البحرين في صدر الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - '== ساختار== ' به '== ساختار== ')
    جز (جایگزینی متن - '== گزارش محتوا== ' به '== گزارش محتوا== ')
    خط ۳۷: خط ۳۷:


    == گزارش محتوا==
    == گزارش محتوا==
    در ابتداى اثر مقدمه تحقيقى آمده است كه در آن تحليل مختصر و مفيدى از كليه منابع تاريخى ارائه شده است و لذا مطالعه آن براى كسانى كه اطلاعات كمى از تاريخ و جغرافياى جهان اسلام و منابعى تحقيقى اين حوزه دارند، بسيار مفيد است. محقق از كتب بلاد العرب غده اصفهانى، الأعلاق النفيسه ابن رسته، المسالك و الممالك ابن خرداذبه، مسالك الممالك [[اصطخری، ابراهیم بن محمد|اصطخرى]] و... به عنوان منابع جغرافيايى دست اول ياد مى‌كند. وى اين نكته را يادآور مى‌شود كه كتاب صورالارض [[ابن حوقل، محمد بن حوقل|ابن حوقل]] منسوخ است، چرا كه مطالب آن با اضافات كمى در كتاب [[اصطخری، ابراهیم بن محمد|اصطخرى]] آمده است. در بين منابع متأخر به كتاب معجم‌البلدان [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]] كه مطالب مهمى را از مصادرى نقل مى‌كند كه اكنون مفقود است به عنوان مصدرى مهم ياد مى‌كند. نويسنده در مطالعات خود گذشته از منابع حديثى، فقهى، ادبى و تراجم از تأليفات نويسندگان معاصر خود؛ مانند [[علی، صالح احمد|صالح احمد العلى]] و كايتانى نيز غافل نبوده است. تسلسل تاريخى حوادث را رعايت كرده و با با بيان مهم‌ترين اين حوادث به تبيين روابط بين آنها در سير تاريخى بحث پرداخته است.
    در ابتداى اثر مقدمه تحقيقى آمده است كه در آن تحليل مختصر و مفيدى از كليه منابع تاريخى ارائه شده است و لذا مطالعه آن براى كسانى كه اطلاعات كمى از تاريخ و جغرافياى جهان اسلام و منابعى تحقيقى اين حوزه دارند، بسيار مفيد است. محقق از كتب بلاد العرب غده اصفهانى، الأعلاق النفيسه ابن رسته، المسالك و الممالك ابن خرداذبه، مسالك الممالك [[اصطخری، ابراهیم بن محمد|اصطخرى]] و... به عنوان منابع جغرافيايى دست اول ياد مى‌كند. وى اين نكته را يادآور مى‌شود كه كتاب صورالارض [[ابن حوقل، محمد بن حوقل|ابن حوقل]] منسوخ است، چرا كه مطالب آن با اضافات كمى در كتاب [[اصطخری، ابراهیم بن محمد|اصطخرى]] آمده است. در بين منابع متأخر به كتاب معجم‌البلدان [[یاقوت حموی، یاقوت بن عبدالله|ياقوت حموى]] كه مطالب مهمى را از مصادرى نقل مى‌كند كه اكنون مفقود است به عنوان مصدرى مهم ياد مى‌كند. نويسنده در مطالعات خود گذشته از منابع حديثى، فقهى، ادبى و تراجم از تأليفات نويسندگان معاصر خود؛ مانند [[علی، صالح احمد|صالح احمد العلى]] و كايتانى نيز غافل نبوده است. تسلسل تاريخى حوادث را رعايت كرده و با با بيان مهم‌ترين اين حوادث به تبيين روابط بين آنها در سير تاريخى بحث پرداخته است.