بلاذری، احمد بن یحیی: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '‌ ' به ' ')
    جز (جایگزینی متن - 'راهي' به 'راهی')
    خط ۴۶: خط ۴۶:
    بلاذرى در حمص و انطاكيه علم آموخت و در عراق بزرگانى چون [[ابن سعد، محمد بن سعد|محمد بن سعد كاتب واقدى]] (م230) و على بن محمد مدائنى (م224) و مصعب زبيرى (م233) و ابوعبيد قاسم بن سلاّم (م224) و ابن هشام كلبى در علم انساب بهره برد. افرادى چون وكيع قاضى و جعفر بن قدامه از شاگردان او به شمار مى‌روند.  
    بلاذرى در حمص و انطاكيه علم آموخت و در عراق بزرگانى چون [[ابن سعد، محمد بن سعد|محمد بن سعد كاتب واقدى]] (م230) و على بن محمد مدائنى (م224) و مصعب زبيرى (م233) و ابوعبيد قاسم بن سلاّم (م224) و ابن هشام كلبى در علم انساب بهره برد. افرادى چون وكيع قاضى و جعفر بن قدامه از شاگردان او به شمار مى‌روند.  


    بلاذرى در جوانى به دربار مأمون راه يافت و اشعارى در مدح او سرود، در دوره‌هاى بعدى هم نزد خلفا موقعيتى داشت و نديم متوكل و مستعين به شمار مى‌رفت. او اطلاعات خود را نيز از اعضاى خاندان حكومتى مانند هبةالله بن ابراهيم بن مهدى و متوكل عباسى اخذ كرده است.
    بلاذرى در جوانى به دربار مأمون راه يافت و اشعارى در مدح او سرود، در دوره‌هاى بعدى هم نزد خلفا موقعيتى داشت و نديم متوكل و مستعين به شمار مى‌رفت. او اطلاعات خود را نيز از اعضاى خاندان حكومتى مانند هبةالله بن ابراهیم بن مهدى و متوكل عباسى اخذ كرده است.


    بلاذرى را شاعر و هجويه سرا نيز گفته‌اند و [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]] اشعارش را نقل كرده است. در خلافت معتمد عباسى از دربار كناره گرفت و دچار تنگدستى شد و به اميد صله، اسماعيل بن بلبل را مدح كرد، اما چون از اين كار طرفى نبست، در اشعارى به هجو او پرداخت.
    بلاذرى را شاعر و هجويه سرا نيز گفته‌اند و [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]] اشعارش را نقل كرده است. در خلافت معتمد عباسى از دربار كناره گرفت و دچار تنگدستى شد و به اميد صله، اسماعيل بن بلبل را مدح كرد، اما چون از اين كار طرفى نبست، در اشعارى به هجو او پرداخت.