التبر المسبوك في نصيحة الملوك: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'پايان' به 'پایان')
    جز (جایگزینی متن - 'براى' به 'برای')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    خط ۲۷: خط ۲۷:
    }}
    }}


    '''التبر المسبوك في نصيحة الملوك''' يا نصحه الملوك، تألیف امام شافعى [[غزالی، محمد بن محمد|محمد بن محمد غزالى]] (متوفى 505ق) است كه آن را به فارسى براى سلطان محمد فرزند ملكشاه سلجوقى نوشت و يكى از شاگردانش آن را به عربى برگرداند.
    '''التبر المسبوك في نصيحة الملوك''' يا نصحه الملوك، تألیف امام شافعى [[غزالی، محمد بن محمد|محمد بن محمد غزالى]] (متوفى 505ق) است كه آن را به فارسى برای سلطان محمد فرزند ملكشاه سلجوقى نوشت و يكى از شاگردانش آن را به عربى برگرداند.
    == ساختار==
    == ساختار==
    كتاب در دو بخش تنظيم شده است. بخش اول در اصل ايمان است كه شامل ده اصل درباره خالق و ده اصل درباره عدل و انصاف است. بخش دوم، داراى دو قسمت است كه قسمت اول با ده مثال در معرفت دنيا، و قسمت دوم در معرفت نفس كه شامل پنج حكايت است.
    كتاب در دو بخش تنظيم شده است. بخش اول در اصل ايمان است كه شامل ده اصل درباره خالق و ده اصل درباره عدل و انصاف است. بخش دوم، داراى دو قسمت است كه قسمت اول با ده مثال در معرفت دنيا، و قسمت دوم در معرفت نفس كه شامل پنج حكايت است.
    خط ۳۴: خط ۳۴:


    == گزارش محتوا==
    == گزارش محتوا==
    [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] در آغاز كتاب بر آن است تا امورى چون اقرار به نعمت‌هاى الهى و اداى حق آن، تعريف ايمان، يادآورى مخلوق بودن سلطان و خلق جهان از سوى خداوند و... را در اذهان خواننده تثبيت كند. آن‌گاه او از عدالت و انصاف - كه آن را در ده اصل تقسيم كرده - شورا و لزوم پذيرش سخنان شورا و درخواست نتايج آن، مسؤوليت حاكم در برابر مردم، طفره نرفتن از امور مردم به دليل ناآشنا بودن با رفتار آنها، نپرداختن به امور شهوانى، و تلاش براى تأمين رضايت مردم از راه‌هاى شرعى و نه غير از آن، لزوم ايمان به جهان پس از مرگ و نقش چنين باورى در بهبود رفتار حاكم و گرايش او به عدالت، انصاف و بهبود وضعيت رعيت سخن مى‌گويد و آن را با گفتارى از وزرا، كاتبان و ناظران دادرسى و نحوه برخورد و اداره آنها به پایان مى‌برد.
    [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]] در آغاز كتاب بر آن است تا امورى چون اقرار به نعمت‌هاى الهى و اداى حق آن، تعريف ايمان، يادآورى مخلوق بودن سلطان و خلق جهان از سوى خداوند و... را در اذهان خواننده تثبيت كند. آن‌گاه او از عدالت و انصاف - كه آن را در ده اصل تقسيم كرده - شورا و لزوم پذيرش سخنان شورا و درخواست نتايج آن، مسؤوليت حاكم در برابر مردم، طفره نرفتن از امور مردم به دليل ناآشنا بودن با رفتار آنها، نپرداختن به امور شهوانى، و تلاش برای تأمين رضايت مردم از راه‌هاى شرعى و نه غير از آن، لزوم ايمان به جهان پس از مرگ و نقش چنين باورى در بهبود رفتار حاكم و گرايش او به عدالت، انصاف و بهبود وضعيت رعيت سخن مى‌گويد و آن را با گفتارى از وزرا، كاتبان و ناظران دادرسى و نحوه برخورد و اداره آنها به پایان مى‌برد.


    در همه اين آثار بعد از ذكر صاحبان مناصب و مقامات، حوادث سياسى و نظامى هر سال شرح داده شده است. ذكر تغييرات آب نيل از مطالب برجسته تاريخهاى دوره مماليك است و ظاهراً ابن آيبك دوادارى (زنده تا 736ق) اول مورخى بود كه اين عمل را ابداع و مورخان بعدى از وى تقليد كردند.
    در همه اين آثار بعد از ذكر صاحبان مناصب و مقامات، حوادث سياسى و نظامى هر سال شرح داده شده است. ذكر تغييرات آب نيل از مطالب برجسته تاريخهاى دوره مماليك است و ظاهراً ابن آيبك دوادارى (زنده تا 736ق) اول مورخى بود كه اين عمل را ابداع و مورخان بعدى از وى تقليد كردند.
    خط ۵۴: خط ۵۴:
    از ديگر نقاط ضعف اين منابع آن است كه چون مورخان اين دوره از صاحبان مقامات دولتى بوده و بين آنان رقابت و مبارزه شديد وجود داشته است، گاهى به سعايت و سخن‌چينى و توطئه‌چينى عليه يكديگر مى‌پرداختند. از اين رو برخى اخبار اين منابع كينه‌توزانه و بغض‌آلود و يا حداقل بدبينانه است. اين نكته در قضاوت‌هايى كه برخى مؤلفان درباره همديگر كرده‌اند و طعنه و نيش و كنايه‌هايى كه بر يكديگر زده‌اند، كاملاً مشخص است.
    از ديگر نقاط ضعف اين منابع آن است كه چون مورخان اين دوره از صاحبان مقامات دولتى بوده و بين آنان رقابت و مبارزه شديد وجود داشته است، گاهى به سعايت و سخن‌چينى و توطئه‌چينى عليه يكديگر مى‌پرداختند. از اين رو برخى اخبار اين منابع كينه‌توزانه و بغض‌آلود و يا حداقل بدبينانه است. اين نكته در قضاوت‌هايى كه برخى مؤلفان درباره همديگر كرده‌اند و طعنه و نيش و كنايه‌هايى كه بر يكديگر زده‌اند، كاملاً مشخص است.


    در ميان آثار فارسى [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]]، پس از [[كیمیای سعادت|كيمياى سعادت]]، نصيحة الملوك بزرگ‌ترين و مهم‌ترين كتاب اوست، كه به شكل پند و اندرز براى سلاطين، وزرا و امرا نوشته شده است.
    در ميان آثار فارسى [[غزالی، محمد بن محمد|غزالى]]، پس از [[كیمیای سعادت|كيمياى سعادت]]، نصيحة الملوك بزرگ‌ترين و مهم‌ترين كتاب اوست، كه به شكل پند و اندرز برای سلاطين، وزرا و امرا نوشته شده است.


    از دو بخش تشكيل شده؛ بخش اول، كمتر از يك سوم كل متن است.
    از دو بخش تشكيل شده؛ بخش اول، كمتر از يك سوم كل متن است.