گزیده مفتاح الفلاح-کلید رستگاری: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>')
    جز (جایگزینی متن - ' (ص)' به '(ص)')
    خط ۵۸: خط ۵۸:
    #همه دعاهاى موجود در مفتاح، به شكل كامل آن، در گزيده آورده شده است و به‌طور وافى، ترجمه و اعراب‌گذارى شده تا كاركرد يك كتاب دعايى در آن مشهود و ملموس باشد<ref>همان، ص 57</ref>
    #همه دعاهاى موجود در مفتاح، به شكل كامل آن، در گزيده آورده شده است و به‌طور وافى، ترجمه و اعراب‌گذارى شده تا كاركرد يك كتاب دعايى در آن مشهود و ملموس باشد<ref>همان، ص 57</ref>
    #نظم و چينش موجود در مفتاح كه يك نظم كاملا منطقى، مناسب و بر اساس ساعات شبانه‌روز است، در گزيده به‌طور كامل مراعات و پيروى شده و مطالب با همان ترتيب آورده شده؛ جز اينكه خاتمه مفتاح كه در مورد تفسير سوره فاتحه است، در گزيده نيامده است<ref>همان</ref>
    #نظم و چينش موجود در مفتاح كه يك نظم كاملا منطقى، مناسب و بر اساس ساعات شبانه‌روز است، در گزيده به‌طور كامل مراعات و پيروى شده و مطالب با همان ترتيب آورده شده؛ جز اينكه خاتمه مفتاح كه در مورد تفسير سوره فاتحه است، در گزيده نيامده است<ref>همان</ref>
    #علاوه بر آنكه اغلب تعليقه‌هاى مصنف به شكل ترجمه‌شده در پاورقى آورده شده، در برخى مواضع، مترجم، خود، تعليقه‌هاى سودمندى بر برخى بيانات ايشان زده و نكات قابل توجهى را متذكر شده است؛ مثلا در توضيح «وضوى بيانى» در پاورقى اشاره شده: «مقصود از وضوى بيانى، وضوى رسول خدا (ص) مى‌باشد، كه در روايات ائمه(ع) كيفيت وضو گرفتن رسول خدا (ص) براى مردم بيان شده است» يا در باره كفش عربى آمده است: «كفش عربى، نوعى پوشش است كه مانع از گذاشتن انگشت پا روى زمين نيست» يا در تبيين حالت تورك ذكر شده: «تورك، آن است كه نمازگزار بر ران چپ بنشيند و روى پاى راست را بر كف پاى چپ بگذارد». همچنين در تبيين معناى حديثى كه بيان مى‌دارد: ابليس سپاه شب خود را هنگام غروب تا ناپديد شدن شفق و سپاه روزش را از طلوع فجر تا طلوع آفتاب مى‌پراكند، چنين يادآور مى‌شود: علت اينكه زمان پراكندن سپاه روز ابليس، طولانى‌تر از زمان پراكندن سپاه شب ابليس مى‌باشد، اين است كه گمراه كردن مردم و وادار كردن آن‌ها به گناه، در روز بيشتر از شب است؛ چون در شب، اكثر مردم مى‌خوابند، لذا شيطان در روز براى گمراه كردن مردم، نياز به سپاه بيشترى دارد<ref>همان</ref>
    #علاوه بر آنكه اغلب تعليقه‌هاى مصنف به شكل ترجمه‌شده در پاورقى آورده شده، در برخى مواضع، مترجم، خود، تعليقه‌هاى سودمندى بر برخى بيانات ايشان زده و نكات قابل توجهى را متذكر شده است؛ مثلا در توضيح «وضوى بيانى» در پاورقى اشاره شده: «مقصود از وضوى بيانى، وضوى رسول خدا(ص) مى‌باشد، كه در روايات ائمه(ع) كيفيت وضو گرفتن رسول خدا(ص) براى مردم بيان شده است» يا در باره كفش عربى آمده است: «كفش عربى، نوعى پوشش است كه مانع از گذاشتن انگشت پا روى زمين نيست» يا در تبيين حالت تورك ذكر شده: «تورك، آن است كه نمازگزار بر ران چپ بنشيند و روى پاى راست را بر كف پاى چپ بگذارد». همچنين در تبيين معناى حديثى كه بيان مى‌دارد: ابليس سپاه شب خود را هنگام غروب تا ناپديد شدن شفق و سپاه روزش را از طلوع فجر تا طلوع آفتاب مى‌پراكند، چنين يادآور مى‌شود: علت اينكه زمان پراكندن سپاه روز ابليس، طولانى‌تر از زمان پراكندن سپاه شب ابليس مى‌باشد، اين است كه گمراه كردن مردم و وادار كردن آن‌ها به گناه، در روز بيشتر از شب است؛ چون در شب، اكثر مردم مى‌خوابند، لذا شيطان در روز براى گمراه كردن مردم، نياز به سپاه بيشترى دارد<ref>همان</ref>
    #آنچه سبب اتقان يك كتاب، به‌ويژه كتاب روايى مى‌شود، تحقيق متن و مستند نمودن مطالب آن و اصطلاحا تخريج مصادر است. اين نكته نيز از ديد مترجم گرامى مخفى نبوده و به شكل روشمند، بدين مهم پرداخته و گاه حتى شأن صدور برخى احاديث موجود در متن را نيز، در تعليقه و به هنگام تخريج، متذكر شده است؛ به‌عنوان نمونه، در ذيل دعاهاى پس از فراغت از دو ركعت نخست نافله مغرب مى‌خوانيم: «[[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] در مهج الدعوات با سند خود از امام باقر(ع) نقل كرده است كه فرمود: جبرئيل(ع) گفت: اى پيامبر خدا! من هيچ‌يك از پيامبران را همانند شما دوست نمى‌دارم؛ پس زياد بگو: اللهم إنك ترى و لا ترى...»<ref>همان</ref>
    #آنچه سبب اتقان يك كتاب، به‌ويژه كتاب روايى مى‌شود، تحقيق متن و مستند نمودن مطالب آن و اصطلاحا تخريج مصادر است. اين نكته نيز از ديد مترجم گرامى مخفى نبوده و به شكل روشمند، بدين مهم پرداخته و گاه حتى شأن صدور برخى احاديث موجود در متن را نيز، در تعليقه و به هنگام تخريج، متذكر شده است؛ به‌عنوان نمونه، در ذيل دعاهاى پس از فراغت از دو ركعت نخست نافله مغرب مى‌خوانيم: «[[ابن‌طاووس، علی بن موسی|سيد بن طاووس]] در مهج الدعوات با سند خود از امام باقر(ع) نقل كرده است كه فرمود: جبرئيل(ع) گفت: اى پيامبر خدا! من هيچ‌يك از پيامبران را همانند شما دوست نمى‌دارم؛ پس زياد بگو: اللهم إنك ترى و لا ترى...»<ref>همان</ref>
    #:همچنين، در ذكر دعاهاى پس از نافله مغرب آمده است: [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] در كافى، از جعفى، از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] روايت كرده است كه جعفى مى‌گويد: من بيشتر اوقات از چشم خود شكوه مى‌كردم. از اين موضوع به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] شكايت كردم. حضرت فرمود: تو را دعايى نياموزم كه براى دنيا و آخرت تو باشد و براى درد چشم تو نافع باشد؟ گفتم: چرا! فرمود: بعد از نماز صبح و نماز مغرب مى‌گويى: اللهم إني أسألك أن تصلي على محمد و آل محمد...<ref>همان، ص 58</ref>
    #:همچنين، در ذكر دعاهاى پس از نافله مغرب آمده است: [[کلینی، محمد بن یعقوب|كلينى]] در كافى، از جعفى، از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] روايت كرده است كه جعفى مى‌گويد: من بيشتر اوقات از چشم خود شكوه مى‌كردم. از اين موضوع به [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] شكايت كردم. حضرت فرمود: تو را دعايى نياموزم كه براى دنيا و آخرت تو باشد و براى درد چشم تو نافع باشد؟ گفتم: چرا! فرمود: بعد از نماز صبح و نماز مغرب مى‌گويى: اللهم إني أسألك أن تصلي على محمد و آل محمد...<ref>همان، ص 58</ref>