۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'دانشگاه' به 'دانشگاه'
جز (جایگزینی متن - 'ه ها' به 'ه‌ها') |
جز (جایگزینی متن - 'دانشگاه' به 'دانشگاه') |
||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
وى در دوران تحصيل در دوره متوسطه به زبان شناسى و امور مشرق علاقه‌مند شد و پس از فراگيرى زبان فرانسه و لاتين و تاريخ، به آموختن زبان‌هاى فارسى، عربى، سانسكريت و تركى پرداخت. كريستين سن پس از پايان تحصيلات | وى در دوران تحصيل در دوره متوسطه به زبان شناسى و امور مشرق علاقه‌مند شد و پس از فراگيرى زبان فرانسه و لاتين و تاريخ، به آموختن زبان‌هاى فارسى، عربى، سانسكريت و تركى پرداخت. كريستين سن پس از پايان تحصيلات دانشگاهىاش، براى گرد آورى موادى براى رساله دكترى خود درباره عمر خيام نيشابورى، به كتاب‌خانه‌هاى لندن، پاريس و اسپانيا و ديگر جاها سفر كرد و براى نخستين بار با ساختمان‌ها و آثار تمدن شرق و اسلامى در اسپانيا روبه‌رو شد. وى در 1914 به ايران آمد و درباره فرهنگ، دين و زبان اين كشور، به پژوهش و نگارش پرداخت. دست‌آورد اين سفر و ديگر سفرهاى وى به ايران، كتاب‌ها و آثار فراوانى درباره لهجه‌ها و فرهنگ مردم ايران است. | ||
كريستين سن در مطالعات لهجه شناسى خود، فقط از نظر زبان شناسى به لهجه‌ها نمى‌نگريست، بلكه در پژوهش‌هاى خود، مسائل و دگرگونى‌هاى تاريخى و قومى را نيز در نظر مى‌آورد و هدفش اين بود كه صورت كنونى لهجه‌هاى مختلف را با بررسى دقيق، تصوير كند و درك روشنى از وضع تحول و تطور زبان‌هاى مادى، پارتى، فارسى باستان، فارسى ميانه و زبان ساسانيان به دست آورد. بيش از سى‌صد كتاب، رساله و مقاله از پروفسور كريستين سن بر جاى مانده است كه تتبّعات انتقادى بر رباعيات خيام، شعرا و فلاسفه اسلامى، داستان بهرام چوبينه و ايران در زمان ساسانيان از آنهايند. | كريستين سن در مطالعات لهجه شناسى خود، فقط از نظر زبان شناسى به لهجه‌ها نمى‌نگريست، بلكه در پژوهش‌هاى خود، مسائل و دگرگونى‌هاى تاريخى و قومى را نيز در نظر مى‌آورد و هدفش اين بود كه صورت كنونى لهجه‌هاى مختلف را با بررسى دقيق، تصوير كند و درك روشنى از وضع تحول و تطور زبان‌هاى مادى، پارتى، فارسى باستان، فارسى ميانه و زبان ساسانيان به دست آورد. بيش از سى‌صد كتاب، رساله و مقاله از پروفسور كريستين سن بر جاى مانده است كه تتبّعات انتقادى بر رباعيات خيام، شعرا و فلاسفه اسلامى، داستان بهرام چوبينه و ايران در زمان ساسانيان از آنهايند. | ||