التعليقة علی الرسالة الصومية (شیخ بهایی): تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'دوازدانه' به 'دوازده‌گانه')
    جز (جایگزینی متن - 'سيد‌' به 'سيد‌ ')
    خط ۲۵: خط ۲۵:
    | تعداد جلد =1
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =14873
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =14873
    | کتابخوان همراه نور =10034
    | کد پدیدآور =
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پس از =
    خط ۶۲: خط ۶۳:
    قبل از ورود به اين بحث در مورد مقدمه [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهایى]]، تعليقه‌اى از سوى مؤلف ذكر شده كه اشاره به نوع ورود وى در بحث و براعت استهلالى است كه در مقدمه به كار برده است، بعد در مورد اكل و شرب كه اولین مبطلات روزه در كتب فقهى به حساب مى‌آيند، كلامى از ماتن نقل شده كه ابن جنيد را مخالف با قول مشهور كه خوردن و آشاميدن عادى و غير عادى را مبطل روزه دانسته‌اند، شمرده است.
    قبل از ورود به اين بحث در مورد مقدمه [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهایى]]، تعليقه‌اى از سوى مؤلف ذكر شده كه اشاره به نوع ورود وى در بحث و براعت استهلالى است كه در مقدمه به كار برده است، بعد در مورد اكل و شرب كه اولین مبطلات روزه در كتب فقهى به حساب مى‌آيند، كلامى از ماتن نقل شده كه ابن جنيد را مخالف با قول مشهور كه خوردن و آشاميدن عادى و غير عادى را مبطل روزه دانسته‌اند، شمرده است.


    مؤلف نيز از مختلف مرحوم [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] نقل مى‌كند كه [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌‎مرتضى]] را به همراه ابن جنيد مخالفان اين قول مشهور شمرده است، زيرا آنها بلعيدن غير متعارف را غير متنافى با روزه دانسته‌اند و گفته‌اند: مثلاًخوردن يخ، چون خوردن متعارف نيست، اشكالى به روزه نخواهد رساند. در مورد انزال منى هم گفته‌اند: فعلى كه در اين شخص خاص، باعث نزول منى مى‌گردد، برای روزه‌اش مخل خواهد بود، مانند فكر جماع.
    مؤلف نيز از مختلف مرحوم [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] نقل مى‌كند كه [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد‌ ‎مرتضى]] را به همراه ابن جنيد مخالفان اين قول مشهور شمرده است، زيرا آنها بلعيدن غير متعارف را غير متنافى با روزه دانسته‌اند و گفته‌اند: مثلاًخوردن يخ، چون خوردن متعارف نيست، اشكالى به روزه نخواهد رساند. در مورد انزال منى هم گفته‌اند: فعلى كه در اين شخص خاص، باعث نزول منى مى‌گردد، برای روزه‌اش مخل خواهد بود، مانند فكر جماع.


    مؤلف در ذيلش مى‌فرمايد: اگر شخص طورى است كه با خيال جماع منى از وى انزال مى‌شود، در اين صورت تصور جماع و انزال منى باعث بطلان روزه‌اش خواهد بود و الا خير.
    مؤلف در ذيلش مى‌فرمايد: اگر شخص طورى است كه با خيال جماع منى از وى انزال مى‌شود، در اين صورت تصور جماع و انزال منى باعث بطلان روزه‌اش خواهد بود و الا خير.