أدب الشيعة إلی نهاية القرن الثاني الهجري: تفاوت میان نسخه‌ها

    جز (جایگزینی متن - 'ن(' به 'ن (')
    جز (جایگزینی متن - 'ر(' به 'ر (')
    خط ۴۳: خط ۴۳:
    '''أدب الشيعة إلى نهاية القرن الثاني الهجري'''، اثر [[عبدالحسيب طه حميده]]، بررسى و مطالعه ادبيات تشيع و تأثيرات آن بر ادبيات عرب، از ابتداى شكل‌گيرى مذهب تشيع تا اواخر قرن دوم هجرى مى‌باشد كه به زبان عربى و در سال 1362ق، نوشته شده است.
    '''أدب الشيعة إلى نهاية القرن الثاني الهجري'''، اثر [[عبدالحسيب طه حميده]]، بررسى و مطالعه ادبيات تشيع و تأثيرات آن بر ادبيات عرب، از ابتداى شكل‌گيرى مذهب تشيع تا اواخر قرن دوم هجرى مى‌باشد كه به زبان عربى و در سال 1362ق، نوشته شده است.


    انگيزه تأليف اين اثر، دو موضوع بوده است: اول آنكه در ادبيات شيعه، سلاله پيامبر(ص) مورد ستايش و تمجيد قرار گرفته و به واسطه آن، جايگاه، حق و ظلمى كه به ايشان روا شده بيان مى‌گردد؛ ثانيا ادبيات، به تصوير كشيدن عواطف و احساسات ناب و پاك انسانى مى‌باشد <ref>همان، ص 6</ref>.
    انگيزه تأليف اين اثر، دو موضوع بوده است: اول آنكه در ادبيات شيعه، سلاله پيامبر (ص) مورد ستايش و تمجيد قرار گرفته و به واسطه آن، جايگاه، حق و ظلمى كه به ايشان روا شده بيان مى‌گردد؛ ثانيا ادبيات، به تصوير كشيدن عواطف و احساسات ناب و پاك انسانى مى‌باشد <ref>همان، ص 6</ref>.


    == ساختار ==
    == ساختار ==
    خط ۸۱: خط ۸۱:
    از جمله مباحث اين فصل عبارتند از: ادبيات موازنه بين بنى هاشم و بنى اميه، شهادت امام حسين (ع) و تأثير آن بر ادبيات، جنبه‌هاى ادبى در ادوار مختلف شعر شيعى، ادبيات شيعى در اوايل دولت عباسى، ادبيات ديگر مذاهب و فرق، ادبيات خوارج، ادبيات بنى زبير و... <ref>همان</ref>.
    از جمله مباحث اين فصل عبارتند از: ادبيات موازنه بين بنى هاشم و بنى اميه، شهادت امام حسين (ع) و تأثير آن بر ادبيات، جنبه‌هاى ادبى در ادوار مختلف شعر شيعى، ادبيات شيعى در اوايل دولت عباسى، ادبيات ديگر مذاهب و فرق، ادبيات خوارج، ادبيات بنى زبير و... <ref>همان</ref>.


    در فصل پنجم، به معرفى مهم‌ترين ادبا و خطباى بزرگ شيعه پرداخته شده است كه از جمله آن‌ها مى‌توان به افراد زير اشاره نمود: حسين بن على(ع)، عبدالله بن عباس، حسن بن على(ع)، عقيل بن ابى‌طالب، محمد بن زيد بن على(ع)، زيد بن على بن حسين (ع)، عبدالله بن حسن (ع)، محمد باقر(ع)، صعصعة بن صوحان، سليمان بن صرد، مختار بن ابى‌عبيده ثقفى، كميت بن زيد اسدى و سيد حميرى <ref>همان، ص 184</ref>.
    در فصل پنجم، به معرفى مهم‌ترين ادبا و خطباى بزرگ شيعه پرداخته شده است كه از جمله آن‌ها مى‌توان به افراد زير اشاره نمود: حسين بن على(ع)، عبدالله بن عباس، حسن بن على(ع)، عقيل بن ابى‌طالب، محمد بن زيد بن على(ع)، زيد بن على بن حسين (ع)، عبدالله بن حسن (ع)، محمد باقر (ع)، صعصعة بن صوحان، سليمان بن صرد، مختار بن ابى‌عبيده ثقفى، كميت بن زيد اسدى و سيد حميرى <ref>همان، ص 184</ref>.


    از اين ميان، به سه شخصيت بيش از ديگران پرداخته شده كه عبارتند از:
    از اين ميان، به سه شخصيت بيش از ديگران پرداخته شده كه عبارتند از: