دستغیب، سید عبدالحسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== وابسته‌ها =={{وابسته‌ها}}' به '== وابسته‌ها == {{وابسته‌ها}} ') |
جز (جایگزینی متن - 'روحاني' به 'روحانی') |
||
| خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
ايشان درس را از مكتب‌خانه شروع كرد و با فراگيرى قرآن و نصاب و خواندن چند كتاب منظوم منشور فارسى، دوره مكتب را پشت‌سر گذاشت. پس از آن شروع به تحصيل علوم اسلامى نمود و درس‌هاى ابتدايى حوزه علميه را نزد پدر خواند و از محبت‌هاى پدرانه و استادانه‌اش بهره برد. در سال 1342ق در حالى كه يازده ساله بود، پدر را از دست داد و در نوجوانى روح لطيفش سخت آزرده و از نعمت پدر محروم گشت. | ايشان درس را از مكتب‌خانه شروع كرد و با فراگيرى قرآن و نصاب و خواندن چند كتاب منظوم منشور فارسى، دوره مكتب را پشت‌سر گذاشت. پس از آن شروع به تحصيل علوم اسلامى نمود و درس‌هاى ابتدايى حوزه علميه را نزد پدر خواند و از محبت‌هاى پدرانه و استادانه‌اش بهره برد. در سال 1342ق در حالى كه يازده ساله بود، پدر را از دست داد و در نوجوانى روح لطيفش سخت آزرده و از نعمت پدر محروم گشت. | ||
پس از فوت پدر، تحصيلات را در مدرسه خان شيراز ادامه داد و از نورانيت و | پس از فوت پدر، تحصيلات را در مدرسه خان شيراز ادامه داد و از نورانيت و روحانیت مدرسه نيز بهره‌مند بود. او در حوزه شيراز، مدت‌ها به تحصيل پرداخت و نزد اساتيدى همچون شيخ اسماعيل، ملااحمد دارابى، و آيت‌الله ملا على‌اكبر ارسنجانى دوره مقدماتى و سطح را به پايان رساند. پايان يافتن دروس سطح حوزه او همزمان با غائله كشف حجاب رضاخانى بود و دستغيب جوان در همان سنين (حدود 25 سالگى) به مبارزه با اين تهاجم بزرگ پرداخت. اما مأموران او را زير فشار قرار دادند و او نيز در سال 1314ش مجبور به حركت به سوى نجف شد. در نجف اشرف تحصيلات خود را ادامه داد و با تلاش پيگير در طول هفت سال به مقام شامخ اجتهاد نايل آمد. | ||
== استادان وى در نجف == | == استادان وى در نجف == | ||
| خط ۷۷: | خط ۷۷: | ||
با شروع نهضت | با شروع نهضت روحانیت در سال 1341 مبارزه ايشان با رژيم شاه كه از زمان رضاخان ادامه داشت، علنى و آشكار گرديد و شب‌هاى جمعه پس از دعاى كميل، سخنرانى سياسى و تهييج‌كننده ايشان تا نيمه خرداد 42 در جمع انبوه شنوندگان نقش بزرگى در پيشبرد انقلاب داشت و نوار سخنرانى‌هاى ايشان تا اقصى نقاط ايران منتشر مى‌گرديد. در خرداد 42 بازداشت و به تهران اعزام گرديدند و پس از آزادى از زندان مدتى نيز تبعيد و در سال 43 نيز مجددا زندانى و تبعيد گرديدند و در سال 56 نيز مدتى زندانى و يا در منزل محاصره و تحت نظر بودند و با تمام اين فشارها حاضر به مذاكره و مصالحه با رژيم پهلوى نشدند و پرچم مبارزات مردم فارس را در اين مدت پانزده ساله بر دوش داشتند. | ||
== خدمات بعد از انقلاب== | == خدمات بعد از انقلاب== | ||