نسیمی، سید عمادالدین: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'ل‎ا' به 'ل‌ا')
    جز (جایگزینی متن - 'ه‎ع' به 'ه‌ع')
    خط ۴۴: خط ۴۴:
    «عمادالدین نسیمی»، به سال ٧٤٨ق، در شهر تبریز، در خانواده‌ای مذهبی از سادات چشم به جهان گشود<ref>ر.ک: فدوی، طیبه؛ باوان‎پوری، مسعود؛ لرستانی، نرگس، ص56</ref>.
    «عمادالدین نسیمی»، به سال ٧٤٨ق، در شهر تبریز، در خانواده‌ای مذهبی از سادات چشم به جهان گشود<ref>ر.ک: فدوی، طیبه؛ باوان‎پوری، مسعود؛ لرستانی، نرگس، ص56</ref>.


    [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] از وی به‎عنوان نسیمی شیرازی یاد نموده و اعلام کرده که در زرقان - ‎از توابع شیراز - ‎بر‎ سر‎ قبر‎ او رفته است
    [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] از وی به‌عنوان نسیمی شیرازی یاد نموده و اعلام کرده که در زرقان - ‎از توابع شیراز - ‎بر‎ سر‎ قبر‎ او رفته است


    [[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن|سخاوی]]‎ و [[ابن عماد، عبدالحی بن احمد|ابن‎‎ عماد حنبلی]] لقب «نسیم‎الدین» را که هر دو از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] گرفته‌اند، به‎عنوان نام نسیمی متذکر‎ شده‌اند‎. قدیمی‌ترین مأخذی که از لقب عمادالدین سخن گفته است، کتاب‎ «مجالس ‎العشاق» کمال‌الدین حسین گازرگاهی (تألیف ٩٠٨ق) است. لطیفی در تذکرة الشعرای خود، نسیمی را اهل ناحیه نسیم‎ در‎ نزدیکی‎ بغداد می‌داند. گروهی آرامگاه او را در زرقان فارس و گروهی دیگر‎ در‎ حلب می‌دانند<ref>ر.ک: همان، ص56 و 57</ref>.
    [[سخاوی، محمد بن عبدالرحمن|سخاوی]]‎ و [[ابن عماد، عبدالحی بن احمد|ابن‎‎ عماد حنبلی]] لقب «نسیم‎الدین» را که هر دو از [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] گرفته‌اند، به‌عنوان نام نسیمی متذکر‎ شده‌اند‎. قدیمی‌ترین مأخذی که از لقب عمادالدین سخن گفته است، کتاب‎ «مجالس ‎العشاق» کمال‌الدین حسین گازرگاهی (تألیف ٩٠٨ق) است. لطیفی در تذکرة الشعرای خود، نسیمی را اهل ناحیه نسیم‎ در‎ نزدیکی‎ بغداد می‌داند. گروهی آرامگاه او را در زرقان فارس و گروهی دیگر‎ در‎ حلب می‌دانند<ref>ر.ک: همان، ص56 و 57</ref>.


    نام نسیمی «علی» است. چنان که خود و یا یکی از مریدانش به صراحت گوید:
    نام نسیمی «علی» است. چنان که خود و یا یکی از مریدانش به صراحت گوید: