ابن عرفه، محمد بن محمد: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '==پانویس== <references />' به '==پانویس== <references/>')
    جز (جایگزینی متن - 'وي' به 'وی')
    خط ۴۶: خط ۴۶:
    ==شاگردان==
    ==شاگردان==


    از شاگردان معروف وى ابوالعباس احمد بن حسن بن قنفذ است كه به تصريح خود در 777ق، در جامع زيتونه در درس او شركت كرده است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] نيز نوشته است كه ابن عرفه هنگامى كه در مكه بوده به وى اجازه نقل حديث داده است. وى شاگردان و راويان ديگرى نيز داشت. در 750 يا 756ق، به امامت جامع زيتونه منصوب و در 772ق، به‌عنوان خطيب آنجا انتخاب شد و به افتا پرداخت.
    از شاگردان معروف وى ابوالعباس احمد بن حسن بن قنفذ است كه به تصريح خود در 777ق، در جامع زيتونه در درس او شركت كرده است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] نيز نوشته است كه ابن عرفه هنگامى كه در مكه بوده به وى اجازه نقل حديث داده است. وى شاگردان و راویان ديگرى نيز داشت. در 750 يا 756ق، به امامت جامع زيتونه منصوب و در 772ق، به‌عنوان خطيب آنجا انتخاب شد و به افتا پرداخت.


    ابن عرفه در 792ق، هنگام سفر حج، در مصر مورد احترام ملك الظاهر قرار گرفت. [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] نوشته است كه در آن سال در قاهره با وى ملاقات كرده است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] در رفتن حج و بازگشت به قاهره با وى هم‌سفر بوده و ابن عرفه به او و فرزندانش اجازه روايت داده است. او احتمالاً به اسكندريه نيز رفته است. ابن عرفه سرانجام در 793ق، به تونس بازگشت و 10 سال بعد در همان جا وفات يافت.
    ابن عرفه در 792ق، هنگام سفر حج، در مصر مورد احترام ملك الظاهر قرار گرفت. [[جزری، محمد بن محمد|ابن جزرى]] نوشته است كه در آن سال در قاهره با وى ملاقات كرده است. [[ابن حجر عسقلانی، احمد بن علی|ابن حجر]] در رفتن حج و بازگشت به قاهره با وى هم‌سفر بوده و ابن عرفه به او و فرزندانش اجازه روايت داده است. او احتمالاً به اسكندريه نيز رفته است. ابن عرفه سرانجام در 793ق، به تونس بازگشت و 10 سال بعد در همان جا وفات يافت.