رؤية الله جل و علا: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ' ]]' به ']]')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - 'ی‎گ' به 'ی‌گ')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۴۸: خط ۴۸:
    کتاب با شرح حال مختصر [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنی]] آغاز شده است. ذکر نسب، تاریخ ولادت، توصیف ابن کثیر از وی، اشاره به تعدادی از آثار و تاریخ وفاتش، مطالبی است که با استناد به «سير أعلام النبلاء» و «تذكرة الحفاظ»، در یک صفحه مطرح شده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref>‎.
    کتاب با شرح حال مختصر [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنی]] آغاز شده است. ذکر نسب، تاریخ ولادت، توصیف ابن کثیر از وی، اشاره به تعدادی از آثار و تاریخ وفاتش، مطالبی است که با استناد به «سير أعلام النبلاء» و «تذكرة الحفاظ»، در یک صفحه مطرح شده است.<ref>ر.ک: مقدمه، ص3</ref>‎.


    مسئله رؤیت خداوند از موضوعات مهم کلامی است که پیرامون آن دو نظریه نفی‎ و اثبات‎ وجود دارد. گروهی دیدن او را در دنیا (بعضی در بیداری و بعضی در خواب و بیداری) و آخرت ممکن و گروهی دیگر چشم را در هر دو دنیا از دیدن او محروم‎ می‎دانند‎. گروه دوم چون امکان رؤیت را نـفی مـی‎کنند، وقوع آن را که مبتنی بر امکان است نیز منتفی می‎دانند؛ ولی گروه اول که امکان اصل دیدن او را پذیرفته‎اند‎، در‎ وقوع‎ آن به بحث پرداخته‎اند. مجسّمه‎ که‎ خدا‎ را جسم می‎دانند، می‎گویند: رؤیت هم در دنیا واقـع شـده و هم در آخرت برای همه واقع می‎شود. ولی اشاعره که خدا‎ را‎ از‎ جسم بودن تنزیه می‎کنند، می‎گویند: رؤیت در دنیا‎ واقع‎ نشده، ولی در آخرت نه خود رؤیت، یعنی دیده شدن با چشم که مـخصوص اجـسام اسـت، بلکه حاصل آن‎، یعنی‎ عـلمی‎ کـه در پی دیـدن با چشم پدید می‎آید و از علم‎ با قوای ادراکی دیگر روشن‎تر است، فقط برای مؤمنین اتفاق می‎افتد. آنها می‎گویند انسان مؤمن در آخـرت خـدا‎ را‎ بـا‎ چشم نمی‎بیند، ولی برایش همان علم جلیّ و حضوری‎ای کـه بـا دیدن‎ تحقق‎ می‎یابد حاصل می‎شود<ref>ر.ک: حشمت‎پور، محمدحسین، ص‎40</ref>‎.  
    مسئله رؤیت خداوند از موضوعات مهم کلامی است که پیرامون آن دو نظریه نفی‎ و اثبات‎ وجود دارد. گروهی دیدن او را در دنیا (بعضی در بیداری و بعضی در خواب و بیداری) و آخرت ممکن و گروهی دیگر چشم را در هر دو دنیا از دیدن او محروم‎ می‎دانند‎. گروه دوم چون امکان رؤیت را نـفی مـی‎کنند، وقوع آن را که مبتنی بر امکان است نیز منتفی می‎دانند؛ ولی گروه اول که امکان اصل دیدن او را پذیرفته‎اند‎، در‎ وقوع‎ آن به بحث پرداخته‎اند. مجسّمه‎ که‎ خدا‎ را جسم می‎دانند، می‌گویند: رؤیت هم در دنیا واقـع شـده و هم در آخرت برای همه واقع می‎شود. ولی اشاعره که خدا‎ را‎ از‎ جسم بودن تنزیه می‎کنند، می‌گویند: رؤیت در دنیا‎ واقع‎ نشده، ولی در آخرت نه خود رؤیت، یعنی دیده شدن با چشم که مـخصوص اجـسام اسـت، بلکه حاصل آن‎، یعنی‎ عـلمی‎ کـه در پی دیـدن با چشم پدید می‎آید و از علم‎ با قوای ادراکی دیگر روشن‎تر است، فقط برای مؤمنین اتفاق می‎افتد. آنها می‌گویند انسان مؤمن در آخـرت خـدا‎ را‎ بـا‎ چشم نمی‎بیند، ولی برایش همان علم جلیّ و حضوری‎ای کـه بـا دیدن‎ تحقق‎ می‎یابد حاصل می‎شود<ref>ر.ک: حشمت‎پور، محمدحسین، ص‎40</ref>‎.  


    [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنی]] در این اثر، دلایل نقلی پیرامون این موضوع را گردآوری کرده است. در ابتدای کتاب، در دو حدیث اول با ذکر سند تفسیر ابن عباس از آیه '''وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى‎''' ﴿النجم: 13﴾ (و قطعاً بار ديگرى هم او را ديده است) را ذکر کرده و مشاهده پروردگار توسط حضرت محمد(ص) را منظور آیه دانسته است. اما در چند روایت بعد، دیدن با قلب و فؤاد اضافه شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص8-7</ref>‎.
    [[دارقطنی، علی بن عمر|دارقطنی]] در این اثر، دلایل نقلی پیرامون این موضوع را گردآوری کرده است. در ابتدای کتاب، در دو حدیث اول با ذکر سند تفسیر ابن عباس از آیه '''وَ لَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَى‎''' ﴿النجم: 13﴾ (و قطعاً بار ديگرى هم او را ديده است) را ذکر کرده و مشاهده پروردگار توسط حضرت محمد(ص) را منظور آیه دانسته است. اما در چند روایت بعد، دیدن با قلب و فؤاد اضافه شده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص8-7</ref>‎.