حاشية شرائع الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ':ف' به ': ف')
    جز (جایگزینی متن - ')ا' به ') ا')
    خط ۵۶: خط ۵۶:
    اصحاب از دوران مؤلف اين كتاب تا كنون ميل شديدى به اين كتاب داشته‌اند، و اين كتاب تاكنون نيز در مراكز علمى شيعه از متون درسى به حساب ميآيد، فقها نيز طى اين قرنها بر آن تكيه كرده بحث و درس خود را بر آن نهاده‌اند و بر آن شرح و حاشيه نوشته‌اند، اين كتاب داراى شروح بسيارى است و ميتوان اينگونه گفت كه بيشتر موسوعه‌هاى فقهى بزرگى كه پس از عصر محقق نوشته شده‌اند -چنانكه نام خواهم برد- شروحى بر اين كتاب بوده‌اند، از آن جمله كتب: أساس الأحكام و تقرير المرام و جامع الجوامع و جواهر الكلامند 1.
    اصحاب از دوران مؤلف اين كتاب تا كنون ميل شديدى به اين كتاب داشته‌اند، و اين كتاب تاكنون نيز در مراكز علمى شيعه از متون درسى به حساب ميآيد، فقها نيز طى اين قرنها بر آن تكيه كرده بحث و درس خود را بر آن نهاده‌اند و بر آن شرح و حاشيه نوشته‌اند، اين كتاب داراى شروح بسيارى است و ميتوان اينگونه گفت كه بيشتر موسوعه‌هاى فقهى بزرگى كه پس از عصر محقق نوشته شده‌اند -چنانكه نام خواهم برد- شروحى بر اين كتاب بوده‌اند، از آن جمله كتب: أساس الأحكام و تقرير المرام و جامع الجوامع و جواهر الكلامند 1.


    (1)الذريعة:47 13،84،1611.
    (1) الذريعة:47 13،84،1611.


    == شهيد الثانى و حاشيه ايشان بر شرائع ==
    == شهيد الثانى و حاشيه ايشان بر شرائع ==
    خط ۷۵: خط ۷۵:
    شيخ تهرانى نيز نسخه‌اى از اين حاشيه يافته كه تنها شامل كتاب فرائض است، او اينگونه گفته: و رأيت نسخة من حاشية الشهيد على كتاب الفرائض خاصة من الشرائع فى مكتبة سيدنا الشيرازى بسامراء، أوله قوله: الفرائض هى جمع الفريضة بمعنى مفروضة من الفرض و هو التقدير، و ينتهى إلى قوله: الحمل يرث بشرط (1).
    شيخ تهرانى نيز نسخه‌اى از اين حاشيه يافته كه تنها شامل كتاب فرائض است، او اينگونه گفته: و رأيت نسخة من حاشية الشهيد على كتاب الفرائض خاصة من الشرائع فى مكتبة سيدنا الشيرازى بسامراء، أوله قوله: الفرائض هى جمع الفريضة بمعنى مفروضة من الفرض و هو التقدير، و ينتهى إلى قوله: الحمل يرث بشرط (1).


    (1)الذريعة:106 6،574.
    (1) الذريعة:106 6،574.


    ب: مصنف رحمه الله اين حاشيه را به شكلى گزيده و مختصر نگاشته، او ابتدا قول [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] را ميآورد و آنگاه به مقدار ضرورت شرح ميدهد، به همين دليل هم مگر در موارد بسيار كم استدلالى به آيات كريمه و احاديث شريفه نميبينيم، و نقل اقوال علما را نيز مگر در موارد نادرى نميآورند. گاهى هم به اقوال برخى علما مانند شهيد أول، و علامة حلى و [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] بدون اين كه نامى از آنها ببرد اشاره ميكند. ايشان در مقدمه اين حاشيه به مشخصات آن اشاره ميكنند و آن را مختصر ميدانند ايشان اينگونه ميگويند: تعليقة مختصرة و قيود محبرة، و نيز ميگويند: تقيد ما أطلقه و تبين ما أجمله.
    ب: مصنف رحمه الله اين حاشيه را به شكلى گزيده و مختصر نگاشته، او ابتدا قول [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلى]] را ميآورد و آنگاه به مقدار ضرورت شرح ميدهد، به همين دليل هم مگر در موارد بسيار كم استدلالى به آيات كريمه و احاديث شريفه نميبينيم، و نقل اقوال علما را نيز مگر در موارد نادرى نميآورند. گاهى هم به اقوال برخى علما مانند شهيد أول، و علامة حلى و [[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] بدون اين كه نامى از آنها ببرد اشاره ميكند. ايشان در مقدمه اين حاشيه به مشخصات آن اشاره ميكنند و آن را مختصر ميدانند ايشان اينگونه ميگويند: تعليقة مختصرة و قيود محبرة، و نيز ميگويند: تقيد ما أطلقه و تبين ما أجمله.