عرفان و عارف نمایان (ترجمه كسر اصنام الجاهلية): تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'ه«' به 'ه «') |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
3. بيشتر پاورقى‌هاى مترجم، إرجاعى[5] و در مواردى، توضيحى[6] و به ندرت، انتقادى[7] است. | 3. بيشتر پاورقى‌هاى مترجم، إرجاعى[5] و در مواردى، توضيحى[6] و به ندرت، انتقادى[7] است. | ||
4. توضيح مترجم در باره | 4. توضيح مترجم در باره ترجمه «قرّة أعين» به «روشنى چشم‌ها» در آيه «فلا تعلم نفس ما أخفى لهم من قرّة أعين جزاء بما كانوا يعملون»،[8] از نظر أدبى و تفسيرى جالب است.[9] هم‌چنين مترجم تصريح كرده كه ترجمه جمله «قضم الدنيا قضماً»، به «اندك نيازى از دنيا برگرفت»، مفهومى(نه لفظى)، است.[10] | ||
5. برخى از توضيحات مترجم، از نظر تاريخ فلسفه و كتاب‌شناسى صدر المتألهين سودمند است.[11] | 5. برخى از توضيحات مترجم، از نظر تاريخ فلسفه و كتاب‌شناسى صدر المتألهين سودمند است.[11] | ||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
11. مترجم، در چند مورد يادآور شده كه آنچه در متن آمده، تضمينى از آيات و يا إشاره‌اى به آيه يا حديث است.[17] | 11. مترجم، در چند مورد يادآور شده كه آنچه در متن آمده، تضمينى از آيات و يا إشاره‌اى به آيه يا حديث است.[17] | ||
12. مترجم، پاسخ | 12. مترجم، پاسخ مسئله «تضعيف مكعب» را كه در متن مطرح شده، به كتاب كشكول [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] إرجاع داده است.[18] | ||
در باره آقاى محسن بيدارفر، قابل ذكر است كه او يك مترجم ساده نيست، بلكه افزون بر آن، در زمينه فلسفه و عرفان، استاد و صاحب‌نظر نيز هست و آثار علمى متعددى را تصحيح و با مقدمه‌هاى عالمانه و تعليقات لازم منتشر كرده است. آثار منتشر شده از سوى جناب بيدارفر؛ به‌ويژه مقاله‌هاى«پاسخ به شبهاتى در باب تأويل و تفسير»[19] و«پاسخى كوتاه به تأملى ديگر»،[20] بيان‌گر روش انديشه و پژوهش ايشان است و عقل‌گرايى و باور عميق او به شريعت و حكمت متعاليه را مى‌رساند و چگونگى تقابل و مواجهه صحيح با جمود و ظاهرگرايى را مى‌آموزد. | در باره آقاى محسن بيدارفر، قابل ذكر است كه او يك مترجم ساده نيست، بلكه افزون بر آن، در زمينه فلسفه و عرفان، استاد و صاحب‌نظر نيز هست و آثار علمى متعددى را تصحيح و با مقدمه‌هاى عالمانه و تعليقات لازم منتشر كرده است. آثار منتشر شده از سوى جناب بيدارفر؛ به‌ويژه مقاله‌هاى«پاسخ به شبهاتى در باب تأويل و تفسير»[19] و«پاسخى كوتاه به تأملى ديگر»،[20] بيان‌گر روش انديشه و پژوهش ايشان است و عقل‌گرايى و باور عميق او به شريعت و حكمت متعاليه را مى‌رساند و چگونگى تقابل و مواجهه صحيح با جمود و ظاهرگرايى را مى‌آموزد. | ||