جرعه‌های رسالت؛ ارمغانی از دُرواژه‌های نبوی (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم): تفاوت میان نسخه‌ها

}}

هدف نویسنده از نگارش اين اثر، نهادينه‌سازى رهنمودهاى پيامبر(ص) بوده است.

#:{{ب|''قيمت عمر اگر بداند مرد''|2=''بس بگريد بر آنچه ضايع كرد''}}

#:{{ب|''طفل را سيبكى دهند به نقش''|2=''بستانند از او نگين بدخش''}}{{پایان شعر}}

#: «بريدن سخن ديگران»: پيامبر(ص) در اين باره مى‌فرمايد:

#: «هر كه در ميان سخن برادر مسلمانش بدود، مانند اين است كه چهره‌اش را خراشيده باشد».

#:{{ب|''سخن را سر است اى خردمند و بن''|2=''مياور سخن در ميان سخن''}}

#:{{ب|''خداوند تدبير و فرهنگ و هوش''|2=''نگويد سخن تا نبيند خموش''}}{{پایان شعر}}

#«به دنبال مال حلال»: پيامبر(ص)، در اين باره مى‌فرمايد:

#: «خداوند دوست دارد كه بنده‌اش را در جست‌وجوى مال حلال، خسته ببيند».

#:{{ب|''چو خورد شير شرزه در بن غار''|2=''بازِ افتاده را چه قوت بود''}}

#:{{ب|''گر تو در خانه صيد خواهى كرد''|2=''دست و پايت چو عنكبوت بود''}}{{پایان شعر}}

#«تكريم سالمندان»: پيامبر(ص) در اين باره مى‌فرمايد:

#: «از جمله تجليل خداوند، بزرگداشت مسلمان سپيدموى است».

#:{{ب|''دلم مى‌دهد وقت‌وقت اين اميد''|2=''كه حق شرم دارد ز موى سپيد''}}

#:{{ب|''عجب دارم ار شرم دارد ز من''|2=''كه شرمم نمى‌آيد از خويشتن''}}{{پایان شعر}}<ref>همان، ص169</ref>

ديگر عناوين اين قسمت، عبارتند از: توبه در جوانى، خلوت انس، خودشناسى و خداشناسى، دانشورى، دشمن‌ترين دشمن‌ها، دواى نادانى، راست‌گويى، زن شايسته، سربار جامعه، سودمندترين مردم، طمع‌ورزى، عزت مؤمن، مسافرت و هديه نيكو<ref>همان، ص169 - 176</ref>

==پانويس ==

مقدمه و متن كتاب.

[[رده:کتاب‌شناسی]]