آیات ولایت در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها - ویکی‌نور، دانشنامهٔ تخصصی

خط ۳۳:

سال 1379 به نام مبارک حضرت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] نامگذارى شده بود، چرا كه اول سال و آخر سال مصادف با عيد غديرخم بود، بسيار مناسب بود كه علاقمندان حضرت برنامه وسيع‌ترى برای شناسايى بيشتر فضائل و كمالات، سيره، سخنان، مديريت، اخلاق و سائر شئونات آن حضرت داشته باشند. حضرت آیت‌الله مكارم شيرازى در ماه مبارک رمضان طبق سنت سال‌هاى قبل بحث تفسيرى داشتند به خاطر تناسب با سال [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] بحث تفسير آيات ولايت را شروع كردند كه هم بحث تفسيرى بود و هم بحث ولايى كه شامل مباحث جذاب و شيرين و پرمحتوايى بود، لذا محقق اين مطالب را جمع‌آورى كرده و پس از تحقيق [[الکافی|كافى]] پيرامون مأخذ و منابع آن و شرح بيشتر بعضى مطالب كه به صورت مختصر بيان شده و ویراستارى مربوط به تبديل بيان به قلم اين مباحث ارزنده در تير ماه 1380 به زيور چاپ آراسته شد و در سال 1386 برای سومين بار توسط انتشارات نسل جوان واقع در قم در 464 صفحه قطع وزيرى در يك جلد منتشر شد.

سال 1379 به نام مبارک حضرت [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] نامگذارى شده بود، چرا كه اول سال و آخر سال مصادف با عيد غديرخم بود، بسيار مناسب بود كه علاقمندان حضرت برنامه وسيع‌ترى برای شناسايى بيشتر فضائل و كمالات، سيره، سخنان، مديريت، اخلاق و سائر شئونات آن حضرت داشته باشند. حضرت آیت‌الله مكارم شيرازى در ماه مبارک رمضان طبق سنت سال‌هاى قبل بحث تفسيرى داشتند به خاطر تناسب با سال [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]] بحث تفسير آيات ولايت را شروع كردند كه هم بحث تفسيرى بود و هم بحث ولايى كه شامل مباحث جذاب و شيرين و پرمحتوايى بود، لذا محقق اين مطالب را جمع‌آورى كرده و پس از تحقيق [[الکافی|كافى]] پيرامون مأخذ و منابع آن و شرح بيشتر بعضى مطالب كه به صورت مختصر بيان شده و ویراستارى مربوط به تبديل بيان به قلم اين مباحث ارزنده در تير ماه 1380 به زيور چاپ آراسته شد و در سال 1386 برای سومين بار توسط انتشارات نسل جوان واقع در قم در 464 صفحه قطع وزيرى در یک جلد منتشر شد.

==ساختار و گزارش محتوا==

خط ۴۲:

آيات خلافت و زعامت مسلمين؛ فصل دوم آيات فضائل اهل‌بيت عليهم‌السلام؛ فصل سوم: آيات فضائل مخصوص [[علی بن ابی‎طالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]].

مؤلف ابتدا آيه مورد استدلال را آورده و دورنمايى از بحث را مطرح مى‌كنند و در آن بحث فشرده‌اى در مورد آيه موردنظر كرده تا خوانندگان با يك مطالعه اجمالى متوجه سير بحث شوند كه محتوى توضيحاتى اجمالى در مورد آيه مورد استدلال و اهميت موضوع و سير مباحث فصل است؛ مثلاًدورنماى بحث آيه تبليغ به صورت خلاصه چنين آمده است، اين آيه شريفه به آيه تبليغ مشهور است كه مهم‌ترين مسأله جهان اسلام پس از نبوت است، به پيامبر اكرم(ص) به صراحت تمام امر شد كه تكليف مردم را در مسأله خلافت روشن كنند. در تفسير اين آيه دانشمندان شيعه و سنى مطالبى ارائه داده‌اند كه شرح آن خواهد آمد. بعد از دورنما، شرح و تفسير آيه را شروع مى‌كنند، همان طور كه عرض شد، كتاب برگرفته از درس تفسير آیت‌الله مكارم شيرازى است، لذا سبک تفسير همان سبک [[تفسیر نمونه]] است.

مؤلف ابتدا آيه مورد استدلال را آورده و دورنمايى از بحث را مطرح مى‌كنند و در آن بحث فشرده‌اى در مورد آيه موردنظر كرده تا خوانندگان با یک مطالعه اجمالى متوجه سير بحث شوند كه محتوى توضيحاتى اجمالى در مورد آيه مورد استدلال و اهميت موضوع و سير مباحث فصل است؛ مثلاًدورنماى بحث آيه تبليغ به صورت خلاصه چنين آمده است، اين آيه شريفه به آيه تبليغ مشهور است كه مهم‌ترين مسأله جهان اسلام پس از نبوت است، به پيامبر اكرم(ص) به صراحت تمام امر شد كه تكليف مردم را در مسأله خلافت روشن كنند. در تفسير اين آيه دانشمندان شيعه و سنى مطالبى ارائه داده‌اند كه شرح آن خواهد آمد. بعد از دورنما، شرح و تفسير آيه را شروع مى‌كنند، همان طور كه عرض شد، كتاب برگرفته از درس تفسير آیت‌الله مكارم شيرازى است، لذا سبک تفسير همان سبک [[تفسیر نمونه]] است.

مؤلف توجه خوانندگان را به اين نكته توجه مى‌دهند كه برای فهم آيات و سؤالاتى كه پيرامون مطالب و تفسير آن هست دو راه داريم: 1. تفكر و تأمل در مضمون و محتواى خود امر با قطع نظر از تمامى رواياتى كه از شيعه و سنى در تفسير آن آورده شده و با صرف‌نظر از تاريخ و سخنان مفسّران. 2.آيات شريفه را در سايۀ احاديث و رواياتى كه شأن نزول آن وارد شده، تفسير كنيم.

ايشان معمولا بعد اثبات مدعا از ادله شيعى به كتب دست اول و ادله آنهايى كه با مفسران شيعه در يك مسئله هم عقيده هستند، تمسك جسته‌اند؛ از جمله ادله‌اى از [[صحيح مسلم]]، صحيح ترمذى، المستدرك على الصحيحين السنن الكبرى للبيهقى، [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] سيوطى، [[شواهد التنزيل لقواعد التفضيل|شواهد التنزيل]]، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]].

ايشان معمولا بعد اثبات مدعا از ادله شيعى به كتب دست اول و ادله آنهايى كه با مفسران شيعه در یک مسئله هم عقيده هستند، تمسك جسته‌اند؛ از جمله ادله‌اى از [[صحيح مسلم]]، صحيح ترمذى، المستدرك على الصحيحين السنن الكبرى للبيهقى، [[الدر المنثور في التفسير بالمأثور|الدر المنثور]] سيوطى، [[شواهد التنزيل لقواعد التفضيل|شواهد التنزيل]]، [[مسند الإمام أحمد بن حنبل|مسند احمد]].

از ساير ویژگى‌هاى روش اين تفسير مى‌توان به موارد زير اشاره كرد:

# ايراد سئوالاتى كه مخالفين مطرح كرده‌اند، به صورت مرتب و جواب آنها و حتى گاهى سئوالات مقدّرى هم فرض شده و جواب آن بيان شده است.

# آوردن احتمالات مختلف در يك مسأله كه ريشه اين احتمالات ممكن است عقلى باشد يا نقلى و...و بررسى هر يك از احتمالات.

# آوردن احتمالات مختلف در یک مسأله كه ريشه اين احتمالات ممكن است عقلى باشد يا نقلى و...و بررسى هر یک از احتمالات.

# جمع‌آورى اعترافات ناخواسته و تكان‌دهنده مفسران و مورخان اهل سنت.

# اشاره به نكات مهم روايات و ذكر معنى لغوى، ادبى و تفسيرى آنها به حسب نياز به صورت جداگانه.

خط ۵۹:

# با اطلاع نسبتا وسيع به تمام ظواهر آيات مورد استدلال از آيات موافق به عنوان استدلال يا استمداد سخن به ميان آورده‌اند، اگر هم دليلى يا تأييدى نبوده به گونه‌اى آيه محل بحث را تفسير كرده كه متناقض با ساير آيات نباشد.

# استفاده از احكام عقلى در معارف عقلى و تفسير آيات به طورى كه با هيچ دليل قطعى عقلى مخالف نباشد، چرا كه به حكم عقل تناقض بين عقل و وحى نيست.

# در استظهار يك معنى از معانى متعدد در آيه با توجيه آيه سعى بر آن شده كه موافق با سائر مطالب باشد و مخالف با مبانى مسلّمۀ علوم ديگر از قبيل فقه و اصول و... نباشد.

# در استظهار یک معنى از معانى متعدد در آيه با توجيه آيه سعى بر آن شده كه موافق با سائر مطالب باشد و مخالف با مبانى مسلّمۀ علوم ديگر از قبيل فقه و اصول و... نباشد.

# آشنايى با مبادى برهان و شرائط و مقدمات آن و استدلال به ادله مبرهن و عدم ارزش برای فرضيه علمى كه جنبه برهانى ندارد.

# در نقد و تحليل شبهات نام كسى برده نشده و غالبا به جرح و تعديل اصلى رأى و فكر توجه شده و از تعبيرات تحقير آميز استفاده نشده، مگر در موارد نادرى كه اقتضايى در بين باشد.