حب علي بن أبي‌طالب علیه‌السلام و آثاره الدنيوية و الأخروية: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '،ج' به '، ج') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
عبدآل‌محمد در مقدمه‌اش روایاتی را در محبت اهل‌بیت گردآوری نموده است؛ از آن جمله حدیثی است که صدوق از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] روایت کرده است: «کسی که خداوند محبت اهل‌بیت(ع) را به او روزی کند، خیر دنیا و آخرت به او رسانده است. و کسی در بهشتی بودن او شک نکند. همانا حب اهل‌بیت(ع) بیست ویژگی دارد که ده‌تای آن دنیوی و ده‌تای آن مربوط به آخرت است<ref>مقدمه، ص4</ref> | عبدآل‌محمد در مقدمه‌اش روایاتی را در محبت اهل‌بیت گردآوری نموده است؛ از آن جمله حدیثی است که صدوق از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] روایت کرده است: «کسی که خداوند محبت اهل‌بیت(ع) را به او روزی کند، خیر دنیا و آخرت به او رسانده است. و کسی در بهشتی بودن او شک نکند. همانا حب اهل‌بیت(ع) بیست ویژگی دارد که ده‌تای آن دنیوی و ده‌تای آن مربوط به آخرت است<ref>مقدمه، ص4</ref> | ||
[[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] | [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] و [[مفید، محمد بن محمد|شیخ مفید]] در کتب أمالی خویش از طبری به سندش از حسن بن معتمر از علی(ع) نقل کرده‌اند که فرمود: «ای حسن! کسی که دوست دارد بداند که محب ما اهل‌بیت است یا نه، قلبش را امتحان کند اگر ولایت ما را دوست دارد همانا دوستدار ماست و اگر ولایت ما را دوست ندارد دشمن ماست<ref>ر.ک: همان</ref> | ||
در اولین حدیث کتاب، خطیب خوارزمی از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده که رسول‌الله(ص) فرمود: «اگر مردم بر دوستی علی(ع) اجتماع می‌کردند خداوند عزوجل آتش را خلق نمی‌کرد»<ref>ر.ک: متن کتاب: ص 8</ref> | در اولین حدیث کتاب، خطیب خوارزمی از [[ابن‌عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] نقل کرده که رسول‌الله(ص) فرمود: «اگر مردم بر دوستی علی(ع) اجتماع می‌کردند خداوند عزوجل آتش را خلق نمی‌کرد»<ref>ر.ک: متن کتاب: ص 8</ref> | ||
| خط ۵۴: | خط ۵۴: | ||
در ادامه این عنوان، حافظ برسی از کتاب أمالی از رسول‌الله(ص) روایت دیگری را نقل کرده که در انتهای آن خلقت محمد و آل محمد، دلیل خلقت بهشت و جهنم دانسته شده است. سپس به اشعاری از او در محبت علی(ع) اشاره کرده که در کتاب مشارق أنوارالیقین آمده است. در ابیات آخر این قطعه زیبا چنین می‌خوانیم: | در ادامه این عنوان، حافظ برسی از کتاب أمالی از رسول‌الله(ص) روایت دیگری را نقل کرده که در انتهای آن خلقت محمد و آل محمد، دلیل خلقت بهشت و جهنم دانسته شده است. سپس به اشعاری از او در محبت علی(ع) اشاره کرده که در کتاب مشارق أنوارالیقین آمده است. در ابیات آخر این قطعه زیبا چنین می‌خوانیم: | ||
ان حبی لولی المص- | ان حبی لولی المص- طفی عین الکمال | ||
هو زادی فی معادی | هو زادی فی معادی و معادی فی مآلی | ||
و به اکمال دینی | و به اکمال دینی و به ختم مقالی | ||
یعنی حب وصی مصطفی علی(ع) عین کمال، توشه من در قیامت، نهایت آرزوی من، اکمال دین و پایان سخن من است<ref>ر.ک: همان، ص 10-9</ref> | یعنی حب وصی مصطفی علی(ع) عین کمال، توشه من در قیامت، نهایت آرزوی من، اکمال دین و پایان سخن من است<ref>ر.ک: همان، ص 10-9</ref> | ||