ابن فهد، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'ىالدين' به 'ىالدين') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR13864.jpg|بندانگشتی|ابن فهد، محمد بن محمد]] | [[پرونده:NUR13864.jpg|بندانگشتی|ابن فهد، محمد بن محمد]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |ابن فهد، محمد بن محمد | ||
|- | |- | ||
|نام‌های دیگر | |نام‌های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" |نجم‌الدين محمد | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |787ق | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |اصفون مصر | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |871 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |عبدالرحمان فاسى | ||
ابوهُرَيره بن نقاش | |||
عبدالرحمان زرندى | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE13864AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
''' | '''محمد بن محمد بن محمد، ابوالفضل تقی‌الدین ابن فهد''' (787-871ق)، پسر نجم‌الدين محمد، مورخ، از علمای شافعیه | ||
== ولادت == | |||
وى در 5 ربيع الثانى 787ق در اصفون زاده شد. | |||
== تحصیلات == | |||
در 795ق همراه پدر به مكه رفت و در آن‌جا به تحصيل علم پرداخت. او برای سماع حديث به مدينه و يمن سفر كرد. از شيوخ او در مكه، عبدالرحمان فاسى و ابوهُرَيره بن نقاش، در مدينه، رقيه دختر ابن مزروع و عبدالرحمان زرندى و در يمن مجد لغوى و على بن ابوبكر ازرق بوده‌اند. از استادان بسيارى اجازه گرفت و پسرش در این مورد معجم و فهرست ویژه‌اى پرداخته است. تقى‌الدين، [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] را در مكه ديد و از دانش او بهره‌مند شد. او «الامتاع» را نزد [[مقریزی، احمد بن علی|مقريزى]] خواند و نسخه‌اى از آن را به خط فرزند خود نجم‌الدين عمر، برای خود تهيه كرد. او در كسب علم و ضبط و استخراج مطالب از کتاب‌ها، بلند آوازه شد و این منزلت برای پسر او نيز حاصل گشت. كسان بسيارى در حجاز از وى اخذ حديث كردند. توجه به حديث و سنت از او به فرزندانش منتقل شد و شايد از این روست كه گاه در نسبت آنان «الاَثَرى» هم ديده مى‌شود. سخاوى در دو نوبت كه مجاور مكه بود، او را ديده، از او بهره برده و بسيارى از نوشته‌هاى خود را به او ارائه كرده است. | |||
وى پيوسته به كار مطالعه و نوشتن سرگرم بود. کتابخانه او در آن زمان در مكه، نظير نداشت و همگان از آن بهره‌مند مى‌شدند. او کتابخانه‌اش را وقف كرد تا پس از مرگش نيز مورد استفاده طالبان علم قرار گيرد. وى طبع شعر نيز داشت | |||
== وفات == | |||
در 7 ربيع الاول 871ق از دنيا رفت. | |||
==آثار== | ==آثار== | ||