مشتاق اصفهانی، میرعلی: تفاوت میان نسخهها
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Hbaghizadeh (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲ نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
| علایق پژوهشی = | | علایق پژوهشی = | ||
| سبک نوشتاری = سبک عراقی | | سبک نوشتاری = سبک عراقی | ||
| آثار = | | آثار =[[دیوان غزلیات و قصائد و رباعیات مشتاق]] | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
| امضا = | | امضا = | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
==منابع مقاله== | ==منابع مقاله== | ||
حقیقت، عبدالرفیع، شاعران بزرگ ایران، از رودکی تا بهار، تهران، کومش، چاپ اول، 1381ش. | حقیقت، عبدالرفیع، شاعران بزرگ ایران، از رودکی تا بهار، تهران، کومش، چاپ اول، 1381ش. | ||
==وابستهها== | |||
{{وابستهها}} | |||
[[دیوان غزلیات و قصائد و رباعیات مشتاق]] | |||
[[رده:زندگینامه]] | [[رده:زندگینامه]] | ||
[[رده:مقالات بازبینی | [[رده:مقالات بازبینی شده2 آذر 1404]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ نوامبر ۲۰۲۵، ساعت ۲۱:۰۶
| مشتاق اصفهانی | |
|---|---|
 | |
| نام کامل | سید علی حسینی |
| نامهای دیگر | مشتاق اصفهانی |
| تخلص | مشتاق |
| ولادت | ۱۱۰۱ قمری |
| محل زندگی | اصفهان |
| رحلت | ۱۱۷۱ قمری |
| مدفن | اصفهان |
| دین | اسلام |
| پیشه | شاعر و ادیب |
| اطلاعات علمی | |
| سبک نوشتاری | سبک عراقی |
| شاگردان | هاتف اصفهانی، صهبا، آذر بیگدلی، رفیق اصفهانی، عاشق اصفهانی |
| برخی آثار | دیوان غزلیات و قصائد و رباعیات مشتاق |
سید علی حسینی (1101-1171ق) متخلص به «مشتاق اصفهانی» از شاعران و ادیبان نامدار قرن دوازدهم هجری.
تولد و وفات
سید علی مشتاق اصفهانی در سال ۱۱۰۱ق متولد شد و وفات او میان سالهای 1171ق در اصفهان ثبت شده است.
نقش در نهضت ادبی (انجمن مشتاق)
مشتاق اصفهانی در دورهای ظهور کرد که به دوره بازگشت ادبی شهرت دارد. او و انجمنش بیانگر نهضت ادبی این دوره در اصفهان هستند.
فعالیتهای ادبی او
- بنیانگذاری انجمن: او با همکاری گروهی از ادبیان بانفوذ اصفهان مانند سید محمد شعله بنیانگذار انجمن مشتاق بود.
- احیای سبک عراقی: یکی از مهمترین اقدامات او، تجدید احیای سبک عراقی بود و فضای غزلیات ساده و روان این سبک را دوباره زنده کرد و دیگر ادیبان، این روش ادبی را پی گرفتند.
- همکاران و شاگردان: مشتاق در انجمن مذکور میزبان شاعرانی چون هاتف اصفهانی، صهبا، آذر بیگدلی، رفیق اصفهانی، عاشق اصفهانی و... بود که آنان شاگردی مشتاق مینمودند.
سبک و محتوای اشعار
مشتاق اصفهانی بیشتر به غزلسرایی و رباعیسازی علاقه داشت. اشعار او از نظر ساختاری و مضمونی دارای ویژگیهای زیر هستند:
- ویژگیهای شعری: اشعار مشتاق دارای مضامین بدیع، جذاب و دلکش بوده و اغلب واجد صنایع لفظی و معنوی هستند. برخی از غزلیات او حاوی مطالب مطلع و معلوم میباشند.
- محتوای عرفانی: مشتاق از معدود شعرایی است که مقامات عرفانی و مقام استیلا را در سخنانش رعایت کرده است. اشعارش پیرامون وحدت وجود و درک عمیق عرفانی است. در غزلیات مشتاق، مضامینی چون عشق و معرفت و تعلیمات عرفانی دیده میشود[۱].
پانويس
- ↑ ر.ک: حقیقت، عبدالرفیع، ص441-443
منابع مقاله
حقیقت، عبدالرفیع، شاعران بزرگ ایران، از رودکی تا بهار، تهران، کومش، چاپ اول، 1381ش.