النور المبين في قصص الأنبياء و المرسلين (طبع قم): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ،' به '،') |
جز (جایگزینی متن - 'ا(' به 'ا (') |
||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
اما نسبت به كتاب تاريخى قطب الدين راوندى، گر چه ايشان به رواياتى كه در منابع شيعى آمده است، استناد نموده، اما نبايد از اين نكته غفلت كرد كه ايشان، بيشتر گزارشهاى تاريخى را بهصورت ناقص ذكر نموده كه نيازمند تكميل است. | اما نسبت به كتاب تاريخى قطب الدين راوندى، گر چه ايشان به رواياتى كه در منابع شيعى آمده است، استناد نموده، اما نبايد از اين نكته غفلت كرد كه ايشان، بيشتر گزارشهاى تاريخى را بهصورت ناقص ذكر نموده كه نيازمند تكميل است. | ||
نقد ديگر ايشان نسبت به جلد پنجم«بحارالانوار» است كه در آن، تواريخ انبيا(ع) ذكر شده است؛ [[جزایری، نعمتالله|سيد نعمت الله جزائرى]]، در اين باره اينگونه توضيح مىدهد كه علامه مجلسى، در اين كتاب، بهطور مفصلى گزارشهاى تاريخى انبيا(ع) را با توجه به آيات قرآنى و منابع حديثى دو مذهب تشيع و اهل سنت، ذكر نموده است كه براى خواننده مىتواند ملالآور باشد، ازاينرو، ايشان، با توجه به نقايصى كه در كتابهاى فوق بيان شد، كتاب «النور المبين فى قصص الانبياء و المرسلين» را به رشته تحرير درآورده است. | نقد ديگر ايشان نسبت به جلد پنجم«بحارالانوار» است كه در آن، تواريخ انبيا (ع) ذكر شده است؛ [[جزایری، نعمتالله|سيد نعمت الله جزائرى]]، در اين باره اينگونه توضيح مىدهد كه علامه مجلسى، در اين كتاب، بهطور مفصلى گزارشهاى تاريخى انبيا (ع) را با توجه به آيات قرآنى و منابع حديثى دو مذهب تشيع و اهل سنت، ذكر نموده است كه براى خواننده مىتواند ملالآور باشد، ازاينرو، ايشان، با توجه به نقايصى كه در كتابهاى فوق بيان شد، كتاب «النور المبين فى قصص الانبياء و المرسلين» را به رشته تحرير درآورده است. | ||
نويسنده، در مقدمه كتاب و با توجه به روايات معصومين (ع)، به بيان امورى همچون تعداد انبياى الهى (ع) و تعيين پيامبران اولو العزم، بيان فرق موجود بين نبى و امام(ع)، عصمت انبيا و... مىپردازد. | نويسنده، در مقدمه كتاب و با توجه به روايات معصومين (ع)، به بيان امورى همچون تعداد انبياى الهى (ع) و تعيين پيامبران اولو العزم، بيان فرق موجود بين نبى و امام(ع)، عصمت انبيا و... مىپردازد. | ||
ايشان، با ذكر روايتى صحيح السند از على بن ابراهيم قمى در ذيل آيه شريفه'''وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ ميثاقَ النَّبِيِّينَ لَما آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتابٍ وَ حِكْمَة ثُمَّ جاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلى ذلِكُمْ إِصْرى قالُوا أَقْرَرْنا قالَ فَاشْهَدُوا وَ أَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدين'''، بيان مىدارد كه خداوند متعال از همه پيامبران (و امتهايشان)، پيمان يارى و نصرت حضرت رسول اكرم(ص) را گرفت و اينكه در زمان رجعت، همه پيامبران و پيروان راستين آنها ديگربار زنده شده و به يارى حضرت صاحب الامر (ع) همراه با حضرت ختمى مرتبت(ص) و امير مؤمنان (ع)، خواهند شتافت و به خونخواهى حضرت سيد الشهدا(ع) مىپردازند. | ايشان، با ذكر روايتى صحيح السند از على بن ابراهيم قمى در ذيل آيه شريفه'''وَ إِذْ أَخَذَ اللَّهُ ميثاقَ النَّبِيِّينَ لَما آتَيْتُكُمْ مِنْ كِتابٍ وَ حِكْمَة ثُمَّ جاءَكُمْ رَسُولٌ مُصَدِّقٌ لِما مَعَكُمْ لَتُؤْمِنُنَّ بِهِ وَ لَتَنْصُرُنَّهُ قالَ أَ أَقْرَرْتُمْ وَ أَخَذْتُمْ عَلى ذلِكُمْ إِصْرى قالُوا أَقْرَرْنا قالَ فَاشْهَدُوا وَ أَنَا مَعَكُمْ مِنَ الشَّاهِدين'''، بيان مىدارد كه خداوند متعال از همه پيامبران (و امتهايشان)، پيمان يارى و نصرت حضرت رسول اكرم(ص) را گرفت و اينكه در زمان رجعت، همه پيامبران و پيروان راستين آنها ديگربار زنده شده و به يارى حضرت صاحب الامر (ع) همراه با حضرت ختمى مرتبت(ص) و امير مؤمنان (ع)، خواهند شتافت و به خونخواهى حضرت سيد الشهدا (ع) مىپردازند. | ||
ايشان، انبياى الهى، امامان و ملائكه(ع) را معصوم از هر گونه پليدى و گناه معرفى مى-نمايد و آياتى را كه در نگاه اول، اين وجودات مقدس را گناهكار معرفى مىكند، با ذكر حديثى از امام رضا(ع) در بيان عصمت انبيا(ع)، پاسخ مىدهد و ساحت آنها را از ارتكاب هر گونه خطا و لغزش مبرا معرفى مىنمايد. | ايشان، انبياى الهى، امامان و ملائكه(ع) را معصوم از هر گونه پليدى و گناه معرفى مى-نمايد و آياتى را كه در نگاه اول، اين وجودات مقدس را گناهكار معرفى مىكند، با ذكر حديثى از امام رضا (ع) در بيان عصمت انبيا (ع)، پاسخ مىدهد و ساحت آنها را از ارتكاب هر گونه خطا و لغزش مبرا معرفى مىنمايد. | ||
نويسنده، فصل اول كتاب را با ذكر خلقت حضرت آدم ابوالبشر (ع) و همسر ايشان آغاز مىنمايد و داستانى را كه در طى آن، اتفاقات مختلفى، همچون سؤال نمودن ملائكه از خداوند متعال از علت خلق آدم(ع)، امر نمودن ملائكه به سجده در برابر حضرت آدم(ع) و امتناع ابليس از آن، منتقل شدن به زمين، توبه حضرت آدم(ع) و قبول آن از جانب خداوند متعال و... رخ داده است، با استناد به آيات قرآن مجيد نقل مىكند. | نويسنده، فصل اول كتاب را با ذكر خلقت حضرت آدم ابوالبشر (ع) و همسر ايشان آغاز مىنمايد و داستانى را كه در طى آن، اتفاقات مختلفى، همچون سؤال نمودن ملائكه از خداوند متعال از علت خلق آدم(ع)، امر نمودن ملائكه به سجده در برابر حضرت آدم(ع) و امتناع ابليس از آن، منتقل شدن به زمين، توبه حضرت آدم(ع) و قبول آن از جانب خداوند متعال و... رخ داده است، با استناد به آيات قرآن مجيد نقل مىكند. |