توحيد مفضل: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،')
    جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
    خط ۵۱: خط ۵۱:




    توحيد مفضل بن عمر ترجمه [[علامه مجلسى]] " به زبان فارسى است كه در سال 1094 ق به دست ايشان ترجمه شده است. مصحح اين كتاب آقاى [[باقری بیدهندی، ناصر|باقر بيدهندى]] مى‌باشد و پاورقى‌هاى آن توسط آیت‌الله [[شوشتری، محمد تقی|محمدتقى شوشترى]] انجام گرفته است. در اين كتاب به بيان شگفتى‌هاى آفرينش انسان و جهان هستى پرداخته‌اند و از اين راه به اثبات آفريدگارى حكيم و دانا پرداخته‌اند. در واقع اين كتاب املاى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بر [[مفضل بن عمر|مفضل بن عمر جعفى كوفى]]، يكى از اصحاب سرشناس و بزرگ آن حضرت مى‌باشد.
    توحيد مفضل بن عمر ترجمه [[علامه مجلسى]] " به زبان فارسى است كه در سال 1094 ق به دست ايشان ترجمه شده است. مصحح اين كتاب آقاى [[باقری بیدهندی، ناصر|باقر بيدهندى]] مى‌باشد و پاورقى‌هاى آن توسط آیت‌الله [[شوشتری، محمد تقی|محمدتقى شوشترى]] انجام گرفته است. در اين كتاب به بيان شگفتى‌هاى آفرينش انسان و جهان هستى پرداخته‌اند و از اين راه به اثبات آفريدگارى حكيم و دانا پرداخته‌اند. در واقع اين كتاب املاى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بر [[مفضل بن عمر|مفضل بن عمر جعفى كوفى]]، يكى از اصحاب سرشناس و بزرگ آن حضرت مى‌باشد.


    == ساختار و محتواى كتاب ==
    == ساختار و محتواى كتاب ==




    توحيد مفضل از دير باز مورد توجه علما و بزرگان بوده و حتى به زبان‌هاى ديگر ترجمه شده است. و براى بهره‌گيرى فارسى زبانان علامه [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|محمدباقر مجلسى]] آن را به فارسى ترجمه و نكات ارزشمندى را تحت عنوان «مترجم گويد» بدان افزوده است. مى‌توان ترجمه مرحوم مجلسى را شرحى مختصر و «مزجى» دانست كه باز شناختن سخنان شارح و متن، تنها با مقابله با اصل ممكن است.
    توحيد مفضل از دير باز مورد توجه علما و بزرگان بوده و حتى به زبان‌هاى ديگر ترجمه شده است. و براى بهره‌گيرى فارسى زبانان علامه [[مجلسی، محمدباقر بن محمدتقی|محمدباقر مجلسى]] آن را به فارسى ترجمه و نكات ارزشمندى را تحت عنوان «مترجم گويد» بدان افزوده است. مى‌توان ترجمه مرحوم مجلسى را شرحى مختصر و «مزجى» دانست كه باز شناختن سخنان شارح و متن، تنها با مقابله با اصل ممكن است.


    كتاب با مقدم‌هاى از مصحح آقاى [[باقری بیدهندی، ناصر|باقر بيدهندى]] در باره علوم بى‌كران ائمه مخصوصا [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] كه در اين كتاب به روشنى نمايان است، و از مقام و بزرگداشت مفضل نزد ائمه صحبت شده است.
    كتاب با مقدم‌هاى از مصحح آقاى [[باقری بیدهندی، ناصر|باقر بيدهندى]] در باره علوم بى‌كران ائمه مخصوصا [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] كه در اين كتاب به روشنى نمايان است، و از مقام و بزرگداشت مفضل نزد ائمه صحبت شده است.


    در اين ترجمه مقدم‌هاى از آیت‌الله شوشترى نقل شده است كه در آن از اهميت و جايگاه اين كتاب و بالخصوص [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] سخن مى‌گويد و امام را فردى دانشمند و نابغه معرفى مى‌كند. وى مطالب اين مقدمه را از كتاب "مغز متفكر جهان شيعه امام جعفر صادق عليه السّلام"، كه بيست و پنج نفر از استادان دانشگاه اروپا و امريكا اصل انگليسى آن را نوشته‌اند و ذبيح الله منصورى به اين اسم آن را ترجمه كرده، نقل مى‌كند: اولين كسى كه خبر به گردش زمين به دور خود داد [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بود، و از قول اين كتاب نظريه‌هاى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را كه جزء اولين نظريات است، مى‌آورد كه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اولين كسى است كه عقيده به عناصر اربعه را كه مدت يك هزار سال غيرقابل تزلزل به نظر مى‌رسيد، متزلزل كرد آن هم وقت گفتنش اين نظريه را هنوز يك نوجوان نشده طفل به شمار مى‌آمد؛ ولى نظريه مربوط به هوا را بعد از آن كه به سن رشد رسيد و به تدريس شروع كرد، بر زبان آورد.
    در اين ترجمه مقدم‌هاى از آیت‌الله شوشترى نقل شده است كه در آن از اهميت و جايگاه اين كتاب و بالخصوص [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] سخن مى‌گويد و امام را فردى دانشمند و نابغه معرفى مى‌كند. وى مطالب اين مقدمه را از كتاب "مغز متفكر جهان شيعه امام جعفر صادق عليه السّلام"، كه بيست و پنج نفر از استادان دانشگاه اروپا و امريكا اصل انگليسى آن را نوشته‌اند و ذبيح الله منصورى به اين اسم آن را ترجمه كرده، نقل مى‌كند: اولين كسى كه خبر به گردش زمين به دور خود داد [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] بود، و از قول اين كتاب نظريه‌هاى [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] را كه جزء اولين نظريات است، مى‌آورد كه [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] اولين كسى است كه عقيده به عناصر اربعه را كه مدت يك هزار سال غيرقابل تزلزل به نظر مى‌رسيد، متزلزل كرد آن هم وقت گفتنش اين نظريه را هنوز يك نوجوان نشده طفل به شمار مى‌آمد؛ ولى نظريه مربوط به هوا را بعد از آن كه به سن رشد رسيد و به تدريس شروع كرد، بر زبان آورد.