تجريد التوحيد المفيد: تفاوت میان نسخه‌ها - ویکی‌نور، دانشنامهٔ تخصصی

خط ۳۷:

نویسنده در ادامه، ضمن اشاره به آیه شریفه 23 سوره جاثیه: '''أَفَرَأَيتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلٰهَهُ هَوَاهُ''' (پس آیا دیدى کسى را که هوس خویش را معبود خود قرار داده) و آیات دیگر، به بیان اصل شرک پرداخته و افراد خداوند در ولایت، حاکمیت و روبوبیت را توضیح داده و سپس، حقیقت استعاذه و پناه بردن به خداوند از شر شیطان را تبیین نموده است<ref>ر.ک: همان، ص53-‎58</ref>.

نویسنده در ادامه، ضمن بیان حقیقت قول قدریه و مجوس پیرامون ربوبیت خداوند، شرک را دو نوع شرک در الهیت و ربوبیت دانسته و سپس، به توضیح معنای آیه شریفه 165 سوره بقره: '''وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَاداً يحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبّاً لِلَّهِ وَ لَوْ يرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً وَ أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ‎''' (و برخى از مردم، در برابر خدا، همانندهایى [براى او] برمى‎گزینند و آنها را چون دوستى خدا، دوست مى‏دارند، ولى کسانى که ایمان ~~آورده‏اند،~~ به خدا محبت بیشترى دارند. کسانى که [با برگزیدن بت‎ها، به خود] ستم ~~نموده‏اند،~~ اگر مى‏دانستند هنگامى که عذاب را مشاهده کنند تمام نیرو [ها] از آنِ خداست و خدا سخت‏کیفر است)، پرداخته و سپس، ادله بطلان دلایل اهل شرک را بررسی نموده است<ref>ر.ک: همان، ص60-‎63</ref>.

نویسنده در ادامه، ضمن بیان حقیقت قول قدریه و مجوس پیرامون ربوبیت خداوند، شرک را دو نوع شرک در الهیت و ربوبیت دانسته و سپس، به توضیح معنای آیه شریفه 165 سوره بقره: '''وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْدَاداً يحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذِينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبّاً لِلَّهِ وَ لَوْ يرَى الَّذِينَ ظَلَمُوا إِذْ يرَوْنَ الْعَذَابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَمِيعاً وَ أَنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعَذَابِ‎''' (و برخى از مردم، در برابر خدا، همانندهایى [براى او] برمى‎گزینند و آنها را چون دوستى خدا، دوست مى‏دارند، ولى کسانى که ایمان آورده‌‏اند، به خدا محبت بیشترى دارند. کسانى که [با برگزیدن بت‎ها، به خود] ستم نموده‌‏اند، اگر مى‏دانستند هنگامى که عذاب را مشاهده کنند تمام نیرو [ها] از آنِ خداست و خدا سخت‏کیفر است)، پرداخته و سپس، ادله بطلان دلایل اهل شرک را بررسی نموده است<ref>ر.ک: همان، ص60-‎63</ref>.

نویسنده خبیث‎ترین شرک‎ها را شرک در ربوبیت می‎داند؛ زیرا معتقد است که این شرک، متضمن تعطیل الهیت و ربوبیت و استناد خلق به غیر خدای سبحان است. وی معتقد است شرک قدریه نیز داخل در این باب بوده و به‎خاطر همین برخی صحابه، آنها را مانند مجوس دانسته‎اند<ref>ر.ک: همان، ص65</ref>.