موسوی دهسرخی اصفهانی، محمود: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال 1335ق/1307ش در روستاى دهسرخ از توابع شهرستان مبارکه اصفهان در خانواده ای مذهبی دیده به جهان گشودند ودر اوایل کودکی پدرشان را از دست دادند و با مادر خود زندگی میکردند و امورات زندگی را مادرشان از راه چرخ ریسی که در آن زمان معمول بود می‌گذراندند.

ایشان در سن شانزده سالگی ازدواج کرده‌اند و تا سن نوزده سالگی مشغول کسب بودند و در سن نوزده سالگی بود که به درس خواندن علاقه مند شدند و درس را از الفبای فارسی آغاز نمودند. سبب علاقه مند شدن ایشان به علوم دینی آن بود که در روستای محل زندگی ایشان روحانی وجود نداشته و همین امر سبب شده که ایشان از آنجا عزیمت نموده و به دنبال علم حرکت کنند و در ابتدا به اصفهان مدرسه کاسه گران حجره عموزاده شان رفتند و کتابهای قدیمی مرحوم سید حسن موسوی دهسرخی که اخوی حضرت آیت‌الله دهسرخی هستند گرفتند و درس را نزد اخوی خود شروع کردند.

در این سال (اواخر سال 1365 هجری) [[اصفهانی، ابوالحسن|مرحوم سید ابولحسن اصفهانی]] فوت شد واین امر در روحیه ایشان اثر خاصی گذاشت. سپس بعد از اتمام جامع المقدمات و سیوطی به شهر مقدس قم مراجعت نمودند وسه ماه با سختی فراوان به حدی که هر دو شب یکبار غذا می‌خوردند.

در این هنگام بود که به فکر رفتن به نجف افتادند. وبا شوهر خواهر خود که مرحوم حاج میرزا آقا افلاطون یزدی که چندین سال ساکن نجف بودند مشورت کرده ومقدار صد تومان پول هم قرض کردند وبا ایشان عازم نجف شدند. در آنجا از محضر حاج شيخ احمد زاهد، حاج شيخ [[مدرس افغانی، محمد علی|محمد على مدرس افغانى]] و حاج شيخ محمدتقى شريف، بقيه دروس مقدمات را آموخت. دروس سطح را از مرحوم آيت‌الله شهيد سيد اسدالله مدنى، حاج شيخ صدرا بادكوبه‌اى، حاج شيخ ميرزا على غروى، حاج شيخ مجتبى لنكرانى و ديگران آموخت. همچنين در علم كلام، در درس مرحوم آيت‌الله فاضل قائينى بهره‌مند شد و در خارج فقه و اصول از محضر آيات عظام [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، [[علامه فانی اصفهانی، علی|سيد على فانى]]، [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] و سيد عبدالهادى شيرازى استفاده نمود.

# مفتاح الكتب الاربعة (38 جلد)، روايات چهار كتاب معتبر شيعه ([[الكافي (ط. دارالحديث)|كافى]]، [[الاستبصار في ما اختلف من الأخبار|استبصار]]، [[تهذيب الأحكام|تهذيب]]، [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه|فقيه]]) كه به ترتيب حروف جمع‌آورى شده است.