معلم، حسین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '== منابع ==' به '== منابع مقاله ==') |
جز (جایگزینی متن - '</div> «' به '</div> «') |
||
| خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
«حسين معلم»، دهم مهرماه 1324ش در خانواده متديّن، عالم‌پرور و ادب‌دوست معلّم، ديده به جهان گشود. پدر و مادر، او را از حبّ خامس آل عبا(ع)، حسين ناميدند. در 5 سالگى پاى به دبستان نهاد و در حلقه دانش‌آموزان مدرسه منوچهرى دامغانى جاى گرفت. پس از گذران دوران دبستان، به مقطع دبيرستان وارد شد و طىّ اين زمان، سرآمد دانش‌آموزان فرهيخته دبيرستان فردوسى دامغان بود. وى از كودكى در نزد پدر فاضل خويش، ادب آموخت و در پيشگاه مادر شجاعش، درس زندگى فراگرفت و اين كمالات را همه حال، توشه راه علم آموزى‌اش نمود. سال 1342ش پس از اتمام دوره دبيرستان، عازم خدمت سربازى شد و 24 ماه در كسوت معلّمى به آموختن دانش‌آموزان روستايى پرداخت. سال 1344 با مدرك ديپلم به استخدام اداره فرهنگ دامغان درآمد و به امر تدريس در روستاهاى زرگرآباد و غنى‌آباد دامغان اهتمام داشت. در عصرى ديگر، به دامغان مراجعت كرد و تحت عنوان دبير دبيرستان‌هاى فردوسى و كوروش و مدرس دانشسراى مقدماتى، به ارائه خدمات ارزنده آموزشى و تربيتى پرداخت. سال 1354 در رشته حقوق دانشكده علوم سياسى و حقوق دانشگاه تهران پذيرفته شد و پس از كسب محضر اساتيد مسلّم و ارجمندى همچون دكتر كاتوزيان، دكتر امامى و... به دريافت دانشنامه كارشناسى حقوق از برترين دانشكده حقوق ايران مفتخر گشت. | «حسين معلم»، دهم مهرماه 1324ش در خانواده متديّن، عالم‌پرور و ادب‌دوست معلّم، ديده به جهان گشود. پدر و مادر، او را از حبّ خامس آل عبا(ع)، حسين ناميدند. در 5 سالگى پاى به دبستان نهاد و در حلقه دانش‌آموزان مدرسه منوچهرى دامغانى جاى گرفت. پس از گذران دوران دبستان، به مقطع دبيرستان وارد شد و طىّ اين زمان، سرآمد دانش‌آموزان فرهيخته دبيرستان فردوسى دامغان بود. وى از كودكى در نزد پدر فاضل خويش، ادب آموخت و در پيشگاه مادر شجاعش، درس زندگى فراگرفت و اين كمالات را همه حال، توشه راه علم آموزى‌اش نمود. سال 1342ش پس از اتمام دوره دبيرستان، عازم خدمت سربازى شد و 24 ماه در كسوت معلّمى به آموختن دانش‌آموزان روستايى پرداخت. سال 1344 با مدرك ديپلم به استخدام اداره فرهنگ دامغان درآمد و به امر تدريس در روستاهاى زرگرآباد و غنى‌آباد دامغان اهتمام داشت. در عصرى ديگر، به دامغان مراجعت كرد و تحت عنوان دبير دبيرستان‌هاى فردوسى و كوروش و مدرس دانشسراى مقدماتى، به ارائه خدمات ارزنده آموزشى و تربيتى پرداخت. سال 1354 در رشته حقوق دانشكده علوم سياسى و حقوق دانشگاه تهران پذيرفته شد و پس از كسب محضر اساتيد مسلّم و ارجمندى همچون دكتر كاتوزيان، دكتر امامى و... به دريافت دانشنامه كارشناسى حقوق از برترين دانشكده حقوق ايران مفتخر گشت. | ||