نجف، محمدطه: تفاوت میان نسخه‌ها

|data-type='authorWritings'|

«آیت‌الله محمد طه نجفى»، عالم دينى، فقيه شيعى، اصولى، رجالى، مجتهد، مدرس، زاهد، عابد و شاعر، در سال 1241ق، در نجف اشرف ديده به جهان گشود و در همان‌جا نشو و نما يافت. مقدمات را از شيخ عبدالرضا طفيلى و دايى‌اش، شيخ جواد، فراگرفت.

1. سيد محمد سعيد حبوبى؛

 

2. علامه سيد محسن امين؛

 

3. شيخ على جواهرى؛

 

4. شيخ حسن، فرزند شيخ محمد حسن [[صاحب جواهر، محمدحسن|صاحب جواهر]]؛

 

5. سيد مهدى حكيم؛

 

6. سيد محمد كاشى حائرى؛

 

7. سيد عدنان بحرانى؛

1. الانصاف فى تحقيق مسائل الخلاف؛

 

2. حاشيه بر الجواهر در فقه؛

 

3. اتقان المقال فى احوال الرجال(در شرح حال رجال حديث كه در ابتدا، نام آن، «احياء الموات فى اسماء الرواة» بود)؛

 

4. الفوائد السنية(حاشيه بر فرائد الاصول شيخ انصارى)؛

 

5. غناء المخلصين؛

 

6. حاشيه بر المعالم؛

 

7. شرح منظومه بحر العلوم؛

 

8. كشف الحجاب فى استصحاب الكرّ و مطلق الاستصحاب؛

 

9. كشف الاستار عن حكم الخارج عن دار الاقامة فى الاسفار.

[[تعلیقة علی معالم الأصول (نجفي، محمد طه)]] / نوع اثر: کتاب / نقش: معلق