أضواء علی مناهج بعض المفسرين من زوايا علوم القرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '==ساختار== ' به '==ساختار== ')
    برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
    جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی')
    خط ۳: خط ۳:
    | عنوان =اضواء علی مناهج بعض المفسرین من زوایا علوم القرآن
    | عنوان =اضواء علی مناهج بعض المفسرین من زوایا علوم القرآن
    | پدیدآوران =  
    | پدیدآوران =  
    [[متولی، عبدالحمید محمود]] (نويسنده)
    [[متولی، عبدالحمید محمود]] (نویسنده)
    | زبان =عربی
    | زبان =عربی
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏91‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏5‎‏الف‎‏6
    | کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏91‎‏/‎‏5‎‏ ‎‏/‎‏م‎‏5‎‏الف‎‏6
    خط ۳۳: خط ۳۳:


    ==گزارش محتوا==
    ==گزارش محتوا==
    در مبحث اول معانى لغوى و اصطلاحى تفسير و تأويل، تفاوت آندو و شروط لازم بر مفسّر و اقسام تفاسير مأثور و مصادر آنها، تفسير قرآن به قرآن و به سنّت بررسى و به تبيين تفسير در عهد صحابه مى‌پرداخته ميشود.
    در مبحث اول معانى لغوى و اصطلاحى تفسير و تأویل، تفاوت آندو و شروط لازم بر مفسّر و اقسام تفاسير مأثور و مصادر آنها، تفسير قرآن به قرآن و به سنّت بررسى و به تبيين تفسير در عهد صحابه مى‌پرداخته ميشود.


    بعد از قرآن و سنت، كلام صحابه مصدر ديگرى براى تفسير قرآن شمرده شده و مشهورترين تفاسير از صحابه را 10 تفسير مى‌باشد. تفاسير خلفاى اربعه، ابن مسعود، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابىّ بن كعب، زيدبن ثابت، ابوموسى اشعرى و عبدالله بن زبير. معرفى بزرگانى كه بيشترين روايات از آنها در تفاسير وجود دارد در ادامه مى‌آيد.
    بعد از قرآن و سنت، كلام صحابه مصدر ديگرى براى تفسير قرآن شمرده شده و مشهورترين تفاسير از صحابه را 10 تفسير مى‌باشد. تفاسير خلفاى اربعه، ابن مسعود، [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]]، ابىّ بن كعب، زيدبن ثابت، ابوموسى اشعرى و عبدالله بن زبير. معرفى بزرگانى كه بيشترين روايات از آنها در تفاسير وجود دارد در ادامه مى‌آيد.


    پس از معرفى آنها، فضائلشان، ارزش تفاسير مأثور از صحابه و تابعين و مميّزات آنها، تعصب مذهبى، اغراض سياسى و اختلاط احاديث، از اسباب ضعف در تفاسير برشمرده و بيان ميشود كه شروع تدوين نوشتارى تفسير در پايان قرن اول هجرى در عهد عمربن عبدالعزيز بوده است.  
    پس از معرفى آنها، فضائلشان، ارزش تفاسير مأثور از صحابه و تابعين و مميّزات آنها، تعصب مذهبى، اغراض سياسى و اختلاط احاديث، از اسباب ضعف در تفاسير برشمرده و بيان ميشود كه شروع تدوین نوشتارى تفسير در پايان قرن اول هجرى در عهد عمربن عبدالعزيز بوده است.  


    ايشان اقوال مفسّرين از صحابه و تابعين را جمع‌آورى كرده و مى‌گويد: از مزاياى تفسير در اين مرحله، ضميمه كردن روايات پيامبر اكرم(ص) در تفسير به تفاسير صحابه و تابعين، اختصار اسانيد و از نقاط ضعفشان اسناد از سلف بدون ذكر قائلينشان و ورود برخى روايات اسرائيليات مى‌باشد.
    ايشان اقوال مفسّرين از صحابه و تابعين را جمع‌آورى كرده و مى‌گوید: از مزاياى تفسير در اين مرحله، ضميمه كردن روايات پيامبر اكرم(ص) در تفسير به تفاسير صحابه و تابعين، اختصار اسانيد و از نقاط ضعفشان اسناد از سلف بدون ذكر قائلينشان و ورود برخى روايات اسرائيليات مى‌باشد.


    مهمترين تفاسير مأثور: 1. [[جامع البيان]] - [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] 2. [[معالم التنزيل]] - لغوى 3. [[تفسير القرآن]] - [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] 4. [[درالمنثور]] - [[سيوطى]] مى‌باشد. پس از بررسى و معرفى مختصرى از دوران حيات، مهمترين تأليفات، جايگاه علمى آنها به تبيين تفاسيرشان پرداخته و معتقدند تفسير به رأى بر سه معنا اطلاق مى‌شود:
    مهمترين تفاسير مأثور: 1. [[جامع البيان]] - [[طبری آملی، محمد بن جریر|طبرى]] 2. [[معالم التنزيل]] - لغوى 3. [[تفسير القرآن]] - [[ابن کثیر، اسماعیل بن عمر|ابن كثير]] 4. [[درالمنثور]] - [[سيوطى]] مى‌باشد. پس از بررسى و معرفى مختصرى از دوران حيات، مهمترين تأليفات، جايگاه علمى آنها به تبيين تفاسيرشان پرداخته و معتقدند تفسير به رأى بر سه معنا اطلاق مى‌شود:
    خط ۵۰: خط ۵۰:




    در پايان کتاب اهم مراجع و فهرست محتويات آمده و در پاورقى به آدرس آيات، روايات و منابع اشاره شده است.
    در پايان کتاب اهم مراجع و فهرست محتویات آمده و در پاورقى به آدرس آيات، روايات و منابع اشاره شده است.