امید و انتظار: تفاوت میان نسخه‌ها

انديشمندان و مصلحين براى رسيدن به دولت جهانى، نظريات چهارگانه‌اى را مطرح نموده‌اند. گروه اول معتقدند براى رسيدن به دولت جهانى، راهى جزء تعميم فرهنگ و تعليم و تربيت براى رسيدن همه انسان‌ها به آن فرهنگ جهانى امكان پذير نيست و گروه دوم مى‌گويد تعميم و مشترك ساختن همه كشورها در مواد طبيعى و اقتصادى از نظر توليد و توزيع و هرنوع بهره‌بردارى از آن‌ها مى‌باشد و گروه سوم بر اين باورند، نخست بايد قدرت‌ها را رام و سپس مرزها را از بين برد و گروه چهارم به مسائل حقوقى اهميت داده و معتقدند با تحقيق و تصفيه و تنظيم همه انواع حقوق مى‌توان آماده پذيرش دولت جهانى شد. استاد بعد از طرح اين نظريات، همه آن‌ها را مورد نقد قرار مى‌دهند و معتقدند كه اين‌ها معلول‌ها را به جاى علّت‌ها قرار داده‌اند. و قائل هستند علّت امكان ناپذيربودن وحدت عبارت از تمايلات سودجويانه، قدرت پرستى و كوته نظرى بشرى مى‌باشد. و معتقدتد كه اتحاد ملل، احتياج به يك ايده ال كلى دارد كه براى همه جوامع بشر قابل پذيرش باشد و ايشان اين نظريه را كه بايد ايده حكومت جهانى بر مبناى مذهب فطرى انسان باشد، مطرح مى‌نمايند.