حدوث العالم: تفاوت میان نسخه‌ها

۱ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۰ مارس ۲۰۱۷
جز
جایگزینی متن - 'ز«' به 'ز «'
جز (جایگزینی متن - 'ن«' به 'ن «')
جز (جایگزینی متن - 'ز«' به 'ز «')
خط ۷۱: خط ۷۱:
وى، در بخش اول، به استدلال براى اثبات حادث بودن جهان و نقض كلام [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] پرداخته است. او، نخست، اعتراضات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] را بر ادله حدوث جهان ذكر كرده و به يكايك آنها پاسخ داده و سپس خود، دليلى ديگر(غير از ادله‌اى كه مورد اعتراض [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] واقع شده است)، بر اثبات حدوث جهان اقامه نموده است.
وى، در بخش اول، به استدلال براى اثبات حادث بودن جهان و نقض كلام [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] پرداخته است. او، نخست، اعتراضات [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] را بر ادله حدوث جهان ذكر كرده و به يكايك آنها پاسخ داده و سپس خود، دليلى ديگر(غير از ادله‌اى كه مورد اعتراض [[ابن سینا، حسین بن عبدالله|ابن سينا]] واقع شده است)، بر اثبات حدوث جهان اقامه نموده است.


وى، در بخش دوم، شبهاتى را كه باعث اعتقاد به قدم جهان شده، ذكر كرده و به تك تك آنها پاسخ داده است. به اعتقاد وى، همه شبهات مزبور مبتنى بر پنج اصل است كه سه‌تا از آنها على الاطلاق باطلند و عبارتند از: قدم زمان، قدم ماده و لازمه وجود خداى تعالى بودن وجود جهان و يكى از آنها، مطلقا حق است و عبارت است از: منزه بودن خداى تعالى از تغير و حلول حوادث در وى و يكى از آنها، بر اساس يك معنا باطل و بر پايه معنايى ديگر حق است و آن، عبارت است از: واحد بودن خدا از هر جهت كه اگر مراد از«هر جهت»، اين باشد كه او فقط ذات است و داراى علم و قدرت و هيچ صفت ديگرى نيست، اين، باطل است و اگر مقصود، اين باشد كه‌او شريك و مثل ندارد، اين، حق است؛ البته معتقدين به قدم جهان، به هر يك از دو اصل مزبور(اصلى كه مطلقا حق است و اصلى كه بنا بر يك معنا حق و بنا بر معنايى ديگر باطل است)، مقدمات باطلى را ضميمه كرده و به نتيجه باطلى رسيده‌اند.
وى، در بخش دوم، شبهاتى را كه باعث اعتقاد به قدم جهان شده، ذكر كرده و به تك تك آنها پاسخ داده است. به اعتقاد وى، همه شبهات مزبور مبتنى بر پنج اصل است كه سه‌تا از آنها على الاطلاق باطلند و عبارتند از: قدم زمان، قدم ماده و لازمه وجود خداى تعالى بودن وجود جهان و يكى از آنها، مطلقا حق است و عبارت است از: منزه بودن خداى تعالى از تغير و حلول حوادث در وى و يكى از آنها، بر اساس يك معنا باطل و بر پايه معنايى ديگر حق است و آن، عبارت است از: واحد بودن خدا از هر جهت كه اگر مراد از «هر جهت»، اين باشد كه او فقط ذات است و داراى علم و قدرت و هيچ صفت ديگرى نيست، اين، باطل است و اگر مقصود، اين باشد كه‌او شريك و مثل ندارد، اين، حق است؛ البته معتقدين به قدم جهان، به هر يك از دو اصل مزبور(اصلى كه مطلقا حق است و اصلى كه بنا بر يك معنا حق و بنا بر معنايى ديگر باطل است)، مقدمات باطلى را ضميمه كرده و به نتيجه باطلى رسيده‌اند.


== وضعيت كتاب ==
== وضعيت كتاب ==
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش