الرسائل الفقهية (نجومي): تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد‌‎'
جز (جایگزینی متن - 'دعاي' به 'دعای')
جز (جایگزینی متن - 'سيد ' به 'سيد‌‎')
خط ۲۳: خط ۲۳:
}}
}}


'''الرسائل الفقهية''' اين كتاب تأليف [[حسینی نجومی، مرتضی|آيت‌اللّه سيد مرتضى حسينى نجومى]] است كه مشتمل بر چهار رساله فقهى بوده؛ سه تاى آنها به زبان عربى و يكى ديگر به زبان فارسى تأليف گرديده است. تاريخ تأليف اين رساله‌ها سال‌هاى 1414ق و 1416ق مى‌باشد.
'''الرسائل الفقهية''' اين كتاب تأليف [[حسینی نجومی، مرتضی|آيت‌اللّه سيد‌‎مرتضى حسينى نجومى]] است كه مشتمل بر چهار رساله فقهى بوده؛ سه تاى آنها به زبان عربى و يكى ديگر به زبان فارسى تأليف گرديده است. تاريخ تأليف اين رساله‌ها سال‌هاى 1414ق و 1416ق مى‌باشد.


==ساختار==
==ساختار==
خط ۵۵: خط ۵۵:
رساله حرمت خمر و ديگر مسكرات:
رساله حرمت خمر و ديگر مسكرات:


روايات على الظاهر در مورد طهارت و نجاست خمر و ديگر مسكرات داراى تعارض مى‌باشند و علما نيز استفاده‌هاى گوناگون كرده‌اند، فلذا مؤلف در مقدمه اين رساله بحثى مفصل راجع به اين تعارض بيان كرده است. ايشان بعد از ذكر اين مقدمه فتواى علما را در اين زمينه بازگو كرده است؛ اولين نظريه از سيد مرتضى در ناصريات است كه حكم به نجاست خمر و هر شراب مسكرى داده است؛ ايشان فتواى مذكور را اجماع بين مسلمين مى‌دانند و تنها از بعضى ياد مى‌كنند كه مخالفت با اين حكم نموده‌اند، لكن اعتبارى به حرف اين دسته نمى‌باشد. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] نيز در مبسوط نجاست خمر را بلا خلاف دانسته، مى‌گويد: تمام مسكرات نزد ما حكم خمر را دارند.
روايات على الظاهر در مورد طهارت و نجاست خمر و ديگر مسكرات داراى تعارض مى‌باشند و علما نيز استفاده‌هاى گوناگون كرده‌اند، فلذا مؤلف در مقدمه اين رساله بحثى مفصل راجع به اين تعارض بيان كرده است. ايشان بعد از ذكر اين مقدمه فتواى علما را در اين زمينه بازگو كرده است؛ اولين نظريه از سيد‌‎مرتضى در ناصريات است كه حكم به نجاست خمر و هر شراب مسكرى داده است؛ ايشان فتواى مذكور را اجماع بين مسلمين مى‌دانند و تنها از بعضى ياد مى‌كنند كه مخالفت با اين حكم نموده‌اند، لكن اعتبارى به حرف اين دسته نمى‌باشد. [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]] نيز در مبسوط نجاست خمر را بلا خلاف دانسته، مى‌گويد: تمام مسكرات نزد ما حكم خمر را دارند.


استدلال به كتاب، بخش ديگر رساله است كه وضوح آيه 90 سوره مائده دليل بسيار روشنى در اين زمينه مى‌باشد كه مى‌فرمايد: '''«إنّما الخمر و الميسر و الأنصاب و الأزلام رجس من عمل الشيطان فاجتنبوه»'''، البته اين به شرطى است كه كلمه رجس را به معنى نجاست بدانيم كما اينكه سيد مرتضى در ناصريات چنين ادعایى را مطرح نموده است.
استدلال به كتاب، بخش ديگر رساله است كه وضوح آيه 90 سوره مائده دليل بسيار روشنى در اين زمينه مى‌باشد كه مى‌فرمايد: '''«إنّما الخمر و الميسر و الأنصاب و الأزلام رجس من عمل الشيطان فاجتنبوه»'''، البته اين به شرطى است كه كلمه رجس را به معنى نجاست بدانيم كما اينكه سيد‌‎مرتضى در ناصريات چنين ادعایى را مطرح نموده است.


استدلال به روايات بخش ديگر رساله است كه اولين روايت از [[الکافی|كافى]] به نقل از عبداللّه بن سنان آمده كه مى‌گويد: «سألت أبا عبداللّه‌ عليه‌السلام عن الذي يعير ثوبه لمن يعلم أنه يأكل لحم الجري أو يشرب الخمر فيردّه أ يصلّي فيه قبل أن يغسله؟ قال لا يصلّي فيه حتى يغسله»، البته مناقشاتى در اين روايت‌ها وجود دارد كه البته روايت فوق الذكر دليل روشنى مى‌باشد.
استدلال به روايات بخش ديگر رساله است كه اولين روايت از [[الکافی|كافى]] به نقل از عبداللّه بن سنان آمده كه مى‌گويد: «سألت أبا عبداللّه‌ عليه‌السلام عن الذي يعير ثوبه لمن يعلم أنه يأكل لحم الجري أو يشرب الخمر فيردّه أ يصلّي فيه قبل أن يغسله؟ قال لا يصلّي فيه حتى يغسله»، البته مناقشاتى در اين روايت‌ها وجود دارد كه البته روايت فوق الذكر دليل روشنى مى‌باشد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش