سیاحت غرب: تفاوت میان نسخهها
A-esmaeili (بحث | مشارکتها) (صفحهای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات کتاب | تصویر =NUR107490J1.jpg | عنوان = سیاحت غرب | عنوانهای دیگر = سرنوشت ارواح بعد از مرگ | پدیدآورندگان | پدیدآوران = نجفی قوچانی، محمد حسن (نويسنده) |زبان | زبان = فارسی | کد کنگره = | موضوع =معاد - زندگی پس از مرگ - نجفی قوچانی، مح...» ایجاد کرد) |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
| پدیدآورندگان | | پدیدآورندگان | ||
| پدیدآوران = | | پدیدآوران = | ||
[[نجفی قوچانی، | [[نجفی قوچانی، محمدحسن]] (نويسنده) | ||
|زبان | |زبان | ||
| زبان = فارسی | | زبان = فارسی | ||
| کد کنگره = | | کد کنگره =BP ۲۲۲/۲۲/ن۳7س۹2 | ||
| موضوع =معاد - زندگی پس از مرگ - نجفی قوچانی، محمد حسن، 1256 - 1322 - سرگذشت نامه | | موضوع =معاد - زندگی پس از مرگ - نجفی قوچانی، محمد حسن، 1256 - 1322 - سرگذشت نامه | ||
|ناشر | |ناشر | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| پیش از = | | پیش از = | ||
}} | }} | ||
'''سیاحت غرب (سرنوشت ارواح بعد از مرگ)'''، [[سید محمدحسن بن سید محمد نجفى]] (1295-1363ق)، معروف به [[آقا نجفى قوچانى]]، روایتی داستانی و تمثیلی از سفر روح پس از مرگ است که نویسنده در آن، عوالم برزخی و مراحل سعادت و شقاوت ارواح را بر اساس اعتقادات اسلامی شرح میدهد. | '''سیاحت غرب (سرنوشت ارواح بعد از مرگ)'''، [[نجفی قوچانی، محمدحسن|سید محمدحسن بن سید محمد نجفى]] (1295-1363ق)، معروف به [[نجفی قوچانی، محمدحسن|آقا نجفى قوچانى]]، روایتی داستانی و تمثیلی از سفر روح پس از مرگ است که نویسنده در آن، عوالم برزخی و مراحل سعادت و شقاوت ارواح را بر اساس اعتقادات اسلامی شرح میدهد. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
| خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
در ادامه سفر، راهنما (هادی) به او میآموزد که رستگاری در گرو ایمان و پیروی از ولایت ائمه اطهار(ع) است. وی شرح میدهد که این جهان، جزئی از عالم ملکوت است، و کسی که از این دنیا فارغ شده، تنها با اعمال نیک خود به سرمنزل مقصود میرسد. او در مسیر خود، علاوه بر آشنایی با جهالت، با اشخاصی روبرو میشود که در دنیا به دنبال مطامع پوچ و زودگذر بودند و اکنون در عذاب به سر میبرند. راهنما در مواجهه با برخی از ارواح گمراه، به او یادآوری میکند که دنیا جزو سرای غرور و فریب است. سپس، مسافر بهسوی شهر اسلام (وادیالسلام) رهسپار میشود که منزلی پر از شادکامی و امنیت است و محل اجتماع سادات، مسافران و شیعیان و محبین اهلبیت(ع) است. در این شهر، راهنما به اهمیت زیارت و توسل به بزرگواران تأکید میکند و بیان میدارد که هر دو عالم، سایه یکدیگرند. او وارد قصری مجلل میشود که در آنجا هدایایی از سوی اهلبیت(ع) وجود دارد. در این قصر، ستونهایی نمادین هستند که تجسمی از اصولدین چون توحید، عدل، نبوت، امامت و ولایت هستند<ref>همان، ص19- 82</ref>. | در ادامه سفر، راهنما (هادی) به او میآموزد که رستگاری در گرو ایمان و پیروی از ولایت ائمه اطهار(ع) است. وی شرح میدهد که این جهان، جزئی از عالم ملکوت است، و کسی که از این دنیا فارغ شده، تنها با اعمال نیک خود به سرمنزل مقصود میرسد. او در مسیر خود، علاوه بر آشنایی با جهالت، با اشخاصی روبرو میشود که در دنیا به دنبال مطامع پوچ و زودگذر بودند و اکنون در عذاب به سر میبرند. راهنما در مواجهه با برخی از ارواح گمراه، به او یادآوری میکند که دنیا جزو سرای غرور و فریب است. سپس، مسافر بهسوی شهر اسلام (وادیالسلام) رهسپار میشود که منزلی پر از شادکامی و امنیت است و محل اجتماع سادات، مسافران و شیعیان و محبین اهلبیت(ع) است. در این شهر، راهنما به اهمیت زیارت و توسل به بزرگواران تأکید میکند و بیان میدارد که هر دو عالم، سایه یکدیگرند. او وارد قصری مجلل میشود که در آنجا هدایایی از سوی اهلبیت(ع) وجود دارد. در این قصر، ستونهایی نمادین هستند که تجسمی از اصولدین چون توحید، عدل، نبوت، امامت و ولایت هستند<ref>همان، ص19- 82</ref>. | ||
نویسنده همچنین مشاهدات خود را از عذابهای روحی کسانی که اعمال ناپسند داشتند بیان میکند؛ برخی از ارواح مانند سگهایی دیده میشوند که با یکدیگر درگیرند و دلیل این مجازات، اعمال خبیث آنها در دنیا بوده است. در بخشی از کتاب از بهشت برزخی و نعمات الهی سخن میرود. راهنما تأکید میکند که این عوالم، بازتابی از همان عالم دنیوی است و هر کس پاداش یا جزای خود را میبیند. در انتهای سفر، راهنما بیان میدارد که در عالم برزخ، سعادت و خوشی برای دوستان خدا دائمی است، اما برای افراد ستمگر و غفلت زده، این عالم محلی برای غم و اندوه است<ref>همان، ص82-128</ref>. | نویسنده همچنین مشاهدات خود را از عذابهای روحی کسانی که اعمال ناپسند داشتند بیان میکند؛ برخی از ارواح مانند سگهایی دیده میشوند که با یکدیگر درگیرند و دلیل این مجازات، اعمال خبیث آنها در دنیا بوده است. در بخشی از کتاب از بهشت برزخی و نعمات الهی سخن میرود. راهنما تأکید میکند که این عوالم، بازتابی از همان عالم دنیوی است و هر کس پاداش یا جزای خود را میبیند. در انتهای سفر، راهنما بیان میدارد که در عالم برزخ، سعادت و خوشی برای دوستان خدا دائمی است، اما برای افراد ستمگر و غفلت زده، این عالم محلی برای غم و اندوه است<ref>همان، ص82-128</ref>. | ||
| خط ۵۰: | خط ۴۹: | ||
[[رده:کتابشناسی]] | [[رده:کتابشناسی]] | ||
[[رده:اسلام، عرفان، غیره]] | |||
[[رده:کلام و عقاید]] | |||
[[رده:مباحث خاص کلامی]] | |||
[[رده:معادشناسی]] | |||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 دی 1404]] | ||
[[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1404 توسط عباس مکرمی]] | [[رده:مقاله نوشته شده در تاریخ آذر 1404 توسط عباس مکرمی]] | ||
[[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1404 توسط فریدون سبحانی]] | [[رده:مقاله بازبینی شده در تاریخ آذر 1404 توسط فریدون سبحانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ دسامبر ۲۰۲۵، ساعت ۱۰:۱۷
سیاحت غرب (سرنوشت ارواح بعد از مرگ)، سید محمدحسن بن سید محمد نجفى (1295-1363ق)، معروف به آقا نجفى قوچانى، روایتی داستانی و تمثیلی از سفر روح پس از مرگ است که نویسنده در آن، عوالم برزخی و مراحل سعادت و شقاوت ارواح را بر اساس اعتقادات اسلامی شرح میدهد.
| سیاحت غرب | |
|---|---|
 | |
| پدیدآوران | نجفی قوچانی، محمدحسن (نويسنده) |
| عنوانهای دیگر | سرنوشت ارواح بعد از مرگ |
| ناشر | افغانستان اکادیمی. انجمن تاریخ و ادب |
| مکان نشر | ایران - مشهد مقدس |
| سال نشر | 1393ش |
| چاپ | 11 |
| موضوع | معاد - زندگی پس از مرگ - نجفی قوچانی، محمد حسن، 1256 - 1322 - سرگذشت نامه |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | 1 |
| کد کنگره | BP ۲۲۲/۲۲/ن۳7س۹2 |
| نورلایب | مطالعه و دانلود pdf |
ساختار
کتاب یک اثر روایی پیوسته است (بدون تبویب و فصلبندی) که بهصورت داستانی به توصیف سفر روح پس از مرگ میپردازد.
گزارش محتوا
این کتاب شرح تجربیات روح نویسنده پس از مرگ است، هنگامی که خود را در قبر تنها مییابد و میبیند که اعمال او در قالب دو دوست (راهنما و جهالت) ظاهر شدهاند. در این مرحله، روح با حالتهایی از وحشت و ترس مواجه میشود و درمییابد که این ترس و وحشت نتیجه اعمال دنیوی خود اوست. او مشاهده میکند که برخی از اعمالش به شکل جانورانی وحشتناک و برخی دیگر بهصورت پاداشهای زیبا و دلانگیز ظاهر شدهاند. در این میان، ندایی را میشنود که اعمال نیکو، تجسمی از لطف الهی هستند. همچنین به او گفته میشود که هیچکس در این عالم به طور کامل به خواست خود نمیرسد، مگر آنکه تابع عقل و ولایت بوده باشد[۱].
در ادامه سفر، راهنما (هادی) به او میآموزد که رستگاری در گرو ایمان و پیروی از ولایت ائمه اطهار(ع) است. وی شرح میدهد که این جهان، جزئی از عالم ملکوت است، و کسی که از این دنیا فارغ شده، تنها با اعمال نیک خود به سرمنزل مقصود میرسد. او در مسیر خود، علاوه بر آشنایی با جهالت، با اشخاصی روبرو میشود که در دنیا به دنبال مطامع پوچ و زودگذر بودند و اکنون در عذاب به سر میبرند. راهنما در مواجهه با برخی از ارواح گمراه، به او یادآوری میکند که دنیا جزو سرای غرور و فریب است. سپس، مسافر بهسوی شهر اسلام (وادیالسلام) رهسپار میشود که منزلی پر از شادکامی و امنیت است و محل اجتماع سادات، مسافران و شیعیان و محبین اهلبیت(ع) است. در این شهر، راهنما به اهمیت زیارت و توسل به بزرگواران تأکید میکند و بیان میدارد که هر دو عالم، سایه یکدیگرند. او وارد قصری مجلل میشود که در آنجا هدایایی از سوی اهلبیت(ع) وجود دارد. در این قصر، ستونهایی نمادین هستند که تجسمی از اصولدین چون توحید، عدل، نبوت، امامت و ولایت هستند[۲].
نویسنده همچنین مشاهدات خود را از عذابهای روحی کسانی که اعمال ناپسند داشتند بیان میکند؛ برخی از ارواح مانند سگهایی دیده میشوند که با یکدیگر درگیرند و دلیل این مجازات، اعمال خبیث آنها در دنیا بوده است. در بخشی از کتاب از بهشت برزخی و نعمات الهی سخن میرود. راهنما تأکید میکند که این عوالم، بازتابی از همان عالم دنیوی است و هر کس پاداش یا جزای خود را میبیند. در انتهای سفر، راهنما بیان میدارد که در عالم برزخ، سعادت و خوشی برای دوستان خدا دائمی است، اما برای افراد ستمگر و غفلت زده، این عالم محلی برای غم و اندوه است[۳].
در انتهای کتاب، به موضوع ظهور و انتظار ارواح مؤمنین برای رجعت به دنیا و یارینمودن امامزمان(عج) اشاره شده است[۴].
پانویس
منابع مقاله
مقدمه و متن کتاب.