ديوان أبي‌مدين شعيب الغوث: تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۱:

'''دیوان ابی مدین شعیب الغوث''' مجموعه اشعار [[ابومدین مغربی، شعیب بن حسین|ابومدين شعيب بن حسین انصارى]] (متوفای: ح 588 تا 593ق)، صوفی و عارف مشهور سده ششم قمری در اندلس است که توسط [[سعود، عبدالقادر|عبدالقادر سعود]] و [[قرشی، سلیمان|سلیمان قرشی]]، جمع‌آوری شده است.

ابو ~~مـدین~~ از پیشوایان تصوف در اندلس‌ به شمار میآید و ابن عربی تحت تأثیر او بوده است.<ref>مسبوق، سید مهدی؛ دلشاد، شهرام، ص57</ref>

ابو مدین از پیشوایان تصوف در اندلس‌ به شمار میآید و ابن عربی تحت تأثیر او بوده است.<ref>مسبوق، سید مهدی؛ دلشاد، شهرام، ص57</ref>

با مطالعه دیوان ابومدین، می‌توان به این نکته پی برد که مضامین عرفانی در سروده‌های او، دارای دو جنبه نظری و و عملی می‌باشد. در نظری، حب، حبیب و عشق الهی بیش از سایر مضامین بروز پیدا کرده است. در کنار آن، مضامین دیگری مثل وحدت وجود و حقیقت محمدیه دیده می‌شود. همچنین از میان مبانی عرفانی عملی، ریاضت و مجاهدت نفسانی بیش از بقیه بروز پیدا کرده و در کنار آن، مراحل دیگری از قبیل توبه، ذکر و دعا، فنا، وصال، پیر، سکر و سماع نیز دیده می‌شود<ref>همان، ص57</ref>.

در منظر ابو مدین عقل و عشق توأما وادی‌ حقیقت‌ را‌ می‌نوردند و از پهنۀ عقل الهـی گـذر کـرده و به دریای عشق الهی پا می‌نهند و از‌ بیکرانه‌‌‌های جاویدان، مروارید حقیقت را صـید ~~مـی‌کننـد~~ تا گوهر بی‌دانۀ ربانی را بیابند‌.<ref>همان، ص73</ref>

در منظر ابو مدین عقل و عشق توأما وادی‌ حقیقت‌ را‌ می‌نوردند و از پهنۀ عقل الهـی گـذر کـرده و به دریای عشق الهی پا می‌نهند و از‌ بیکرانه‌‌‌های جاویدان، مروارید حقیقت را صـید می‌کننـد تا گوهر بی‌دانۀ ربانی را بیابند‌.<ref>همان، ص73</ref>

اشعاری که ابو مدین دربارۀ حب سروده‌ معمولا‌ با‌ تصـویرگری و موسـیقی روانــی ~~هـمـراه~~ است و سرشار از‌ عاطفه‌ و احساس‌ و بـرخوردار از خـیال‌انگیزی اسـت و خواننده را تحت تأثیر قرار میدهد.<ref>متن کتاب، ص29</ref>

اشعاری که ابو مدین دربارۀ حب سروده‌ معمولا‌ با‌ تصـویرگری و موسـیقی روانــی هـمراه است و سرشار از‌ عاطفه‌ و احساس‌ و بـرخوردار از خـیال‌انگیزی اسـت و خواننده را تحت تأثیر قرار میدهد.<ref>متن کتاب، ص29</ref>

می‌باشد‌.