تذكرة الأولياء (زوار): تفاوت میان نسخه‌ها - ویکی‌نور، دانشنامهٔ تخصصی

خط ۸۹:

امروز تاريخ امّت اسلامى بيش از هر چيز، به مردانى وام‌دار است كه در درازناى قرون، به تأليف چنين فرهنگ‌ها همت كردند؛ آثارى كه به واقع مجموعه‌هايى در باره فرهنگ اسلامى‌اند. تاريخ‌نگاران، در وقايع‌نامه‌هاى سده‌هاى سوم تا نهم، در پايان روى‌دادهاى هر سال، «وفيات اعيان» آن سال را نيز نقل و ضبط مى‌كردند. اعيان، بيشتر، شخصيت‌هايى بودند كه مناصبى دينى بر عهده داشتند، مانند قاضيان، خطبا و علما، اما گاهى نيز شرح احوال ديگر شخصيت‌هاى رسمى را گرد مى‌آوردند و در پايان سده‌هاى هفتم تا سيزدهم، مجموعه‌هايى در باره شرح احوال شخصيت‌هاى قرن‌هاى گذشته تأليف شد، آن‌گاه به همان شيوه مجموعه‌هايى در باره شرح احوال محدّثان و قضات و مجموعه‌هايى در باره شرح احوال دانشمندان(عالمان) پديد آمد كه بر پايه مكتب‌هاى فقهى و مذاهب، دسته‌بندى شده بودند. هم‌چنين مجموعه‌هايى در باره شرح احوال قاريان و مفسّران سامان يافت. نام برخى از نخستين كتاب‌هاى از اين دست، چنين است:

1. «الطبقات»، نوشته خليفة بن خياط العصفرى، در باره شرح احوال 3325 تن از اصحاب پيامبر و تابعان آنان؛

#«الطبقات»، نوشته خليفة بن خياط العصفرى، در باره شرح احوال 3325 تن از اصحاب پيامبر و تابعان آنان؛

#«اسد الغابة فى معرفة الصحابة»، نوشته عز الدّين بن اثير(د 630)؛

2. «اسد الغابة فى معرفة الصحابة»، نوشته عز الدّين بن اثير(د 630)؛

#«الاصابة فى تمييز الصحابة»، نوشته احمد بن على هاجر العسقلانى(د 852)؛

#«التاريخ الكبير»، نوشته البخارى(د 256)؛

3. «الاصابة فى تمييز الصحابة»، نوشته احمد بن على هاجر العسقلانى(د 852)؛

#«الجرح و التعديل»، نوشته عبدالرحمن بن ابى حاتم الرازى(د 327)؛

#«ميزان الاعتدال فى نقد الرجال»، نوشته محمد بن احمد ال[[ذهبى]].

4. «التاريخ الكبير»، نوشته البخارى(د 256)؛

5. «الجرح و التعديل»، نوشته عبدالرحمن بن ابى حاتم الرازى(د 327)؛

6. «ميزان الاعتدال فى نقد الرجال»، نوشته محمد بن احمد ال[[ذهبى]].

ب) منبع‌شناسى: