شرح فروع الكافي (ملاهادی مازندرانی): تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'محمد حسين' به 'محمدحسین')
    جز (جایگزینی متن - 'مى كند' به 'مى‌كند')
    خط ۵۸: خط ۵۸:




    اسلوب اين كتاب قبل از اين كه اسلوب حديثى باشد، فق‍ است. مؤلف در اين كتاب مسلك علمائى چون محقق و علامه و شهيدين را در اين كتاب پيموده و بعد از كتابت عنوان باب، اقوال مختلف در آن باب را ذكر مى كند سپس ادله و بعد بحث تامى از آن مبحث ارائه مى نمايد و با استناد به كتب لغت مانند صحاح و نهايه و قاموس و مغرب، به شرح احاديث باب می‌پردازد و در مواضعى مباحث رجالى مرتبط با احاديث را ذكر مى كند.
    اسلوب اين كتاب قبل از اين كه اسلوب حديثى باشد، فق‍ است. مؤلف در اين كتاب مسلك علمائى چون محقق و علامه و شهيدين را در اين كتاب پيموده و بعد از كتابت عنوان باب، اقوال مختلف در آن باب را ذكر مى‌كند سپس ادله و بعد بحث تامى از آن مبحث ارائه مى نمايد و با استناد به كتب لغت مانند صحاح و نهايه و قاموس و مغرب، به شرح احاديث باب می‌پردازد و در مواضعى مباحث رجالى مرتبط با احاديث را ذكر مى‌كند.


    شارح از [[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]] به محقق تعبير مى نمايد و مطالبى نقل مى كند و همچنين از [[علامه مجلسى]] مطالبى را نقل نموده و از ايشان به عنوان دائى خود تعبير مى كند، وى از والد خود نيز در كتابش نقل كرده است.
    شارح از [[مجلسی، محمدتقی|مجلسى اول]] به محقق تعبير مى نمايد و مطالبى نقل مى‌كند و همچنين از [[علامه مجلسى]] مطالبى را نقل نموده و از ايشان به عنوان دائى خود تعبير مى‌كند، وى از والد خود نيز در كتابش نقل كرده است.


    از فهواى كلام ايشان استفاده مى شود كه از كتاب مشرق الشمسين [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] و كتب [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و كتب شهيد مخصوصا ذكرى نقل نموده است.
    از فهواى كلام ايشان استفاده مى شود كه از كتاب مشرق الشمسين [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] و كتب [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]] و كتب شهيد مخصوصا ذكرى نقل نموده است.