ابن جلجل، سلیمان بن حسان: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها ==' به '== وابسته‌ها == {{وابسته‌ها}}')
    جز (جایگزینی متن - 'كتاب' به 'کتاب')
    خط ۴۰: خط ۴۰:
    وى در قرطبه زاده شد و از 10 سالگى به تحصيل علم پرداخت و از كسانى چون احمد بن‌فضل دينورى و ابوالحزم وهب بن‌مسره فقيه و محدث در مراكز گوناگون علمى قرطبه حديث آموخت و در جوانى از محدثانى مانند احمد بن‌سعيد صدفى و ابوعبدالله محمد بن‌هلال روايت شنيد.
    وى در قرطبه زاده شد و از 10 سالگى به تحصيل علم پرداخت و از كسانى چون احمد بن‌فضل دينورى و ابوالحزم وهب بن‌مسره فقيه و محدث در مراكز گوناگون علمى قرطبه حديث آموخت و در جوانى از محدثانى مانند احمد بن‌سعيد صدفى و ابوعبدالله محمد بن‌هلال روايت شنيد.


    در سال 358ق در 26 سالگى ادب عرب و «الكتاب» سيبويه را نزد محمد بن يحيى رباحى، اديب و فقيه مشهور اندلس فراگرفت و در همان روزگار، ملازمت ابوبكر بن‌قوطيه و ابوايوب سليمان بن‌ايوب را برگزيد.
    در سال 358ق در 26 سالگى ادب عرب و «الکتاب» سيبويه را نزد محمد بن يحيى رباحى، اديب و فقيه مشهور اندلس فراگرفت و در همان روزگار، ملازمت ابوبكر بن‌قوطيه و ابوايوب سليمان بن‌ايوب را برگزيد.


    وى از 14 سالگى به پزشكى گرايش يافت. اگرچه از استادان او در اين علم، در منابع ما ياد نشده، ولى با توجه به آنچه ابن ابى اصيبعه به نقل از مقدمه «تفسير اسماء الادويه المفرده» ابن جلجل آورده است، مى‌توان دانست كه وى به ملازمت دانشمندان و پزشكانى كه به رياست حسداى بن‌شبروط اسرائيلى، پزشك و وزير مشهور عبدالرحمان الناصر اموى با نيكلاى راهب همكارى مى‌كردند، درآمد و از آنان پزشكى آموخت. وى چندان در آن فن پيش رفت كه در 24 سالگى، در پزشكى، صاحب رأى و نظر شد و به سبب همين مهارت در پزشكى و داروشناسى، منصب طبابت خاص خليفه هشام دوم المؤيد اموى يافت. پزشك و داروشناس مشهور، ابوعثمان سعيد بن محمد بن بغونش در دوران اوج علمى ابن جلجل، از طليطله به قرطبه آمد و چندى نزد او دانش آموخت.
    وى از 14 سالگى به پزشكى گرايش يافت. اگرچه از استادان او در اين علم، در منابع ما ياد نشده، ولى با توجه به آنچه ابن ابى اصيبعه به نقل از مقدمه «تفسير اسماء الادويه المفرده» ابن جلجل آورده است، مى‌توان دانست كه وى به ملازمت دانشمندان و پزشكانى كه به رياست حسداى بن‌شبروط اسرائيلى، پزشك و وزير مشهور عبدالرحمان الناصر اموى با نيكلاى راهب همكارى مى‌كردند، درآمد و از آنان پزشكى آموخت. وى چندان در آن فن پيش رفت كه در 24 سالگى، در پزشكى، صاحب رأى و نظر شد و به سبب همين مهارت در پزشكى و داروشناسى، منصب طبابت خاص خليفه هشام دوم المؤيد اموى يافت. پزشك و داروشناس مشهور، ابوعثمان سعيد بن محمد بن بغونش در دوران اوج علمى ابن جلجل، از طليطله به قرطبه آمد و چندى نزد او دانش آموخت.
    خط ۴۷: خط ۴۷:




    1. تفسير اسماء الادوية المفردة كه بر كتاب «الادوية المفردة» يا «الحشائش ديسقوريدس» نوشته‌است.
    1. تفسير اسماء الادوية المفردة كه بر کتاب «الادوية المفردة» يا «الحشائش ديسقوريدس» نوشته‌است.


    2. مقالة فى ذكر الادوية التى لم يذكرها ديسقوريدس فى كتابه.
    2. مقالة فى ذكر الادوية التى لم يذكرها ديسقوريدس فى کتابه.


    3. رساله التبيين فيما غلط فيه بعض المتطببين، درباره اشتباهاتى كه برخى از پزشكان مرتكب مى‌شده‌اند.
    3. رساله التبيين فيما غلط فيه بعض المتطببين، درباره اشتباهاتى كه برخى از پزشكان مرتكب مى‌شده‌اند.