الإرشاد إلی قواطع الأدلة في أصول الاعتقاد: تفاوت میان نسخه‌ها
(لینک) |
جز (جایگزینی متن - 'طبيعي' به 'طبیعی') |
||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
پس از جوينى، به ويژه از زمان [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخررازى]]، سه امر وارد كلام شد: | پس از جوينى، به ويژه از زمان [[فخر رازی، محمد بن عمر|فخررازى]]، سه امر وارد كلام شد: | ||
1) جوينى به عنوان پيش گفتار در ابتداى الشامل و الارشاد، ملاحظاتى مقدماتى درباره «نظر» آورده است كه اين پيش درآمدها بعدها به تعريف حقيقت كلام در الاقتصاد غزالى، يا به شرح اصول منطق و | 1) جوينى به عنوان پيش گفتار در ابتداى الشامل و الارشاد، ملاحظاتى مقدماتى درباره «نظر» آورده است كه اين پيش درآمدها بعدها به تعريف حقيقت كلام در الاقتصاد غزالى، يا به شرح اصول منطق و طبیعیات و هستى شناسى در شرح المواقف جرجانى تعميم يافت. | ||
جوينى نظر را چنين تعريف كرده است: تفكرى كه متفكر از خلال آن به دنبال علم و قطع يا ظن غالب است. جوينى بر خلاف معتزله و ديدگاه «تولد» آن‌ها و نيز بر خلاف رأى فلاسفه در استنتاجِ ضرورى نتيجه از مقدمات، كه نظر را موجب علم مى‌دانند، معتقد است نظر، تنها بر اساس عادت و اراده الاهى منتِجِ معرفت خواهد شد. وى همچنين از استدلال معتبر و نامعتبر و شرايط آن‌ها بحث كرده است. | جوينى نظر را چنين تعريف كرده است: تفكرى كه متفكر از خلال آن به دنبال علم و قطع يا ظن غالب است. جوينى بر خلاف معتزله و ديدگاه «تولد» آن‌ها و نيز بر خلاف رأى فلاسفه در استنتاجِ ضرورى نتيجه از مقدمات، كه نظر را موجب علم مى‌دانند، معتقد است نظر، تنها بر اساس عادت و اراده الاهى منتِجِ معرفت خواهد شد. وى همچنين از استدلال معتبر و نامعتبر و شرايط آن‌ها بحث كرده است. | ||