کمیته مجازات و خاطرات عمادالکتاب: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'ت‎ن' به 'ت‌ن')
    جز (جایگزینی متن - 'ش‎ه' به 'ش‌ه')
    خط ۳۳: خط ۳۳:
    }}
    }}
       
       
    '''کمیته مجازات و خاطرات عمادالکتاب'''، خاطرات [[عما‌دالکتا‌ب‌، محمدحسين‌|محمدحسین ‎‎خان‎ قزوینی]]، ملقب به [[عما‌دالکتا‌ب‌، محمدحسين‌|عمادالکتاب]]، عـضو کـمیته مـجازات است که به اهتمام «[[مرادي‌نيا، محمدجواد|محمدجواد مرادی‌نیا]]» منتشر شده است. نگارنده برای کامل کردن این مجموعه بخش‎های دیگری را به آن افزوده است تا خواننده به چهره‌ای شفاف‎تر از جریان کمیته مجازات و حامیان و مخالفان آن دست یابد.
    '''کمیته مجازات و خاطرات عمادالکتاب'''، خاطرات [[عما‌دالکتا‌ب‌، محمدحسين‌|محمدحسین ‎‎خان‎ قزوینی]]، ملقب به [[عما‌دالکتا‌ب‌، محمدحسين‌|عمادالکتاب]]، عـضو کـمیته مـجازات است که به اهتمام «[[مرادي‌نيا، محمدجواد|محمدجواد مرادی‌نیا]]» منتشر شده است. نگارنده برای کامل کردن این مجموعه بخش‌های دیگری را به آن افزوده است تا خواننده به چهره‌ای شفاف‎تر از جریان کمیته مجازات و حامیان و مخالفان آن دست یابد.


    خاطرات [[عما‌دالکتا‌ب‌، محمدحسين‌|عماد]] را باید منبعی ارزشمند برای پژوهش در زوایای تاریک یکی از پدیده‌های قابل‌توجه تاریخ‎ معاصر ایران، یعنی فعالیت‎های «کمیته مجازات» دانست کـه عـمادالکتاب این خاطرات را با خط زیبای نستعلیق خود بر‎جای گذاشته است.
    خاطرات [[عما‌دالکتا‌ب‌، محمدحسين‌|عماد]] را باید منبعی ارزشمند برای پژوهش در زوایای تاریک یکی از پدیده‌های قابل‌توجه تاریخ‎ معاصر ایران، یعنی فعالیت‎های «کمیته مجازات» دانست کـه عـمادالکتاب این خاطرات را با خط زیبای نستعلیق خود بر‎جای گذاشته است.
    خط ۵۷: خط ۵۷:
    اوایل شهریور 1295ش، درحالی‌که دنیا در انتظار پایان جنگ عالم‌گیر اول بود و ایران نیز در تب‎وتاب ناشی از ورود ناخواسته به عرصه کشاکش قدرت‎های بزرگ جهان می‌سوخت، مردم تهران نظاره‌گر تولد جمعیتی مخوف و تروریستی به نام کمیته مجازات بودند؛ جمعیتی که پس از انجام دو، سه عملیات آدم‌کشی، نامش لرزه بر اندام دولت‌مردان می‌انداخت. در آن سال زمام دولت ایران در دست میرزا حسن‎ خان ملقب به وثوق‎الدوله بود؛ کسی که آشکارا در همه محافل، انگلیسی‌اش می‌خواندند. کمیته مجازات از بدو اولین ترور تا حدود چهارده ماه که توانست مخفیانه ادامه حیات دهد، پنج تن از رجال سیاسی - مذهبی پایتخت را به کام مرگ فرستاد<ref>ر.ک: متن کتاب، صفحه19</ref>.
    اوایل شهریور 1295ش، درحالی‌که دنیا در انتظار پایان جنگ عالم‌گیر اول بود و ایران نیز در تب‎وتاب ناشی از ورود ناخواسته به عرصه کشاکش قدرت‎های بزرگ جهان می‌سوخت، مردم تهران نظاره‌گر تولد جمعیتی مخوف و تروریستی به نام کمیته مجازات بودند؛ جمعیتی که پس از انجام دو، سه عملیات آدم‌کشی، نامش لرزه بر اندام دولت‌مردان می‌انداخت. در آن سال زمام دولت ایران در دست میرزا حسن‎ خان ملقب به وثوق‎الدوله بود؛ کسی که آشکارا در همه محافل، انگلیسی‌اش می‌خواندند. کمیته مجازات از بدو اولین ترور تا حدود چهارده ماه که توانست مخفیانه ادامه حیات دهد، پنج تن از رجال سیاسی - مذهبی پایتخت را به کام مرگ فرستاد<ref>ر.ک: متن کتاب، صفحه19</ref>.


    نگارنده برای کامل کردن این مجموعه، بخش‎های دیگر را به آن افزوده است تا خواننده به چهره‌ای شفاف‎تر از جریان کمیته مجازات و حامیان و مخالفان آن دست یابد. یادداشت‎های سید محمد کمره‌ای که شرح پیگیری‌های مستمر او را برای نجات محبوسین کمیته مجازات و اتفاقات جالبی که در این مسیر رخ داده در بر دارد، از جمله مواردی است که از کتاب حجیم خاطرات وی استخراج و با ترتیب زمانی در ادامه این کتاب گنجانده شده است. اهمیت این یادداشت‎ها زمانی روشن می‌شود که بدانیم در آن ایام، برخی، کمیته مجازات را به نام دسته کمره‌ای می‌شناختند. عزم راسخ کمره‌ای برای آزادی اعضای کمیته از زندان که در جای‌جای خاطرات وی مشهود است، او را حتی چندین بار نزد بزرگ‎ترین دشمن کمیته مجازات، یعنی میرزا حسن ‎خان وثوق‎الدوله (رئیس‌الوزراء) کشاند تا علاوه بر میانجی‌گری برای این امر مبلغی نیز به‌عنوان کمک‎هزینه برای خانواده زندانیان از وثوق بگیرد. کمره‌ای، اعضای اصلی کمیته مجازات را وطن‌خواهانی می‌دانست که فقط و فقط برای پاک‎سازی جامعه از شر نوکران اجنبی (روس و انگلیس) دست به سلاح برده، اقدام به ترور کرده بودند. وی حتی با برخی از آنها سوابق دیرین مبارزاتی داشت؛ مانند سابقه عضویت با ابوالفتح‎زاده در انجمن مخفی بین الطلوعین در جریان انقلاب مشروطه. کمره‌ای تا آخر، مدافع مجازاتیان باقی ماند؛ هرچند شکل‎گیری جریانات پرسروصدا و جدیدتری همچون عقد قرارداد 1919م، عملاً به بحث‎های مرتبط با کمیته مجازات خاتمه داده بود<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص15-14</ref>.
    نگارنده برای کامل کردن این مجموعه، بخش‌های دیگر را به آن افزوده است تا خواننده به چهره‌ای شفاف‎تر از جریان کمیته مجازات و حامیان و مخالفان آن دست یابد. یادداشت‎های سید محمد کمره‌ای که شرح پیگیری‌های مستمر او را برای نجات محبوسین کمیته مجازات و اتفاقات جالبی که در این مسیر رخ داده در بر دارد، از جمله مواردی است که از کتاب حجیم خاطرات وی استخراج و با ترتیب زمانی در ادامه این کتاب گنجانده شده است. اهمیت این یادداشت‎ها زمانی روشن می‌شود که بدانیم در آن ایام، برخی، کمیته مجازات را به نام دسته کمره‌ای می‌شناختند. عزم راسخ کمره‌ای برای آزادی اعضای کمیته از زندان که در جای‌جای خاطرات وی مشهود است، او را حتی چندین بار نزد بزرگ‎ترین دشمن کمیته مجازات، یعنی میرزا حسن ‎خان وثوق‎الدوله (رئیس‌الوزراء) کشاند تا علاوه بر میانجی‌گری برای این امر مبلغی نیز به‌عنوان کمک‎هزینه برای خانواده زندانیان از وثوق بگیرد. کمره‌ای، اعضای اصلی کمیته مجازات را وطن‌خواهانی می‌دانست که فقط و فقط برای پاک‎سازی جامعه از شر نوکران اجنبی (روس و انگلیس) دست به سلاح برده، اقدام به ترور کرده بودند. وی حتی با برخی از آنها سوابق دیرین مبارزاتی داشت؛ مانند سابقه عضویت با ابوالفتح‎زاده در انجمن مخفی بین الطلوعین در جریان انقلاب مشروطه. کمره‌ای تا آخر، مدافع مجازاتیان باقی ماند؛ هرچند شکل‎گیری جریانات پرسروصدا و جدیدتری همچون عقد قرارداد 1919م، عملاً به بحث‎های مرتبط با کمیته مجازات خاتمه داده بود<ref>ر.ک: پیشگفتار، ص15-14</ref>.


    شرح حال چند تن از رجال مرتبط با موضوع کمیته مجازات که نام آنان در این کتاب آمده است، بیانیه‌های کمیته، روزشمار وقایع مهم سال‎های 1295 تا 1300ش و تعدادی تصویر از دیگر اضافات کتاب حاضر است<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>.
    شرح حال چند تن از رجال مرتبط با موضوع کمیته مجازات که نام آنان در این کتاب آمده است، بیانیه‌های کمیته، روزشمار وقایع مهم سال‎های 1295 تا 1300ش و تعدادی تصویر از دیگر اضافات کتاب حاضر است<ref>ر.ک: همان، ص15</ref>.