ساعدی خراسانی، محمدباقر: تفاوت میان نسخه‌ها

    بدون خلاصۀ ویرایش
    جز (جایگزینی متن - 'محمود شهابى' به 'محمود شهابى ')
    خط ۳۶: خط ۳۶:
    اساتيد ايشان در دروس حوزوى عبارت بودند از: حجج اسلام اديب نيشابورى، غلامحسين اسلامى، محقق نوغانى، مدرس، كلباسى، حكيمى، اديب تهرانى، جولستانى، [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، اديب بجنوردى، شهرستانى، مصطفوى و ربانى قمى.
    اساتيد ايشان در دروس حوزوى عبارت بودند از: حجج اسلام اديب نيشابورى، غلامحسين اسلامى، محقق نوغانى، مدرس، كلباسى، حكيمى، اديب تهرانى، جولستانى، [[شعرانی، ابوالحسن|شعرانى]]، اديب بجنوردى، شهرستانى، مصطفوى و ربانى قمى.


    وى ليسانس الهيات و ليسانس علوم تربيتى را از دانشكده معقول و منقول دانشگاه الهيات تهران گرفت و از محضر اساتيد بنامى همچون سيد محمد مشكات، [[محدث، جلال‌الدین|محدث ارموى]]، الهى قمشه‌اى و محمود شهابى استفاده كردند.
    وى ليسانس الهيات و ليسانس علوم تربيتى را از دانشكده معقول و منقول دانشگاه الهيات تهران گرفت و از محضر اساتيد بنامى همچون سيد محمد مشكات، [[محدث، جلال‌الدین|محدث ارموى]]، الهى قمشه‌اى و [[شهابی، محمود|محمود شهابى]]  استفاده كردند.


    سير معنوى استاد ساعدى با آشنايى با مرحوم حاج شيخ حسن اديب خاورى، در سال 1327ش، آغاز گرديد. سال 1335ش، اجازه اجمالى از محضر ايشان دريافت كرد و در سال 1379ق، موفق به دريافت اجازه تفصيلى شد. وى كه از ذوق شعرى نيز بى‌بهره نبود، اشعارى نيز در مدح ائمه اطهار(ع) سروده است.
    سير معنوى استاد ساعدى با آشنايى با مرحوم حاج شيخ حسن اديب خاورى، در سال 1327ش، آغاز گرديد. سال 1335ش، اجازه اجمالى از محضر ايشان دريافت كرد و در سال 1379ق، موفق به دريافت اجازه تفصيلى شد. وى كه از ذوق شعرى نيز بى‌بهره نبود، اشعارى نيز در مدح ائمه اطهار(ع) سروده است.