بروجردی نجفی، محمدتقی: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - 'محمد حسين نائينى' به 'محمد حسين نائينى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۹۱: | خط ۹۱: | ||
1 - نهاية الأفكار، اين كتاب يك دورۀ كامل علم اصول و تقريرات درس [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء الدين عراقى]] است و مشهورترين اثر ايشان مىباشد. | 1 - نهاية الأفكار، اين كتاب يك دورۀ كامل علم اصول و تقريرات درس [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء الدين عراقى]] است و مشهورترين اثر ايشان مىباشد. | ||
2 - حاشيه بر [[العروة الوثقی]]، حاشيهاى استدلالى بر كتاب [[العروة الوثقی]] | 2 - حاشيه بر [[العروة الوثقی]]، حاشيهاى استدلالى بر كتاب [[العروة الوثقی]] [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سيد محمد كاظم يزدى]] مىباشد. در اين كتاب قدرت علمى و توانايى مؤلف در علم فقه و ذوق سليم و استعداد درخشان ايشان در استنباط و اجتهاد آشكار و نمايان است. | ||
وى اين كتاب را تا قسمت حج رسانده و موفق به اتمام آن نشده است. | وى اين كتاب را تا قسمت حج رسانده و موفق به اتمام آن نشده است. | ||
خط ۱۲۶: | خط ۱۲۶: | ||
هو الشيخ محمد تقي بن عبدالكريم البروجردي نزيل النجف الأشرف. عالم بارع و فاضل جليل. أخذ أوّليات العلوم في بروجرد و قرأ بعض السطوح عند أعلامها ثم هاجر إلى النجف فحضر على الشيخ الميرزا النائيني و الشيخ ضياء الدين العراقي و السيد أبي الحسن الأصفهاني و غيرهم و قد كتب تقريرات أبحاثهم في الفقه و الأصول. | هو الشيخ محمد تقي بن عبدالكريم البروجردي نزيل النجف الأشرف. عالم بارع و فاضل جليل. أخذ أوّليات العلوم في بروجرد و قرأ بعض السطوح عند أعلامها ثم هاجر إلى النجف فحضر على الشيخ الميرزا النائيني و الشيخ ضياء الدين العراقي و السيد أبي الحسن الأصفهاني و غيرهم و قد كتب تقريرات أبحاثهم في الفقه و الأصول. | ||
«شيخ محمد تقى بن عبدالكريم بروجردى ساكن نجف اشرف دانشمندى پرهيزگار و فاضلى انديشمند است. وى علوم مقدماتى را در شهر بروجرد فرا گرفت و بخشى از دروس سطح را نزد علماى آن شهر آموخت. سپس به نجف مهاجرت كرد و از محضر درس شيخ ميرزا [[نائینی، محمدحسین|محمد حسين نائينى]] | «شيخ محمد تقى بن عبدالكريم بروجردى ساكن نجف اشرف دانشمندى پرهيزگار و فاضلى انديشمند است. وى علوم مقدماتى را در شهر بروجرد فرا گرفت و بخشى از دروس سطح را نزد علماى آن شهر آموخت. سپس به نجف مهاجرت كرد و از محضر درس شيخ ميرزا [[نائینی، محمدحسین|محمد حسين نائينى]] و [[عراقی، ضیاءالدین|شيخ ضياء الدين عراقى]] و [[اصفهانی، ابوالحسن|سيد ابوالحسن اصفهانى]] و علماى ديگر بهره برد. او تقريرات درس اساتيد خود را نگاشت.» | ||
==سخن شيخ محمد شريف رازى== | ==سخن شيخ محمد شريف رازى== | ||
خط ۱۳۳: | خط ۱۳۳: | ||
مورخ و دانشمند معاصر آقاى حاج شيخ محمد شريف رازى در كتاب گنجينۀ دانشمندان دربارۀ ايشان مىفرمايد: | مورخ و دانشمند معاصر آقاى حاج شيخ محمد شريف رازى در كتاب گنجينۀ دانشمندان دربارۀ ايشان مىفرمايد: | ||
«مرحوم مبرور حجت الإسلام و المسلمين نخبة الفقهاء و المجتهدين حاج شيخ محمد تقى بروجردى مقيم و متوفى در تهران، از علماى محققين و مجتهدين مسلّمين معاصر، داراى مقام علم و فقاهت و از تلامذۀ مبرز مرحوم [[نائینی، محمدحسین|آیتالله نائينى]] | «مرحوم مبرور حجت الإسلام و المسلمين نخبة الفقهاء و المجتهدين حاج شيخ محمد تقى بروجردى مقيم و متوفى در تهران، از علماى محققين و مجتهدين مسلّمين معاصر، داراى مقام علم و فقاهت و از تلامذۀ مبرز مرحوم [[نائینی، محمدحسین|آیتالله نائينى]] و آیتالله [[عراقی، ضیاءالدین|آقا ضياء الدين عراقى]] و آیتالله اصفهانى و ديگران بوده. | ||
تقريرات استادش [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] را به رشتۀ تحرير در آورده و به طبع رسانيده و مورد استفادۀ فضلاى قم و نجف مىباشد. وى بعد از فوت مرحوم آیتالله اصفهانى به ايران آمده و در قم به ملاقات زعيم اعظم [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]] رسيده و بنابر امر و اصرار معظم له در قم اقامت گزيده و به تدريس خارج فقه و اصول پرداخته است، ولى پس از چند سال بنابر دعوت مرحوم آیتالله مجاهد حاج سيد ابوالقاسم كاشانى قدس الله سره، كه نسبت به ايشان محبت و عنايت خاصى داشت به تهران مسافرت كرده و رحل اقامت افكنده و در مسجد شيشه خيابان حاج شيخ هادى به اقامۀ جماعت و وظائف ديگر روحانى پرداخته و براى عدهاى از فضلا و محصلين حوزۀ تهران تدريس نمود.» | تقريرات استادش [[نایینی، محمدحسین|مرحوم نائينى]] را به رشتۀ تحرير در آورده و به طبع رسانيده و مورد استفادۀ فضلاى قم و نجف مىباشد. وى بعد از فوت مرحوم آیتالله اصفهانى به ايران آمده و در قم به ملاقات زعيم اعظم [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]] رسيده و بنابر امر و اصرار معظم له در قم اقامت گزيده و به تدريس خارج فقه و اصول پرداخته است، ولى پس از چند سال بنابر دعوت مرحوم آیتالله مجاهد حاج سيد ابوالقاسم كاشانى قدس الله سره، كه نسبت به ايشان محبت و عنايت خاصى داشت به تهران مسافرت كرده و رحل اقامت افكنده و در مسجد شيشه خيابان حاج شيخ هادى به اقامۀ جماعت و وظائف ديگر روحانى پرداخته و براى عدهاى از فضلا و محصلين حوزۀ تهران تدريس نمود.» | ||
خط ۱۴۴: | خط ۱۴۴: | ||
بدن مطهرش را به شهر مقدس قم انتقال داده و در جوار حرم حضرت معصومه سلام الله عليها به خاك سپردند. | بدن مطهرش را به شهر مقدس قم انتقال داده و در جوار حرم حضرت معصومه سلام الله عليها به خاك سپردند. | ||
آخرين كلامى كه از ايشان صادر شده و بر روى كاغذ نقش بسته، هنگام نگارش كتاب حاشيه بر [[العروة الوثقی]] | آخرين كلامى كه از ايشان صادر شده و بر روى كاغذ نقش بسته، هنگام نگارش كتاب حاشيه بر [[العروة الوثقی]] بوده كه نوشته است: (و قضى أمده و انتهى) يعنى «زمان آن به اتمام رسيد و پايان يافت». در اين هنگام ايشان سكتۀ قلبى كرده، قلم از دستشان مىافتد و جان به جان آفرين تسليم مىنمايند. | ||