الإيقاظ من الهجعة بالبرهان على الرجعة: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'سيد هاشم رسول محلاتى' به 'سيد هاشم رسول محلاتى ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع)' به '(ع)') |
||
| خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
«الايقاظ من الهجعة بالبرهان على الرجعة» اثر شيخ [[حر عاملی، محمد بن حسن|محمد بن حسن حر عاملى]]، مجموعه‌اى روايى- استدلالى در اثبات «رجعت» و بازگشت امامان شيعه (ع) پس از قيام مهدى موعود(عج) و نقد آرا و نظارت مخالفان است كه به زبان عربى و در سال 1079ق نوشته شده است. | «الايقاظ من الهجعة بالبرهان على الرجعة» اثر شيخ [[حر عاملی، محمد بن حسن|محمد بن حسن حر عاملى]]، مجموعه‌اى روايى- استدلالى در اثبات «رجعت» و بازگشت امامان شيعه(ع) پس از قيام مهدى موعود(عج) و نقد آرا و نظارت مخالفان است كه به زبان عربى و در سال 1079ق نوشته شده است. | ||
انگيزه مؤلف، پاسخ به سنيان منكر رجعت و ردّ شبهات مطرح شده از سوى برخى از آنها مى‌باشد. اين اثر جامع‌ترين و كامل‌ترين اثرى است كه به بيان آيات و روايات مرتبط با موضع رجعت و بررسى و تحليل آنها پرداخته است. | انگيزه مؤلف، پاسخ به سنيان منكر رجعت و ردّ شبهات مطرح شده از سوى برخى از آنها مى‌باشد. اين اثر جامع‌ترين و كامل‌ترين اثرى است كه به بيان آيات و روايات مرتبط با موضع رجعت و بررسى و تحليل آنها پرداخته است. | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۲: | ||
كتاب ساختار توضيحى-روايى دارد و نويسنده در لابه‌لاى فصول و ابواب كتاب، ديدگاه خود را با اقول بيان كرده است. | كتاب ساختار توضيحى-روايى دارد و نويسنده در لابه‌لاى فصول و ابواب كتاب، ديدگاه خود را با اقول بيان كرده است. | ||
نويسنده در ابتدا، طى مقدماتى، به ضرورت تسليم در مقابل معصومين (ع) اشاره و بر آن تأكيد نموده است. در ادامه، به اجماع شيعه، احاديث متواتره و آيات قرآن بر امكان و صحت معاد استدلال شده و از اين طريق، مجموعه‌اى از دلايل قرآنى و روايى در بخش‌هاى كتاب پيرامون امكان و وقوع رجعت ذكر گرديده است. | نويسنده در ابتدا، طى مقدماتى، به ضرورت تسليم در مقابل معصومين(ع) اشاره و بر آن تأكيد نموده است. در ادامه، به اجماع شيعه، احاديث متواتره و آيات قرآن بر امكان و صحت معاد استدلال شده و از اين طريق، مجموعه‌اى از دلايل قرآنى و روايى در بخش‌هاى كتاب پيرامون امكان و وقوع رجعت ذكر گرديده است. | ||
در بخش آيات، شصت‌وچهار آيه آمده و سپس شواهدى از امت‌ها و اقوام گذشته مذكور در قرآن نقل و نحوه رجعت و گروه‌هاى رجعت‌كننده مشخص شده است. | در بخش آيات، شصت‌وچهار آيه آمده و سپس شواهدى از امت‌ها و اقوام گذشته مذكور در قرآن نقل و نحوه رجعت و گروه‌هاى رجعت‌كننده مشخص شده است. | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
باب هفتم، اختصاص دارد به نقل بيست‌ونه حديث، در اثبات اينكه در اين امت نيز تاكنون رجعت‌هايى واقع شده است. نويسنده معتقد است كه وقوع اين امر، به اين علت مى‌باشد كه رجعت موعود در آخرالزمان، بعيد شمرده نشود. | باب هفتم، اختصاص دارد به نقل بيست‌ونه حديث، در اثبات اينكه در اين امت نيز تاكنون رجعت‌هايى واقع شده است. نويسنده معتقد است كه وقوع اين امر، به اين علت مى‌باشد كه رجعت موعود در آخرالزمان، بعيد شمرده نشود. | ||
برخى از منكران رجعت گفته‌اند كه اگر در آخرالزمان ائمه (ع) بازگردند، اگر امام زمان (عج)، امام مردم باشد، لازم مى‌آيد آنها كه مقامشان بالاتر است، مؤخر باشند و امام دوازدهم(ع) مقدم و اگر ديگران امام باشند، لازم مى‌آيد او از منصب خود معزول شود. | برخى از منكران رجعت گفته‌اند كه اگر در آخرالزمان ائمه(ع) بازگردند، اگر امام زمان (عج)، امام مردم باشد، لازم مى‌آيد آنها كه مقامشان بالاتر است، مؤخر باشند و امام دوازدهم(ع) مقدم و اگر ديگران امام باشند، لازم مى‌آيد او از منصب خود معزول شود. | ||
باب هشتم، با استفاده از چهل حديث، به پاسخ به اين پرسش و اثبات اينكه اجمالاً رجعت انبياء و ائمه (ع) در اين امت هم واقع شده، پرداخته است. | باب هشتم، با استفاده از چهل حديث، به پاسخ به اين پرسش و اثبات اينكه اجمالاً رجعت انبياء و ائمه(ع) در اين امت هم واقع شده، پرداخته است. | ||
در ابواب نهم و دهم، رواياتى نقل شده كه به وقوع رجعت براى جمعى از شيعيان، غير شيعيان، برخى از انبياء و ائمه (ع) و ادله امكان اين امر، دلالت مى‌كنند. | در ابواب نهم و دهم، رواياتى نقل شده كه به وقوع رجعت براى جمعى از شيعيان، غير شيعيان، برخى از انبياء و ائمه(ع) و ادله امكان اين امر، دلالت مى‌كنند. | ||
باب يازدهم، درصدد پاسخ به اين پرسش است كه آيا پس از دولت حضرت مهدى (عج) دولتى هست يا نه؟ | باب يازدهم، درصدد پاسخ به اين پرسش است كه آيا پس از دولت حضرت مهدى (عج) دولتى هست يا نه؟ | ||