تولی و تبری در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
'''تولّى و تبرّى در قرآن''' اثر جعفر وفا، پژوهشى است پيرامون دو واژه تولى و تبرى در قرآن كريم و تأثيرات آن در زندگى مسلمانان، كه با اهداف آموزشى به زبان فارسى نوشته شده است. | |||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
نويسنده معتقد است كه تولى و تبرى، ابعاد گسترده‌اى دارد از جمله: | نويسنده معتقد است كه تولى و تبرى، ابعاد گسترده‌اى دارد از جمله: | ||
#بُعد عقيدتى: به اين معنا كه يك مؤمن بايد از نظر عقيده، خود را به خداى يگانه وابسته بداند و خود را تحت ولايت و تدبير او قرار دهد و از هر نوع مظاهر دروغين ولايت چون شيطان و طاغوت تبرّى جويد و غير خدا را مدبّر و تكيه‌گاه خود نپندارد. | |||
#بعد سياسى: انسان با ايمان، چنان‌كه از نظر عقيده و وابستگى درونى تحت تصرّف و حكومت همه جانبه خداست، از نظر شئون اجتماعى- سياسى نيز بايد زير نظر بندگان صالح و شايسته خدا باشد و از حاكمان فاسد و ناشايست پرهيز كند. | |||
#بعد اخلاقى: در روابط اجتماعى نمى‌توان به مقتضاى تمايلات و خواهش‌هاى نفسانى افراد عمل كرد و با هر كسى دست دوستى داد و نمى‌توان با دوست و دشمن و بزرگ و كوچك، كافر و مسلمان، به‌طور يكسان برخورد كرد <ref>همان، ص13</ref>. | |||
نويسنده در توضيح انواع ولايت، به اين نكته اشاره دارد كه اگر هدف از نزديكى كه در معناى ولايت بيان شده، اداره شئون و امر و نهى چيزى باشد، «ولىّ» در چنين صورتى «مدبّر و حاكم» مى‌شود و ولايت از نوع «ولايت تدبير و سرپرستى» است و اگر هدف از آن، جذب دل‌ها به يكديگر باشد، «ولاء محبّت» است و «ولىّ» به معناى محبوب است؛ محبوبى كه آدمى نمى‌تواند دل خود را از ابراز محبت و عشق و علاقه به او باز دارد و نفسش ناخودآگاه به سوى وى جذب مى‌شود و از او اطاعت مى‌كند و اگر هدف از پيوند و نزديكى، كسب نصرت و يارى باشد، در اين صورت «ولىّ» ناصر و ياور او خواهد بود و چنين ولايتى را «ولايت نصرت» مى‌گويند. در دروس بعدى، انواع ولايت، به صورت مفصل، توضيح و بحث شده است <ref>همان، ص14</ref>. | نويسنده در توضيح انواع ولايت، به اين نكته اشاره دارد كه اگر هدف از نزديكى كه در معناى ولايت بيان شده، اداره شئون و امر و نهى چيزى باشد، «ولىّ» در چنين صورتى «مدبّر و حاكم» مى‌شود و ولايت از نوع «ولايت تدبير و سرپرستى» است و اگر هدف از آن، جذب دل‌ها به يكديگر باشد، «ولاء محبّت» است و «ولىّ» به معناى محبوب است؛ محبوبى كه آدمى نمى‌تواند دل خود را از ابراز محبت و عشق و علاقه به او باز دارد و نفسش ناخودآگاه به سوى وى جذب مى‌شود و از او اطاعت مى‌كند و اگر هدف از پيوند و نزديكى، كسب نصرت و يارى باشد، در اين صورت «ولىّ» ناصر و ياور او خواهد بود و چنين ولايتى را «ولايت نصرت» مى‌گويند. در دروس بعدى، انواع ولايت، به صورت مفصل، توضيح و بحث شده است <ref>همان، ص14</ref>. | ||