علامه، ضیاءالدین: تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۲۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR07148.jpg|بندانگشتی|علامه، ضیاءالدین]] | [[پرونده:NUR07148.jpg|بندانگشتی|علامه، ضیاءالدین]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |علامه، ضیاءالدین | ||
|- | |- | ||
| | |نامهای دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | آیتالله علامه اصفهانی | ||
علامه اصفهانی، ضیاءالدین | علامه اصفهانی، ضیاءالدین | ||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |1290ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |اصفهان | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |1378 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" |[[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] | ||
[[حسینی شاهرودی، محمود|سيد محمود شاهرودى]] | |||
[[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]] | |||
[[آقا بزرگ تهرانى]] | |||
[[سيد عبدالهادى شيرازى]] | |||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" |[[مجمع الرجال]] | ||
[[الوافی]] | [[الوافی]] | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE07148AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''سيد ضياءالدين علامه اصفهانى''' (1290-1377ش)، فقیه، اصولی، مؤلف و مصحح. | |||
== ولادت == | |||
در حدود سال 1290ش (1330ق) در اصفهان و در خاندانى عالم به دنيا آمد. | |||
== | ==تحصیلات== | ||
وى در نوجوانى بر اثر عشق وافر به تحصيل، به فراگيرى علوم اسلامى پرداخت. | وى در نوجوانى بر اثر عشق وافر به تحصيل، به فراگيرى علوم اسلامى پرداخت. | ||
وى در نجف از دروس خارج آيات عظام: سيد عبدالهادى | وى در نجف از دروس خارج آيات عظام: [[سيد عبدالهادى شيرازى]]، [[حکیم، سید محسن|سيد محسن حكيم]]، [[حسینی شاهرودی، محمود|سيد محمود شاهرودى]] و [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]] و ديگران استفاده برد و از آنان اجازه اجتهاد و روايت گرفت. وى در نجف بر اثر ملازمت و تماس دائم با محقق فرزانه، [[آقا بزرگ تهرانى]] و استفاده از محضر او در فنون كتابشناسى و رجال موفق به نوشتن آثار ارزشمندى گرديد. استاد علامه پس از ده سال توقف در نجف به اصفهان بازگشت و به انجام امور دينى و حل مشكلات مردم همت گماشت. | ||
==فعالیتها== | ==فعالیتها== | ||
انتشار هفتهنامه نداى دين در اصفهان در دوران دكتر مصدق، مبارزه با بهائيان، پيوستن به جرگه فداييان اسلام و نيز سخنرانىهاى آتشين عليه دستگاه حاكم و انتقاد از اوضاع زمان، از جمله | انتشار هفتهنامه نداى دين در اصفهان در دوران دكتر مصدق، مبارزه با بهائيان، پيوستن به جرگه فداييان اسلام و نيز سخنرانىهاى آتشين عليه دستگاه حاكم و انتقاد از اوضاع زمان، از جمله فعالیتهای سياسى و اجتماعى ايشان بوده است. اين فعاليتها عكسالعمل رژيم را به دنبال آورد و با فشارهايى كه به ايشان وارد گرديد، در 37 سالگى مجبور به مهاجرت به عتبات عاليات شد. | ||
تأسیس انجمن تبلیغات دینی اصفهان، تأسیس بیمارستان عسگریه، تأسیس حسینیهی رضوی در اصفهان و تأسیس حسینیهی اصفهانیها در مشهد مقدس از جمله اقدامات به یادماندگی و ماندگار این عالم گرانقدر است. | |||
== | ==وفات== | ||
وى سرانجام در 10 بهمن 1377 برابر با 14 شوال 1419 بر اثر شدت بيمارى در 87 سالگى چشم از جهان فروبست و پس از تشييعى با شكوه، در جوار مزار [[علامه مجلسى]] به خاک سپرده شد. | |||
== آثار== | |||
از ايشان آثار متعددى بر جاى مانده كه برخى از آنها از اين قرارند: | از ايشان آثار متعددى بر جاى مانده كه برخى از آنها از اين قرارند: | ||
خط ۵۹: | خط ۷۲: | ||
# تحقيق كتاب الوافى در شانزده جلد | # تحقيق كتاب الوافى در شانزده جلد | ||
# تحقيق مجمع الرجال در هفت جلد. | # تحقيق مجمع الرجال در هفت جلد. | ||
# ضياءالدرايه | |||
# ضياءالقاري | |||
== | ==منابع مقاله== | ||
#[https://rasekhoon.net/calender/show/554541/%D8%B1%D8%AD%D9%84%D8%AA-%D9%85%D8%AD%D9%82%D9%82-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%8A-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%8A-%D8%A2%D9%8A%D8%AA-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%B3%D9%8A%D8%AF-%D8%B6%D9%8A%D8%A7-%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%8A%D9%86-%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%81%D8%A7%D9%86%D9%8A-%D8%A7%D8%B5%D9%81%D9%87%D8%A7%D9%86%D9%8A-1377-%D8%B4 پایگاه راسخون] | |||
#[https://mihanvideo.com/video/24855/3669/%D8%B3%DB%8C%D8%AF_%D8%B6%DB%8C%D8%A7_%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86_%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85%D9%87 میهن ویدئو] | |||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[مجمع الرجال]] | |||
[[مجمع الرجال]] | |||
[[الوافي]] | [[الوافي]] | ||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:اردیبهشت (1400)]] |
نسخهٔ کنونی تا ۶ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۳
نام | علامه، ضیاءالدین |
---|---|
نامهای دیگر | آیتالله علامه اصفهانی
علامه اصفهانی، ضیاءالدین حسینی اصفهانی، ضیاءالدین |
نام پدر | |
متولد | 1290ش |
محل تولد | اصفهان |
رحلت | 1378 ق |
اساتید | سيد محسن حكيم |
برخی آثار | مجمع الرجال |
کد مؤلف | AUTHORCODE07148AUTHORCODE |
سيد ضياءالدين علامه اصفهانى (1290-1377ش)، فقیه، اصولی، مؤلف و مصحح.
ولادت
در حدود سال 1290ش (1330ق) در اصفهان و در خاندانى عالم به دنيا آمد.
تحصیلات
وى در نوجوانى بر اثر عشق وافر به تحصيل، به فراگيرى علوم اسلامى پرداخت.
وى در نجف از دروس خارج آيات عظام: سيد عبدالهادى شيرازى، سيد محسن حكيم، سيد محمود شاهرودى و سيد ابوالقاسم خويى و ديگران استفاده برد و از آنان اجازه اجتهاد و روايت گرفت. وى در نجف بر اثر ملازمت و تماس دائم با محقق فرزانه، آقا بزرگ تهرانى و استفاده از محضر او در فنون كتابشناسى و رجال موفق به نوشتن آثار ارزشمندى گرديد. استاد علامه پس از ده سال توقف در نجف به اصفهان بازگشت و به انجام امور دينى و حل مشكلات مردم همت گماشت.
فعالیتها
انتشار هفتهنامه نداى دين در اصفهان در دوران دكتر مصدق، مبارزه با بهائيان، پيوستن به جرگه فداييان اسلام و نيز سخنرانىهاى آتشين عليه دستگاه حاكم و انتقاد از اوضاع زمان، از جمله فعالیتهای سياسى و اجتماعى ايشان بوده است. اين فعاليتها عكسالعمل رژيم را به دنبال آورد و با فشارهايى كه به ايشان وارد گرديد، در 37 سالگى مجبور به مهاجرت به عتبات عاليات شد.
تأسیس انجمن تبلیغات دینی اصفهان، تأسیس بیمارستان عسگریه، تأسیس حسینیهی رضوی در اصفهان و تأسیس حسینیهی اصفهانیها در مشهد مقدس از جمله اقدامات به یادماندگی و ماندگار این عالم گرانقدر است.
وفات
وى سرانجام در 10 بهمن 1377 برابر با 14 شوال 1419 بر اثر شدت بيمارى در 87 سالگى چشم از جهان فروبست و پس از تشييعى با شكوه، در جوار مزار علامه مجلسى به خاک سپرده شد.
آثار
از ايشان آثار متعددى بر جاى مانده كه برخى از آنها از اين قرارند:
- تفسير ضياء
- تحقيق كتاب الوافى در شانزده جلد
- تحقيق مجمع الرجال در هفت جلد.
- ضياءالدرايه
- ضياءالقاري