اخلاق فرماندهی و فرمانبری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان') |
جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
اين اثر مشتمل بر مقدمه مؤلف و چهار بخش مى‌باشد كه هر بخش در ضمن عناوین متعددى طرح شده است. | اين اثر مشتمل بر مقدمه مؤلف و چهار بخش مى‌باشد كه هر بخش در ضمن عناوین متعددى طرح شده است. | ||
[[مظاهری، حسین|استاد مظاهرى]] در بررسى و شرح فرازهايى از نامه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، به مباحث گوناگون اخلاقى كه رعايت آنها | [[مظاهری، حسین|استاد مظاهرى]] در بررسى و شرح فرازهايى از نامه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]]، به مباحث گوناگون اخلاقى كه رعايت آنها برای مسئولين و فرماندهان سپاه لازم است پرداخته و در آن به آيات قرآن و اشعار عرفانى و پندآموز اشاره‌اى به‌جا داشته است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
مؤلف در مقدمه‌اش بر کتاب با بيان اينكه دنيا سراى آزمون و امتحان است، يكى از اين آزمون‌ها را حكومت‌دارى دانسته و با بررسى نامه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] -كه به ولايت اهواز منصوب شده و از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] | مؤلف در مقدمه‌اش بر کتاب با بيان اينكه دنيا سراى آزمون و امتحان است، يكى از اين آزمون‌ها را حكومت‌دارى دانسته و با بررسى نامه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] -كه به ولايت اهواز منصوب شده و از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] برای انجام امر حكومت، امتثال فرامين الهى و نفروختن دين به دنيا، دستورالعمل مى‌خواهد- مباحث اخلاقى خویش را آغاز مى‌كند. | ||
[[مظاهری، حسین|استاد مظاهرى]] در بخش اول کتاب با عنوان سيماى كارگزارى و فرماندهى، با اشاره به نامه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و طلب رهنمود از امام، بر اينكه حكومت آزمون و بلايى سخت از سوى خداست كه مسئولين و فرماندهان با خودسازى، تعبدو تسليم نسبت به دستورات دين، مى‌توانند از اين امتحان الهى سربلند بيرون آيند و از اين ناملايمات، | [[مظاهری، حسین|استاد مظاهرى]] در بخش اول کتاب با عنوان سيماى كارگزارى و فرماندهى، با اشاره به نامه [[نجاشی، احمد بن علی|نجاشى]] به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] و طلب رهنمود از امام، بر اينكه حكومت آزمون و بلايى سخت از سوى خداست كه مسئولين و فرماندهان با خودسازى، تعبدو تسليم نسبت به دستورات دين، مى‌توانند از اين امتحان الهى سربلند بيرون آيند و از اين ناملايمات، برای كسب كمالات بهره جویند، تأكيد كرده است. | ||
وى در بخش دوم کتاب فرازهايى از پاسخ امام را مطرح و يادآور مى‌شود كه عدم تحقير، اهانت و ظلم به مؤمنين، دورى از سخن‌چينان و دوستى با صالحان از وظايف مسئولين مى‌باشد. | وى در بخش دوم کتاب فرازهايى از پاسخ امام را مطرح و يادآور مى‌شود كه عدم تحقير، اهانت و ظلم به مؤمنين، دورى از سخن‌چينان و دوستى با صالحان از وظايف مسئولين مى‌باشد. | ||
| خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
نویسنده در بخش سوم با ذكر اين جمله [[امام صادق]] كه مى‌فرمايند: «تو را، به فرومايگى دنيا و بى‌وفايى آن نسبت به گذشتگان آگاه خواهم كرد...» به شرح آن پرداخته و دنيا را بازيچه مى‌شمارد و پرده از روى زشت دنيا بر مى‌دارد. در ادامه مسئولين را به ساده‌زيستى، پرهيز از تجملات، تشريفات و تكبرورزى‌ها، همچنين عدم ترساندن مؤمنين، فريادرسى ستمديدگان و خدمت به برادران ايمانى توصيه مى‌نمايد. | نویسنده در بخش سوم با ذكر اين جمله [[امام صادق]] كه مى‌فرمايند: «تو را، به فرومايگى دنيا و بى‌وفايى آن نسبت به گذشتگان آگاه خواهم كرد...» به شرح آن پرداخته و دنيا را بازيچه مى‌شمارد و پرده از روى زشت دنيا بر مى‌دارد. در ادامه مسئولين را به ساده‌زيستى، پرهيز از تجملات، تشريفات و تكبرورزى‌ها، همچنين عدم ترساندن مؤمنين، فريادرسى ستمديدگان و خدمت به برادران ايمانى توصيه مى‌نمايد. | ||
استاد اخلاق در بخش پایانى کتاب با عنوان «ايمان و مؤمن» مسئولين را به عدم تجسّس در عيوب مؤمنين و سوء استفاده نكردن از نقاط ضعف يكديگر در رسوا كردن ديگران، سفارش مى‌كند. ايشان غيبت را اشاعه فحشاء در جامعه عنوان كرده و تأكيد مى‌كند كه ايمان محدوديت مى‌آورد؛ لذا | استاد اخلاق در بخش پایانى کتاب با عنوان «ايمان و مؤمن» مسئولين را به عدم تجسّس در عيوب مؤمنين و سوء استفاده نكردن از نقاط ضعف يكديگر در رسوا كردن ديگران، سفارش مى‌كند. ايشان غيبت را اشاعه فحشاء در جامعه عنوان كرده و تأكيد مى‌كند كه ايمان محدوديت مى‌آورد؛ لذا برای رسيدن به هدف، از هر وسيله‌اى نمى‌توان استفاده نمود و اين همان امتحان الهى است كه بايد در آن تقوى پيشه كرد. | ||
==وضعيت کتاب== | ==وضعيت کتاب== | ||