بلینوس الحکیم: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
</div> | </div> | ||
'''آپولونيوس تيانائى''' (4ق‌م-97م)، حكيم و طبيعى‌دان يونانى بود. نام وى در منابع عربى بيشتر به صورت '''بَلينوس'''، يا '''بَليناس''' و نيز به صورت‌هاى '''اَبولوس'''، ''' | '''آپولونيوس تيانائى''' (4ق‌م-97م)، حكيم و طبيعى‌دان يونانى بود. نام وى در منابع عربى بيشتر به صورت '''بَلينوس'''، يا '''بَليناس''' و نيز به صورت‌هاى '''اَبولوس'''، '''اَبْلوس'''، '''اَبلّونيوس'''، '''آبلوس''' و '''بَلونيوس''' آمده و به عناوين الحكيم و صاحب الطّلسمات نيز شناخته شده است. | ||
وى در تيانا (واقع در بخش ميانى آسياى صغير) زاده شد. نخست به مكتب فيثاغورس گرايش داشت. پس از آموزش‌هاى نخستين، به آسياى صغير رفت و همه جا به بحث و مناقشه درباره رازهاى طبيعت و حقايق اديان پرداخت. در حدود 50 سالگى به بابِل رفت و از دانشمندان آن‌جا برخى رموز پزشکى را فراگرفت. سپس به هند رفت و آن‌جا نيز دانش‌هاى تازه‌اى آموخت. چون به يونان بازگشت، مدتى در شهرهاى گوناگون به درمان بيماران پرداخت و به علت برخوردارى از معلومات تازه‌اش كه در آن محيط ناشناخته بود، پايگاهى والا يافت، اما در آتن او را جادوگر شمردند و او مدتى به همين اتهام در رُم زندانى بود. از آن پس روزگارى به جهانگردى گذراند و سرانجام به اسكندريه رفت. در دوران حكومت وِسْپازيان (69-79م) و پسرش تيتوس (79-81م) به آسودگى و احترام زيست، اما در عصر دوميتيان (81-96م) كوشيد مردم شهرهاى يونان را بر امپراتور بشوراند و از اين رو باز به زندان افتاد، گرچه مدت درازى در زندان نماند. محل وفات وى معلوم نيست. | وى در تيانا (واقع در بخش ميانى آسياى صغير) زاده شد. نخست به مكتب فيثاغورس گرايش داشت. پس از آموزش‌هاى نخستين، به آسياى صغير رفت و همه جا به بحث و مناقشه درباره رازهاى طبيعت و حقايق اديان پرداخت. در حدود 50 سالگى به بابِل رفت و از دانشمندان آن‌جا برخى رموز پزشکى را فراگرفت. سپس به هند رفت و آن‌جا نيز دانش‌هاى تازه‌اى آموخت. چون به يونان بازگشت، مدتى در شهرهاى گوناگون به درمان بيماران پرداخت و به علت برخوردارى از معلومات تازه‌اش كه در آن محيط ناشناخته بود، پايگاهى والا يافت، اما در آتن او را جادوگر شمردند و او مدتى به همين اتهام در رُم زندانى بود. از آن پس روزگارى به جهانگردى گذراند و سرانجام به اسكندريه رفت. در دوران حكومت وِسْپازيان (69-79م) و پسرش تيتوس (79-81م) به آسودگى و احترام زيست، اما در عصر دوميتيان (81-96م) كوشيد مردم شهرهاى يونان را بر امپراتور بشوراند و از اين رو باز به زندان افتاد، گرچه مدت درازى در زندان نماند. محل وفات وى معلوم نيست. | ||