کلیات دیوان امیر معزی نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'رده: مهر(98)' به '')
    جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
    خط ۲۱: خط ۲۱:
    | شابک =964-401-262-3
    | شابک =964-401-262-3
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =28372
    | کتابخوان همراه نور =28372
    | کتابخوان همراه نور =28372
    | کد پدیدآور =10807
    | کد پدیدآور =10807
    خط ۳۴: خط ۳۴:
    {{ب|'' آن که داماد نبی بود و وصی بود و ولی''|2='' در موالاتش وصیت نیست شرط اولیا''<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه هشتادوسه و چهار</ref>‏}}
    {{ب|'' آن که داماد نبی بود و وصی بود و ولی''|2='' در موالاتش وصیت نیست شرط اولیا''<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه هشتادوسه و چهار</ref>‏}}
    {{پایان شعر}}
    {{پایان شعر}}
    همچنین اضافه می‌کند: دیوان معزی یکی از معدود دواوینی است که می‌توان از فواید تاریخی و لغوی آن بهره‌ها برد. از شعر روان و بی‌پیرایه معزی حتی می‌توان به پاره‌ای از اخبار مربوط به حواشی حکومت سلاجقه از قبیل امرای محلی، درباریان، خویشاوندان سلطان و مانند آن‌ها آگاهی یافت: «گذشته از مزیت‎هایی که شعر معزی بدان ممتاز است اشارات زیاد تاریخی نیز در قصاید او آمده و بسیاری از وقایع قسمتی از عصر سلجوقی را که بین 465ق یعنی سال جلوس ملکشاه تا حدود 520 ق پیش آمد (که گویا مرگ شاعر در آن موقع اتفاق افتاد) از آن قصاید می‌توان دریافت و از خواص و اخلاق و جنگ‎ها و صلح‎های ملکشاه و سلطان سنجر و اخبار بستگان و ندیمان و وزیران آنان مانند خواجه نظام الملک و فرزندان او و دیگران اطلاع حاصل توان کرد» <ref>ر.ک: همان، صفحه هشتادوهفت</ref>‏.
    همچنین اضافه می‌کند: دیوان معزی یکی از معدود دواوینی است که می‌توان از فواید تاریخی و لغوی آن بهره‌ها برد. از شعر روان و بی‌پیرایه معزی حتی می‌توان به پاره‌ای از اخبار مربوط به حواشی حکومت سلاجقه از قبیل امرای محلی، درباریان، خویشاوندان سلطان و مانند آن‌ها آگاهی یافت: «گذشته از مزیت‎هایی که شعر معزی بدان ممتاز است اشارات زیاد تاریخی نیز در قصاید او آمده و بسیاری از وقایع قسمتی از عصر سلجوقی را که بین 465ق یعنی سال جلوس ملکشاه تا حدود 520 ق پیش آمد (که گویا مرگ شاعر در آن موقع اتفاق افتاد) از آن قصاید می‌توان دریافت و از خواص و اخلاق و جنگ‎ها و صلح‎های ملکشاه و سلطان سنجر و اخبار بستگان و ندیمان و وزیران آنان مانند خواجه نظام الملک و فرزندان او و دیگران اطلاع حاصل توان کرد»<ref>ر.ک: همان، صفحه هشتادوهفت</ref>‏.


    وی سپس به بررسی پیشینه چاپ این اثر و اشکالات فراوان آن‌ها پرداخته می‌نویسد: «کلیات دیوان امیر معزی تنها یک‌‌بار با تصحیح و مقدمه کوتاه [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال آشتیانی]] در سال 1318ش از سوی کتاب‌فروشی اسلامیه به چاپ رسید و پس‌ازآن هیچ‎گاه تجدید چاپ نگردید. تنها یک‌‌بار دیگر آن‌هم پس از چهل سال از روی نسخه مرحوم [[اقبال آشتیانی، عباس|اقبال]] به صورتی کاملاً نازل از حیث چاپ به سعی آقای [[هيري، ناصر|ناصر هیری]] در سال 1362ش انتشار یافت و در این بیست‌وچند سال اخیر هم چاپ جدیدی از دیوان معزی صورت نبست. ازآنجاکه کلیات دیوان امیر معزی به اهتمامی آقای هیری عیناً از روی نسخه چاپی مرحوم [[اقبال آشتیانی، عباس|اقبال]] حروف‎چینی شده در این مقال تنها به ارزیابی نسخه مصحح مرحوم [[اقبال آشتیانی، عباس|اقبال]] می‌پردازیم. برخلاف ظاهر شکیل و آراسته کتاب، سهوهای بی‌شمار در آن راه یافته است که می‌تواند از عدم اشراف و نظارت دقیق مرحوم [[اقبال آشتیانی، عباس|اقبال]] در مراحل چاپ کتاب که در آن روزگاران بسیار شیوه دشوار و سختی بوده حکایت نماید. کتاب دارای غلط‎های چاپی انبوه، تکرار برخی قصاید، آشفتگی در ردیف‌ها، سقطات و ناخوانا بودن بعضی از کلمات و اشتباهات قابل ذکر است و افزون بر همه این‌ها کتاب از هیچ فهرستی برخوردار نیست»<ref>ر.ک: همان، صفحه نودوهشت</ref>‏.
    وی سپس به بررسی پیشینه چاپ این اثر و اشکالات فراوان آن‌ها پرداخته می‌نویسد: «کلیات دیوان امیر معزی تنها یک‌‌بار با تصحیح و مقدمه کوتاه [[اقبال آشتیانی، عباس|عباس اقبال آشتیانی]] در سال 1318ش از سوی کتاب‌فروشی اسلامیه به چاپ رسید و پس‌ازآن هیچ‎گاه تجدید چاپ نگردید. تنها یک‌‌بار دیگر آن‌هم پس از چهل سال از روی نسخه مرحوم [[اقبال آشتیانی، عباس|اقبال]] به صورتی کاملاً نازل از حیث چاپ به سعی آقای [[هيري، ناصر|ناصر هیری]] در سال 1362ش انتشار یافت و در این بیست‌وچند سال اخیر هم چاپ جدیدی از دیوان معزی صورت نبست. ازآنجاکه کلیات دیوان امیر معزی به اهتمامی آقای هیری عیناً از روی نسخه چاپی مرحوم [[اقبال آشتیانی، عباس|اقبال]] حروف‎چینی شده در این مقال تنها به ارزیابی نسخه مصحح مرحوم [[اقبال آشتیانی، عباس|اقبال]] می‌پردازیم. برخلاف ظاهر شکیل و آراسته کتاب، سهوهای بی‌شمار در آن راه یافته است که می‌تواند از عدم اشراف و نظارت دقیق مرحوم [[اقبال آشتیانی، عباس|اقبال]] در مراحل چاپ کتاب که در آن روزگاران بسیار شیوه دشوار و سختی بوده حکایت نماید. کتاب دارای غلط‎های چاپی انبوه، تکرار برخی قصاید، آشفتگی در ردیف‌ها، سقطات و ناخوانا بودن بعضی از کلمات و اشتباهات قابل ذکر است و افزون بر همه این‌ها کتاب از هیچ فهرستی برخوردار نیست»<ref>ر.ک: همان، صفحه نودوهشت</ref>‏.