شوند، جمع کرده‌است؛ آن هم به روشی تازه و ناشناخته که هرکه کمترین آشنایی با تصوف داشته‌باشد، آن‌ را می‌پسندد. <ref> ر.ک: متن کتاب ؛ ص11و12</ref>  
    هنگامی که من بر شرح شیخ کامل، [[ابن عجیبه، احمد|احمد بن عجیبه]]، بر اجرومیه که موضوعش در مبادی علم نحو است، واقف شدم، دریافتم که وی در این شرح، بین قواعد نحوی که سبب اصلاح زبان می‌شوند و مسائل تصوفیه که سبب اصلاح قلب می‌شوند، جمع کرده ‌است؛ آن‌هم به روشی تازه و ناشناخته که هرکس کمترین آشنایی با تصوف داشته‌ باشد، آن‌ را می‌پسندد<ref>ر.ک: متن کتاب، ص11 و 12</ref>.


    ==پانویس ==
    ==پانویس==
    <references />
    <references/>


    ==منابع مقاله==
    ==منابع مقاله==
    خط ۴۷: خط ۴۷:
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی]]
    [[رده:مقالات شهریور 01 حسینی]]
    [[رده:مقالات بازبینی نشده1]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده آبان 01]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]
    [[رده:مقالات بازبینی شده2 آبان 1401]]