انقلاب مشروطیت ایران: تفاوت میان نسخه‌ها

    از ویکی‌نور
    (صفحه ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> [[پرونده:NUR11210J1.jpg|بندانگش» ایجاد کرد.)
     
    جز (جایگزینی متن - '}}↵↵↵'''' به '}} '''')
     
    (۵۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد)
    خط ۱: خط ۱:
    <div class='wikiInfo'>
    {{جعبه اطلاعات کتاب
    [[پرونده:NUR11210J1.jpg|بندانگشتی|انقلاب مشروطیت ایران]]
    | تصویر =NUR11210J1.jpg
    {| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
    | عنوان =انقلاب مشروطیت ایران
    |+ |
    | عنوان‌های دیگر =
    |-
    | پدیدآوران =  
    ! نام کتاب!! data-type='bookName'|انقلاب مشروطیت ایران
    [[قزوینی، مهری]] (مترجم)
    |-
    |نام های دیگر کتاب
    |data-type='otherBookNames'|
    |-
    |پدیدآورندگان
    |data-type='authors'|[[قزوینی، مهری]] (مترجم)


    [[براون، ادوارد گرانویل]] (نويسنده)
    [[براون، ادوارد گرانویل]] (نویسنده)


    [[سعدوندیان، سیروس]] (ويراستار)
    [[سعدوندیان، سیروس]] (ويراستار)
    |-
    | زبان =فارسی
    |زبان  
    | کد کنگره =‏DSR‎‏ ‎‏1407‎‏ ‎‏/‎‏ب‎‏4‎‏الف‎‏7
    |data-type='language'|فارسی
    | موضوع =
    |-
    ایران - تاریخ - انقلاب مشروطه، 1324 - 1327ق.
    |کد کنگره  
    | ناشر =
    |data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|‏DSR‎‏ ‎‏1407‎‏ ‎‏/‎‏ب‎‏4‎‏الف‎‏7
    کوير
    |-
    | مکان نشر =تهران - ایران
    |موضوع  
    | سال نشر = 1380 ش  
    |data-type='subject'|ایران - تاریخ - انقلاب مشروطه، 1324 - 1327ق.
    |-
    |ناشر  
    |data-type='publisher'|کوير
    |-
    |مکان نشر  
    |data-type='publishPlace'|تهران - ایران
    |-
    |سال نشر  
    |data-type='publishYear'| 1380 هـ.ش  
    |-class='articleCode'
    |کد اتوماسیون
    |data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE11210AUTOMATIONCODE
    |}
    </div>


    | کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE11210AUTOMATIONCODE
    | چاپ =2
    | شابک =964-6144-09-8
    | تعداد جلد =1
    | کتابخانۀ دیجیتال نور =11210
    | کتابخوان همراه نور =11210
    | کد پدیدآور =
    | پس از =
    | پیش از =
    }}
    '''''انقلاب مشروطیت ایران''''' تألیف [[براون، ادوارد گرانویل|ادوارد گرانويل براون]] و با ترجمه [[قزوینی، مهری|مهری قزوینی]]
    اين اثر از كتاب‌ها و اسناد تاريخى دسته يكم و آثار خارجى پرآوازه درباره پديده تاريخى نهضت مشروطيت ایران (1323 ه.ق) به شمار مى‌رود كه در همان روزگار نوشته و منتشر شده است و اطلاعات فراوان و تحليل‌هاى كمابيش سامان‌مند تاريخى درباره دگرگونى‌هاى آن روزگار ایران عرضه مى‌كند.


    == معرفى اجمالى ==
    ==ساختار==
    اثر [[براون، ادوارد گرانویل|براون]] يازده فصل دارد. رخدادهایى كه وى آنها را برشمرده است، از آغاز نهضت (اول محرم 1323 / هشتم مارس 1905)، يكى پس از ديگرى به وقوع مى‌پيوندد. اگر چه هر يك از اين حوادث از ديد تاريخى مهم مى‌نمايند، و هر يك از آنها به طور مستقل نمونه‌هاى روشنى از نهضت مشروطه به شمار مى‌روند، هيچ يك به تنهایى جهت حركت فعالان جنبش را نشان نمى‌دهند و نویسنده خطهاى اصلى پيوند آنان را با يك‌ديگر ترسيم نمى‌كند و از اين رو، بررسى هر يك از اين رويدادها به تنهایى سودمند نيست و اعتبارى ندارد و اهميت خودش را از دست مى‌دهد.


    ==گزارش محتوا==
    نویسنده در فصل نخست، با اشاره به تاريخ زندگى، سفرها و آشنايى سيد‌ ‎جمال‌الدين، پيشواى اتّحاد اسلام با برخى از رجال سياسى، علمى، فرهنگى، اجتماعى و دينى آن روزگار، به پاره‌اى از جنبش‌هاى كشورهاى آسيايى و جهان اسلام و سپس به جنبش مشروطه خواهى در ایران مى‌پردازد. وى در چند جا از نفوذ و تأثير روحانیان در خيزش انقلاب مشروطه ایران و جايگاه سيد‌ ‎جمال‌الدين در اين نهضت ياد مى‌كند درباره پيشينه اين جنبش گزارش مى‌دهد: سابقه رستاخيز ایران كه با اعطاى قانون اساسى به فرمان مُظفّر‌الدين شاه (پنجم اوت 1906) اوج گرفت و تنها زمانى با كودتاى 23 ژوئيه 1908 متوقف شد، از قيام توفيق‌مند در برابر انحصار تنباكو (1891) سرچشمه مى‌گرفت. باورهاى فعالان جنبش، ناخرسندى همه مردم را به دنبال آورد و پنج يا شش سال پيش از اين، به همت سيد‌ ‎جمال‌الدين ميان ایرانیان رواج يافت.


    اين اثر از كتاب‌ها و اسناد تاريخى دسته يكم و آثار خارجى پرآوازه در باره پديده تاريخى نهضت مشروطيت ايران (1323 ه.ق) به شمار مى‌رود كه در همان روزگار نوشته و منتشر شده است و اطلاعات فراوان و تحليل‌هاى كمابيش سامان‌مند تاريخى در باره دگرگونى‌هاى آن روزگار ايران عرضه مى‌كند.
    بنا بر اين، نویسنده يكى از عوامل خيزش مشروطيت و فراگيرى انديشه‌هاى اصلاح‌طلبى را، كوشش‌هاى سيد‌ ‎جمال مى‌شمرَد و به مجلات المنار و ضياء الخافقين اشاره مى‌كند كه به همت او در اروپا چاپ مى‌شد. اين رسه‌گانه‌هاى مكتوب، از ابزارهاى سيّد براى گسترش انديشه‌هایش بود. سيد‌ ‎محمّد رشيد، سردبير المنار، سه سند مهم به قلم سيد‌ ‎جمال‌الدين منتشر كرده است كه آشكارا ماهيت و تأثير گذارى سيد‌ ‎را در روند رخدادهاى ایران نشان مى‌دهد.


    == ساختار ==
    از ميان اين سه سند، وى به نامه سيد‌ ‎به [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]] در سامرا اشاره مى‌كند و به بررسى‌اش مى‌پردازد. به گفته [[براون، ادوارد گرانویل|براون]]، اين نامه، آن روحانى بزرگ را به كارى در زمينه امتياز تنباكو واداشت و موجب شد كه نخستين گام براى هم‌بستگى روحانیان قدرت‌مند ایران با حزب مردمى يا ملّى‌گرا برداشته شود.


    او در فصل دوم، به سفرهاى ناصر‌الدين شاه به اروپا و قراردادهاى او با برخى از شركت‌هاى خارجى مى‌پردازد و از اختلاف‌ها و استعفاهایى سخن مى‌گويد كه در دستگاه حكومتى او رخ مى‌داد. نویسنده با آوردن گزارش‌هایى درباره مطالبى از روزنامه قانون كه به همت ملكم خان در لندن منتشر مى‌شد، جزييات مسئله قرارداد امتياز تنباكو را بازگو مى‌كند. بر پايه اين قرارداد (هشتم مارس 1890)، امتياز تنباكو، ضبط و مهار كامل تولید، فروش و صدور كلّ تنباكوى ایران، به مدت پنجاه سال به انگليسى‌ها داده شد. نویسنده، سفرها و هزينه‌هاى گزاف شاه و قرارداد او را با شركت‌هاى خارجى، سبب انگيزش مردم در برابر حاكميت مى‌داند و از سويى بر تأثير آمدن بسيارى از خارجيان به ایران از طريق اين شركت‌ها تأكيد مى‌كند. وى هم‌چنين به تأثير گذارى روحانیان و برخى از روشن‌فكران در آگاه كردن مردم اشاره مى‌كند: در آغاز دسامبر 1891، نامه‌اى از حاجى [[میرزای شیرازی، سید محمدحسن|ميرزاى شيرازى]]، «مجتهد سامره» رسيد ‎كه در آن مردم را تا لغو امتياز، به تحريم استعمال تنباكو فراخوانده بود. اين ضربه ماهرانه و خردمندانه كه بى‌هيچ شورش عملى، امتياز انحصار كالاى تحريم شده را بى‌ارزش ساخت و وفادارى و خويشتن‌دارى مردمى كه فرمان اين رهبر روحانى را گردن نهادند، از ديد [[براون، ادوارد گرانویل|براون]] قدرتى وصف‌ناشدنى است.


    اثر براون يازده فصل دارد. رخدادهايى كه وى آنها را برشمرده است، از آغاز نهضت (اول محرم 1323 / هشتم مارس 1905)، يكى پس از ديگرى به وقوع مى‌پيوندد. اگر چه هر يك از اين حوادث از ديد تاريخى مهم مى‌نمايند، و هر يك از آنها به طور مستقل نمونه‌هاى روشنى از نهضت مشروطه به شمار مى‌روند، هيچ يك به تنهايى جهت حركت فعالان جنبش را نشان نمى‌دهند و نويسنده خطهاى اصلى پيوند آنان را با يك‌ديگر ترسيم نمى‌كند و از اين رو، بررسى هر يك از اين رويدادها به تنهايى سودمند نيست و اعتبارى ندارد و اهميت خودش را از دست مى‌دهد.
    اينكه ميرزا رضا کرمانى، ناصر‌الدين شاه را در آرامگاه شاه عبدالعظيم كشت (ذى‌القعده 1313 / مه 1896) و ماجراى زندانى شدن و صورت استنطاق و جواب‌ها و اعتراف‌هاى وى، از مطالب فصل سوم كتاب است. قتل ناصر‌الدين شاه، نخست در روزنامه‌ها به بابيّه نسبت داده شده بود كه از ديد نویسنده، نسبتى نادرست است و با نظريه و اخلاق و سياست بابيان ناسازگار مى‌نمايد. او اين نسبت دادن را به روحانیان منسوب مى‌كند و مى‌افزايد آنان همواره مى‌كوشند دشمنان خود را بدين چيزها متّهم كنند.  


    == گزارش محتوا ==
    فصل چهارم كتاب به رويدادهاى پس از 1896 ميلادى مى‌پردازد. نویسنده، ناخرسندى مردم را كه به جنبشى فراگير انجاميد، معلول رخدادهایى چون سفرها و ولخرجى‌هاى شاه، استثمار كشور در دست بيگانگان، ظلم و تعدّى بلژيكى‌ها در اداره گمركات و ستم حاكمان مى‌داند و آزار دادن چند تاجر سرشناس تهران را در اواخر 1905 و اوائل 1906، جرقه اين قيام مى‌خواند.


    حوادث پس از روى كارآمدن محمّدعلى شاه تا كودتاى 1907، قرارداد اوت 1907، كودتاى23 ژوئن و انهدام نخستين مجلس، مبارزه در تبريز، اعاده مشروطيت، جلوس احمد شاه و برپايى حكومت جديد، درون‌مايه ديگر فصل‌هاى كتاب است. [[براون، ادوارد گرانویل|براون]]، اثر خود را با آوردن 25 يادداشت درباره شخصيت‌هایى مانند مظفّر‌الدين شاه، امين‌الدوله، اعتماد السلطنه، شيخ هادى نجم‌آبادى، سيّد جمال‌الدين، ميرزا احمد کرمانى و برخى از ديگر موضوع‌ها پايان مى‌دهد.


    نويسنده در فصل نخست، با اشاره به تاريخ زندگى، سفرها و آشنايى سيد جمال الدين، پيشواى اتّحاد اسلام با برخى از رجال سياسى، علمى، فرهنگى، اجتماعى و دينى آن روزگار، به پاره‌اى از جنبش‌هاى كشورهاى آسيايى و جهان اسلام و سپس به جنبش مشروطه خواهى در ايران مى‌پردازد. وى در چند جا از نفوذ و تأثير روحانيان در خيزش انقلاب مشروطه ايران و جايگاه سيد جمال الدين در اين نهضت ياد مى‌كند در باره پيشينه اين جنبش گزارش مى‌دهد: سابقه رستاخيز ايران كه با اعطاى قانون اساسى به فرمان مُظفّر الدين شاه (پنجم اوت 1906) اوج گرفت و تنها زمانى با كودتاى 23 ژوئيه 1908 متوقف شد، از قيام توفيق‌مند در برابر انحصار تنباكو (1891) سرچشمه مى‌گرفت. باورهاى فعالان جنبش، ناخرسندى همه مردم را به دنبال آورد و پنج يا شش سال پيش از اين، به همت سيد جمال الدين ميان ايرانيان رواج يافت.
    == وضعيت كتاب ==
    [[براون، ادوارد گرانویل|براون]]، بر پايه اطّلاعاتى كه بر اثر ارتباطش با برخى از افراد و گروه‌ها مانند تقى‌زاده، علاّمه قزوينى و بابى‌ها به دست آورده بود و گاهى با استناد به تاريخ بيدارى ایرانیان، نوشته ناظم الاسلام کرمانى، سه سال در دربار ایران، نوشته دكتر فوريه (پزشک فرانسوى ناصر‌الدين شاه)، اقتصاد معاصر ایران و مسائل مالى آن، نوشته لورينى و برخى از منابع و روزنامه‌هاى خارجى، رويدادهاى مشروطه را نقل و بررسى مى‌كرد.


    بنا بر اين، نويسنده يكى از عوامل خيزش مشروطيت و فراگيرى انديشه‌هاى اصلاح‌طلبى را، كوشش‌هاى سيد جمال مى‌شمرَد و به مجلات المنار و ضياء الخافقين اشاره مى‌كند كه به همت او در اروپا چاپ مى‌شد. اين رسانه‌هاى مكتوب، از ابزارهاى سيّد براى گسترش انديشه‌هايش بود. سيد محمّد رشيد، سردبير المنار، سه سند مهم به قلم سيد جمال الدين منتشر كرده است كه آشكارا ماهيت و تأثير گذارى سيد را در روند رخدادهاى ايران نشان مى‌دهد.
    ناهمسانى اطلاعات كتاب و يك‌سويه بودن منابع آن، تأثير گذارى پيش‌فرض‌هاى نویسنده در گزارش‌هاى او مانند مثبت دانستن تأثير انگليس در جنبش مشروطه، پشتيبانى او از بابيان، داورى‌هاى يك‌سويه و نادرست درباره برخى از افراد و جانبدارى وى از مجلس اول، از كاستى‌هاى اين كتاب شمرده شده‌اند. نویسنده در ترجمه واژگان فارسی، به گفته خودش بسيار ريزبينانه رفتار كرده و متن اين اثر را در سنجش با متن ديگر آثارش بيشتر غربال كرده است.


    از ميان اين سه سند، وى به نامه سيد به ميرزاى شيرازى در سامرا اشاره مى‌كند و به بررسى‌اش مى‌پردازد. به گفته براون، اين نامه، آن روحانى بزرگ را به كارى در زمينه امتياز تنباكو واداشت و موجب شد كه نخستين گام براى هم‌بستگى روحانيان قدرت‌مند ايران با حزب مردمى يا ملّى‌گرا برداشته شود.
    يادداشت‌هاى مترجم محترم در پايان كتاب بسيار سودمندند و با توجه به فصل‌هاى يازدانه كتاب اطلاعات و اسناد مهمى عرضه مى‌كنند. احوالات ميرزا رضا کرمانى و مكتوب عربى سيد‌ ‎جمال‌الدين به مرحوم حاج ميرزا محمدحسن و نامه‌اش به علماى ایران، در پايان كتاب آمده است.


    او در فصل دوم، به سفرهاى ناصر الدين شاه به اروپا و قراردادهاى او با برخى از شركت‌هاى خارجى مى‌پردازد و از اختلاف‌ها و استعفاهايى سخن مى‌گويد كه در دستگاه حكومتى او رخ مى‌داد. نويسنده با آوردن گزارش‌هايى در باره مطالبى از روزنامه قانون كه به همت ملكم خان در لندن منتشر مى‌شد، جزييات مسئله قرارداد امتياز تنباكو را بازگو مى‌كند. بر پايه اين قرارداد (هشتم مارس 1890)، امتياز تنباكو، ضبط و مهار كامل توليد، فروش و صدور كلّ تنباكوى ايران، به مدت پنجاه سال به انگليسى‌ها داده شد. نويسنده، سفرها و هزينه‌هاى گزاف شاه و قرارداد او را با شركت‌هاى خارجى، سبب انگيزش مردم در برابر حاكميت مى‌داند و از سويى بر تأثير آمدن بسيارى از خارجيان به ايران از طريق اين شركت‌ها تأكيد مى‌كند. وى هم‌چنين به تأثير گذارى روحانيان و برخى از روشن‌فكران در آگاه كردن مردم اشاره مى‌كند: در آغاز دسامبر 1891، نامه‌اى از حاجى ميرزاى شيرازى، «مجتهد سامره» رسيد كه در آن مردم را تا لغو امتياز، به تحريم استعمال تنباكو فراخوانده بود. اين ضربه ماهرانه و خردمندانه كه بى‌هيچ شورش عملى، امتياز انحصار كالاى تحريم شده را بى‌ارزش ساخت و وفادارى و خويشتن‌دارى مردمى كه فرمان اين رهبر روحانى را گردن نهادند، از ديد براون قدرتى وصف‌ناشدنى است.
    ==منابع مقاله==
    متن كتاب.


    اينكه ميرزا رضا كرمانى، ناصر الدين شاه را در آرامگاه شاه عبد العظيم كشت (ذى القعده 1313 / مه 1896) و ماجراى زندانى شدن و صورت استنطاق و جواب‌ها و اعتراف‌هاى وى، از مطالب فصل سوم كتاب است. قتل ناصر الدين شاه، نخست در روزنامه‌ها به بابيّه نسبت داده شده بود كه از ديد نويسنده، نسبتى نادرست است و با نظريه و اخلاق و سياست بابيان ناسازگار مى‌نمايد. او اين نسبت دادن را به روحانيان منسوب مى‌كند و مى‌افزايد آنان همواره مى‌كوشند دشمنان خود را بدين چيزها متّهم كنند.  
    [[:noormags:105760|اخلاقى، محمدعلى (تابستان 1383)، گزارش و ارزشیابی کتاب انقلاب مشروطيت ایران، اثر ادوارد براون، آموزه، شماره چهارم]].
    [[:noormags:105794|مجتهدى، كريم (پاييز 1383)، «ملاحظاتى درباره نهضت مشروطه ایران»، آموزه، شماره ششم]].


    فصل چهارم كتاب به رويدادهاى پس از 1896 ميلادى مى‌پردازد. نويسنده، ناخرسندى مردم را كه به جنبشى فراگير انجاميد، معلول رخدادهايى چون سفرها و ولخرجى‌هاى شاه، استثمار كشور در دست بيگانگان، ظلم و تعدّى بلژيكى‌ها در اداره گمركات و ستم حاكمان مى‌داند و آزار دادن چند تاجر سرشناس تهران را در اواخر 1905 و اوائل 1906، جرقه اين قيام مى‌خواند.
    ==وابسته‌ها==
    {{وابسته‌ها}}


    حوادث پس از روى كارآمدن محمّدعلى شاه تا كودتاى 1907، قرارداد اوت 1907، كودتاى23 ژوئن و انهدام نخستين مجلس، مبارزه در تبريز، اعاده مشروطيت، جلوس احمد شاه و برپايى حكومت جديد، درون‌مايه ديگر فصل‌هاى كتاب است. براون، اثر خود را با آوردن 25 يادداشت در باره شخصيت‌هايى مانند مظفّر الدين شاه، امين الدوله، اعتماد السلطنه، شيخ هادى نجم‌آبادى، سيّد جمال الدين، ميرزا احمد كرمانى و برخى از ديگر موضوع‌ها پايان مى‌دهد.


    == وضعيت كتاب ==
    [[بررسی و تحقیق در جنبش مشروطیت ایران]]


    [[دولتهای ایران از آغاز مشروطیت تا اولتیماتم]]


    براون، بر پايه اطّلاعاتى كه بر اثر ارتباطش با برخى از افراد و گروه‌ها مانند تقى‌زاده، علاّمه قزوينى و بابى‌ها به دست آورده بود و گاهى با استناد به تاريخ بيدارى ايرانيان، نوشته ناظم الاسلام كرمانى، سه سال در دربار ايران، نوشته دكتر فوريه (پزشك فرانسوى ناصر الدين شاه)، اقتصاد معاصر ايران و مسائل مالى آن، نوشته لورينى و برخى از منابع و روزنامه‌هاى خارجى، رويدادهاى مشروطه را نقل و بررسى مى‌كرد.
    [[رجال عصر مشروطیت]]


    ناهمسانى اطلاعات كتاب و يك‌سويه بودن منابع آن، تأثير گذارى پيش‌فرض‌هاى نويسنده در گزارش‌هاى او مانند مثبت دانستن تأثير انگليس در جنبش مشروطه، پشتيبانى او از بابيان، داورى‌هاى يك‌سويه و نادرست در باره برخى از افراد و جانبدارى وى از مجلس اول، از كاستى‌هاى اين كتاب شمرده شده‌اند. نويسنده در ترجمه واژگان فارسى، به گفته خودش بسيار ريزبينانه رفتار كرده و متن اين اثر را در سنجش با متن ديگر آثارش بيشتر غربال كرده است.
    [[تاریخ انحطاط مجلس: فصلی از تاریخ انقلاب مشروطیت ایران]]


    يادداشت‌هاى مترجم محترم در پايان كتاب بسيار سودمندند و با توجه به فصل‌هاى يازده‌گانه كتاب اطلاعات و اسناد مهمى عرضه مى‌كنند. احوالات ميرزا رضا كرمانى و مكتوب عربى سيد جمال الدين به مرحوم حاج ميرزا محمدحسن و نامه‌اش به علماى ايران، در پايان كتاب آمده است.
    [[روزنامه اخبار مشروطیت و انقلاب ایران]]


    == منابع مقاله ==
    [[تشيع و مشروطيت در ايران و نقش ايرانيان مقيم عراق]]


    [[تاریخ بیداری ایرانیان]]


    متن كتاب.
    [[سفرنامه کلات: فصلی از تاریخ انقلاب مشروطیت ایران]]


    اخلاقى، محمدعلى (تابستان 1383)، «انقلاب مشروطيت ايران، اثر ادوارد براون»، آموزه، شماره چهارم.


    مجتهدى، كريم (پاييز 1383)، «ملاحظاتى در باره نهضت مشروطه ايران»، آموزه، شماره ششم.


    == پیوندها ==
    [http://www.noorlib.ir/View/fa/Book/BookView/Text/7187 مطالعه کتاب انقلاب مشروطیت ایران در پایگاه کتابخانه دیجیتال نور]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:کتاب‌شناسی]]
    [[رده:تاریخ]]
    [[رده: تاریخ]]
    [[رده:تاریخ ایران]]
    [[رده: تاریخ ایران]]
     
    [[رده:آثار خاورشناسان]]
     

    نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۳۴

    انقلاب مشروطیت ایران
    انقلاب مشروطیت ایران
    پدیدآورانقزوینی، مهری (مترجم)

    براون، ادوارد گرانویل (نویسنده)

    سعدوندیان، سیروس (ويراستار)
    ناشرکوير
    مکان نشرتهران - ایران
    سال نشر1380 ش
    چاپ2
    شابک964-6144-09-8
    موضوعایران - تاریخ - انقلاب مشروطه، 1324 - 1327ق.
    زبانفارسی
    تعداد جلد1
    کد کنگره
    ‏DSR‎‏ ‎‏1407‎‏ ‎‏/‎‏ب‎‏4‎‏الف‎‏7
    نورلایبمطالعه و دانلود pdf

    انقلاب مشروطیت ایران تألیف ادوارد گرانويل براون و با ترجمه مهری قزوینی اين اثر از كتاب‌ها و اسناد تاريخى دسته يكم و آثار خارجى پرآوازه درباره پديده تاريخى نهضت مشروطيت ایران (1323 ه.ق) به شمار مى‌رود كه در همان روزگار نوشته و منتشر شده است و اطلاعات فراوان و تحليل‌هاى كمابيش سامان‌مند تاريخى درباره دگرگونى‌هاى آن روزگار ایران عرضه مى‌كند.

    ساختار

    اثر براون يازده فصل دارد. رخدادهایى كه وى آنها را برشمرده است، از آغاز نهضت (اول محرم 1323 / هشتم مارس 1905)، يكى پس از ديگرى به وقوع مى‌پيوندد. اگر چه هر يك از اين حوادث از ديد تاريخى مهم مى‌نمايند، و هر يك از آنها به طور مستقل نمونه‌هاى روشنى از نهضت مشروطه به شمار مى‌روند، هيچ يك به تنهایى جهت حركت فعالان جنبش را نشان نمى‌دهند و نویسنده خطهاى اصلى پيوند آنان را با يك‌ديگر ترسيم نمى‌كند و از اين رو، بررسى هر يك از اين رويدادها به تنهایى سودمند نيست و اعتبارى ندارد و اهميت خودش را از دست مى‌دهد.

    گزارش محتوا

    نویسنده در فصل نخست، با اشاره به تاريخ زندگى، سفرها و آشنايى سيد‌ ‎جمال‌الدين، پيشواى اتّحاد اسلام با برخى از رجال سياسى، علمى، فرهنگى، اجتماعى و دينى آن روزگار، به پاره‌اى از جنبش‌هاى كشورهاى آسيايى و جهان اسلام و سپس به جنبش مشروطه خواهى در ایران مى‌پردازد. وى در چند جا از نفوذ و تأثير روحانیان در خيزش انقلاب مشروطه ایران و جايگاه سيد‌ ‎جمال‌الدين در اين نهضت ياد مى‌كند درباره پيشينه اين جنبش گزارش مى‌دهد: سابقه رستاخيز ایران كه با اعطاى قانون اساسى به فرمان مُظفّر‌الدين شاه (پنجم اوت 1906) اوج گرفت و تنها زمانى با كودتاى 23 ژوئيه 1908 متوقف شد، از قيام توفيق‌مند در برابر انحصار تنباكو (1891) سرچشمه مى‌گرفت. باورهاى فعالان جنبش، ناخرسندى همه مردم را به دنبال آورد و پنج يا شش سال پيش از اين، به همت سيد‌ ‎جمال‌الدين ميان ایرانیان رواج يافت.

    بنا بر اين، نویسنده يكى از عوامل خيزش مشروطيت و فراگيرى انديشه‌هاى اصلاح‌طلبى را، كوشش‌هاى سيد‌ ‎جمال مى‌شمرَد و به مجلات المنار و ضياء الخافقين اشاره مى‌كند كه به همت او در اروپا چاپ مى‌شد. اين رسه‌گانه‌هاى مكتوب، از ابزارهاى سيّد براى گسترش انديشه‌هایش بود. سيد‌ ‎محمّد رشيد، سردبير المنار، سه سند مهم به قلم سيد‌ ‎جمال‌الدين منتشر كرده است كه آشكارا ماهيت و تأثير گذارى سيد‌ ‎را در روند رخدادهاى ایران نشان مى‌دهد.

    از ميان اين سه سند، وى به نامه سيد‌ ‎به ميرزاى شيرازى در سامرا اشاره مى‌كند و به بررسى‌اش مى‌پردازد. به گفته براون، اين نامه، آن روحانى بزرگ را به كارى در زمينه امتياز تنباكو واداشت و موجب شد كه نخستين گام براى هم‌بستگى روحانیان قدرت‌مند ایران با حزب مردمى يا ملّى‌گرا برداشته شود.

    او در فصل دوم، به سفرهاى ناصر‌الدين شاه به اروپا و قراردادهاى او با برخى از شركت‌هاى خارجى مى‌پردازد و از اختلاف‌ها و استعفاهایى سخن مى‌گويد كه در دستگاه حكومتى او رخ مى‌داد. نویسنده با آوردن گزارش‌هایى درباره مطالبى از روزنامه قانون كه به همت ملكم خان در لندن منتشر مى‌شد، جزييات مسئله قرارداد امتياز تنباكو را بازگو مى‌كند. بر پايه اين قرارداد (هشتم مارس 1890)، امتياز تنباكو، ضبط و مهار كامل تولید، فروش و صدور كلّ تنباكوى ایران، به مدت پنجاه سال به انگليسى‌ها داده شد. نویسنده، سفرها و هزينه‌هاى گزاف شاه و قرارداد او را با شركت‌هاى خارجى، سبب انگيزش مردم در برابر حاكميت مى‌داند و از سويى بر تأثير آمدن بسيارى از خارجيان به ایران از طريق اين شركت‌ها تأكيد مى‌كند. وى هم‌چنين به تأثير گذارى روحانیان و برخى از روشن‌فكران در آگاه كردن مردم اشاره مى‌كند: در آغاز دسامبر 1891، نامه‌اى از حاجى ميرزاى شيرازى، «مجتهد سامره» رسيد ‎كه در آن مردم را تا لغو امتياز، به تحريم استعمال تنباكو فراخوانده بود. اين ضربه ماهرانه و خردمندانه كه بى‌هيچ شورش عملى، امتياز انحصار كالاى تحريم شده را بى‌ارزش ساخت و وفادارى و خويشتن‌دارى مردمى كه فرمان اين رهبر روحانى را گردن نهادند، از ديد براون قدرتى وصف‌ناشدنى است.

    اينكه ميرزا رضا کرمانى، ناصر‌الدين شاه را در آرامگاه شاه عبدالعظيم كشت (ذى‌القعده 1313 / مه 1896) و ماجراى زندانى شدن و صورت استنطاق و جواب‌ها و اعتراف‌هاى وى، از مطالب فصل سوم كتاب است. قتل ناصر‌الدين شاه، نخست در روزنامه‌ها به بابيّه نسبت داده شده بود كه از ديد نویسنده، نسبتى نادرست است و با نظريه و اخلاق و سياست بابيان ناسازگار مى‌نمايد. او اين نسبت دادن را به روحانیان منسوب مى‌كند و مى‌افزايد آنان همواره مى‌كوشند دشمنان خود را بدين چيزها متّهم كنند.

    فصل چهارم كتاب به رويدادهاى پس از 1896 ميلادى مى‌پردازد. نویسنده، ناخرسندى مردم را كه به جنبشى فراگير انجاميد، معلول رخدادهایى چون سفرها و ولخرجى‌هاى شاه، استثمار كشور در دست بيگانگان، ظلم و تعدّى بلژيكى‌ها در اداره گمركات و ستم حاكمان مى‌داند و آزار دادن چند تاجر سرشناس تهران را در اواخر 1905 و اوائل 1906، جرقه اين قيام مى‌خواند.

    حوادث پس از روى كارآمدن محمّدعلى شاه تا كودتاى 1907، قرارداد اوت 1907، كودتاى23 ژوئن و انهدام نخستين مجلس، مبارزه در تبريز، اعاده مشروطيت، جلوس احمد شاه و برپايى حكومت جديد، درون‌مايه ديگر فصل‌هاى كتاب است. براون، اثر خود را با آوردن 25 يادداشت درباره شخصيت‌هایى مانند مظفّر‌الدين شاه، امين‌الدوله، اعتماد السلطنه، شيخ هادى نجم‌آبادى، سيّد جمال‌الدين، ميرزا احمد کرمانى و برخى از ديگر موضوع‌ها پايان مى‌دهد.

    وضعيت كتاب

    براون، بر پايه اطّلاعاتى كه بر اثر ارتباطش با برخى از افراد و گروه‌ها مانند تقى‌زاده، علاّمه قزوينى و بابى‌ها به دست آورده بود و گاهى با استناد به تاريخ بيدارى ایرانیان، نوشته ناظم الاسلام کرمانى، سه سال در دربار ایران، نوشته دكتر فوريه (پزشک فرانسوى ناصر‌الدين شاه)، اقتصاد معاصر ایران و مسائل مالى آن، نوشته لورينى و برخى از منابع و روزنامه‌هاى خارجى، رويدادهاى مشروطه را نقل و بررسى مى‌كرد.

    ناهمسانى اطلاعات كتاب و يك‌سويه بودن منابع آن، تأثير گذارى پيش‌فرض‌هاى نویسنده در گزارش‌هاى او مانند مثبت دانستن تأثير انگليس در جنبش مشروطه، پشتيبانى او از بابيان، داورى‌هاى يك‌سويه و نادرست درباره برخى از افراد و جانبدارى وى از مجلس اول، از كاستى‌هاى اين كتاب شمرده شده‌اند. نویسنده در ترجمه واژگان فارسی، به گفته خودش بسيار ريزبينانه رفتار كرده و متن اين اثر را در سنجش با متن ديگر آثارش بيشتر غربال كرده است.

    يادداشت‌هاى مترجم محترم در پايان كتاب بسيار سودمندند و با توجه به فصل‌هاى يازدانه كتاب اطلاعات و اسناد مهمى عرضه مى‌كنند. احوالات ميرزا رضا کرمانى و مكتوب عربى سيد‌ ‎جمال‌الدين به مرحوم حاج ميرزا محمدحسن و نامه‌اش به علماى ایران، در پايان كتاب آمده است.

    منابع مقاله

    متن كتاب.

    اخلاقى، محمدعلى (تابستان 1383)، گزارش و ارزشیابی کتاب انقلاب مشروطيت ایران، اثر ادوارد براون، آموزه، شماره چهارم. مجتهدى، كريم (پاييز 1383)، «ملاحظاتى درباره نهضت مشروطه ایران»، آموزه، شماره ششم.

    وابسته‌ها